เด็กชายวิลเฮม รินเก้น เกิดที่เมืองเล็ก ๆ ที่ชื่อว่า Lennep ซึ่งอยู่แถบลุ่มแม่น้ำไรน์ ประเทศเยอรมัน บิดาเป็นพ่อค้าผ้า แม่เป็นชาวเนเธอร์แลนด์ เมื่ออายุราว ๆ 3 ขวบครอบครัวได้ย้ายจากเยอรมันมาอยู่ที่เนเธอร์แลนด์ ตอนเด็ก ๆ ดูเหมือนเขาจะไม่มีความสามารถพิเศษอะไร เว้นแต่เป็นเด็กที่ชอบธรรมชาติและชอบไปเที่ยวเล่นในป่า ในช่วงมัธยมเขาถูกไล่ออกจากโรงเรียนเนื่องจากถูกกล่าวหาว่าไปวาดรูปล้อเลียนครู ทำให้เขาไม่สามารถเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย Utrecht ได้ เขาจึงตัดสินใจไปเรียนที่ Zurich แทน จนจบปริญญาเอกสาขาวิศวกรรมเครื่องกลจากมหาวิทยาลัยซูริก และเริ่มทำงานในฐานะ Lecturer ที่มหาวิทยาลัยหลายแห่งในเยอรมัน 

ในวันที่ 8 พฤศจิกายน ปีค.ศ.1895 ขณะที่เขาทำงานวิจัยเกี่ยวกับคุณสมบัติของรังสี cathode ที่ University of Wurzburg ซึ่งการทดลองนี้โดยปกติเมื่อเปิดเครื่องปล่อยกระแสไฟฟ้าเข้าไปใน Crookes tube (ท่อแก้วที่ใส่ cathode หรือขั้วลบ และ anode หรือขั้วบวกไว้คนละด้าน แล้วถูกทำให้เป็นระบบสูญญากาศ) ไปกระทบ cathode จะทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า cathode rays (ซึ่งภายหลังเรารู้ว่ามันคือกลุ่มของ electron) ซึ่งจะทำให้หลอดแก้วเรืองแสงขึ้นมา ในการทดลองของรินเก้น เขานำกล่องดำมาครอบ Crookes tube เพื่อจะสังเกตว่ามีปรากฎการณ์อะไรเกิดขึ้น ขณะที่เขาปิดไฟ เขาสังเกตเห็นว่าแผ่นกระดาษที่เคลือบด้วย barium platinocyanide ที่วางห่างออกไปเกือบ 1 เมตรมีการเรืองแสงขึ้นมา ซึ่งเขารู้ว่าสิ่งนี้ไม่ใช่คุณสมบัติของ cathode rays แน่ ๆ หลังจากนั้นเขาใช้เวลาราว ๆ 6 สัปดาห์ขลุกอยู่ในห้องทดลองเพื่อศึกษาทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่เขาค้นพบนี้ จนได้ข้อสรุปว่ามีรังสีชนิดหนึ่งที่เขาตั้งชื่อว่า X-rays (เนื่องจากนักคณิตศาสตร์มักจะแทนค่าสิ่งที่ยังไม่รู้ด้วย X) ที่มีคุณสมบัติต่างไปจาก cathode rays รังสีนี้สามารถทะลวงผ่านเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิตได้ แต่ไม่สามารถทะลุผ่านกระดูกหรือโลหะได้ เมื่อนำแผ่นรับภาพมาวางไว้ด้านหลังวัตถุ จะทำให้สามารถมองเห็นภาพอวัยวะภายในเช่นกระดูกได้ และภาพถ่ายจากรังสีเอ็กซ์ภาพแรกในโลกก็คือภาพมือของภรรยาของเขาเอง ซึ่งต่อมาเรียกภาพนี้ว่า “Hand with Ring”

