ตั้งอยู่ห่างจากวัดพระแก้วไปทางทิศใต้ ลักษณะเป็นฐานวิหารในผังสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีร่องรอยการซ่อมแซมครั้งใหญ่ๆ หลายครั้ง ตัววิหารหันหน้าไปทางทิศตะวันออก มีทางขึ้นขนาดเล็กอยู่ด้านหน้า พื้นวิหารปูด้วยอิฐ ท้ายวิหารมีแท่นชุกชีขนาดใหญ่ตั้งอยู่เต็มพื้นที่ ด้านขวาของแท่นชุกชีติดแนวผนังวิหาร ด้านทิศใต้มีแท่นสงฆ์เตี้ยๆตั้งอยู่ โบราณวัตถุสำคัญที่พบจากการขุดแต่ง คือชิ้นส่วนพระพุทธรูปหินทราย และเครื่องถ้วยจากแหล่งเตาล้านนา และเครื่องถ้วยจีนจำนวนหนึ่ง การสอบถามพบว่า ชื่อ “มะม่วงแก้มแดง” ไม่ใช้ชื่อเดิมของวัดนี้ แต่ชาวบ้านเรียกกันเองตามชื่อของต้นมะม่วงต้นหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ใกล้โบราณสถาน ลูกของมะม่วงต้นนี้เมื่อเริ่มสุกจะมีสีแดงที่หัวมะม่วงบริเวณใกล้ขั้ว จึงเรียกว่า “มะม่วงแก้มแดง”