6 วันหลังจากเก็บตัวในห้องทดลองเพื่อศึกษาคุณสมบัติของ X-rays อย่างละเอียด เขาก็ได้ตีพิมพ์การค้นพบนี้ โดยตั้งชื่อบทความว่า “On a New Kind of Rays” ก่อนจะไปบรรยายการค้นพบนี้ในที่ประชุมของ Würzburg Physico-Medical Society โดยในการบรรยาย เขาได้เชิญศาสตราจารย์ด้านกายวิภาคศาสตร์ที่ชื่อ Albert von Kolliker ขึ้นมาเพื่อสาธิตการฉายภาพจาก X-rays ต่อสาธารณะเป็นครั้งแรก การบรรยายครั้งนั้นเป็นที่ฮือฮาและโด่งดังไปทั่วโลก ผู้คนตื่นเต้นกันมากและมองเห็นโอกาสที่จะนำสิ่งนี้ไปพัฒนาเป็นเครื่องมือต่าง ๆ ตามแต่จินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ของแต่ละคน (เนื่องจากอุปกรณ์ที่ทำให้เกิด X-rays นี้เป็นอุปกรณ์ที่ไม่ซับซ้อนและสามารถทำซ้ำได้ง่าย ๆ) อาทิเช่น การเปิดสตูดิโอถ่ายภาพ bone portrait ร้านขายรองเท้าทำเครื่องเอ็กเรย์มาให้ลูกค้าถ่ายภาพเพื่อลองรองเท้า การผลิตเครื่องเอ็กเรย์เกิดขึ้นแพร่หลายอย่างรวดรวดจนถึงกับมีการประดิษฐ์กางเกงในตะกั่วขึ้นมาเพื่อป้องกันไม่ให้คนใช้เอ็กเรย์มาส่องจุดสำคัญได้ 

ผลจากการค้นพบนี้ทำให้รินเก้นได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์เป็นคนแรกในปีค.ศ.1901 ซึ่งเขาได้บริจาคเงินรางวัลที่ได้รับทั้งหมดให้กับมหาวิทยาลัย Wuzburg รินเก้นไม่เคยคิดจะแสวงหาผลประโยชน์จากการค้นพบครั้งนี้เลย เขาปฏิเสธการจดสิทธิบัตรการค้นพบนี้ เพราะเขาเชื่อว่าการค้นพบที่สำคัญทางวิทยาศาสตร์ควรจะเป็นสมบัติของมนุษยชาติมากกว่าจะเป็นสมบัติของใครคนใดคนหนึ่ง เขาปฏิเสธกระทั่งการตั้งชื่อ X-rays ว่า Roentgen Rays (แต่เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่เขา ปัจจุบันเราเรียกหน่วยวัดปริมาณ X-rays ว่ารินเก้น) เขาใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายจนเสียชีวิตด้วยโรคทะเร็งลำไส้ในปี 1923 

ภาพที่ถ่ายจาก X-rays ต้นแบบของรินเก้นท์นั้น ใช้เวลาอย่างน้อย 20-30 นาที (ผู้ที่ถูกถ่ายภาพจะต้องวางส่วนที่ต้องการถ่ายไว้นิ่ง ๆ บนแผ่นรับภาพ) เนื่องจากความละเอียดของภาพขึ้นกับความเข้มข้นของพลังงานที่ปล่อยไปยัง cathode มีการบันทึกว่าในการถ่ายภาพกระสุนที่ฝังอยู่ในกระโหลกศีรษะของผู้ป่วยรายหนึ่งต้องใช้เวลานานนับ 10 ชั่วโมง 

ในช่วงแรกของการค้นพบ ยังไม่มีใครรู้ว่าการถูก X-rays เป็นเวลานานจะทำให้เกิดอันตรายอะไรบ้าง แม้จะบางคนที่มีรอยไหม้ หรือแผลพุพองเกิดขึ้นหลังจากโดน X-rays เป็นเวลานาน ๆ บ้าง แต่ก็มักจะคิดว่าเป็นผลเฉพาะที่เท่านั้น กว่าที่จะมีการตระหนักถึงอันตรายจาก X-rays ที่ทำให้เกิดมะเร็งได้ ก็ผ่านไปหลายสิบปีหลังจากการค้นพบ X-rays 

ปัจจุบันมีการปรับปรุงเครื่อง X-rays ให้มีประสิทธิภาพดีขึ้น สามารถถ่ายภาพในเวลาสั้น ๆ แค่เสี้ยววินาทีและใช้ปริมาณรังสีลดลงจากเครื่องต้นแบบอย่างมาก  รวมทั้งมีการต่อยอดพัฒนาการใช้ประโยชน์จาก X-rays ในด้านอื่น ๆ เช่นการถ่ายภาพทางดาราศาสตร์ การทหาร การค้าและอื่น ๆ อีกมากมาย 

แม้จะมีหลายคนบอกว่าการค้นพบ X-rays เป็นเรื่องบังเอิญ แต่จริง ๆ แล้วปรากฏการณ์ที่รินเก้นท์สังเกตเห็นนั้น นักวิทยาศาสตร์ร่วมสมัยคนอื่น ๆ ที่ทำการทดลองคล้าย ๆ กันก็เคยสังเกตเห็นเช่นกัน แต่มีเพียงรินเก้นเท่านั้นที่สังเกตเห็นและนำไปขบคิด ทดลองต่อ อาจจะพูดได้ว่าเรื่อง “บังเอิญ” นั้นไม่มีอยู่จริง