Dit project is een custom slagplaat voor een handgebouwde Jazzmaster. De opdracht is simpel: Bouw een slagplaat op met mooie componenten. Alles op de plaat is kwaliteit en afgestemd. Het was mijn eerste Jazzmaster, dus ik had geen mal voor de cavity en heb met behulp van foto's van internet bepaald waar de bedrading moest lopen. Passen was immers niet mogelijk omdat de rest van de gitaar ook in aanbouw was. Hieronder zie je de opbouw in fasen.
De Jazzmaster is een totaal ondergewaardeerd model en heeft eindelijk 2 gescheiden volume/tone circuits. met een schuif schakelaartje switch je van het een naar het andere circuit. Is that cool or what. Desondanks staan ze, overigens ten onrechte, meer bekend om hun gebrek aan toonvastheid.
Het gaat om een goudkleurige metalen slagplaat. De plaat is niet alleen prachtig, hij is ook kostbaar. Om beschadiging te voorkomen heb ik hem steeds in of op zachte materialen gehad. Op deze foto heb ik wat basis onderdelen gemonteerd om te zien of ze zouden matchen qua kleur. Om je een indicatie te geven: voor de prijs van deze slagplaat kan je een 2e hands budget Jazzmaster kopen.
Dit is de achterzijde. Alles hagelnieuw. Het treble circuit zie je onder op de foto. Boven zie je een haakse toggle schakelaar. Die is zo gebouwd zodat hij minder diep in de gitaar zit. Dit type toggle wordt ook vaak in hollow-body gitaren gebruikt. Toevallig bleek later dat de rest van de gitaar een thinline was. Ook een holle gitaar.
Potmetertjes er in. Dit is het moment dat de soldeerbout aangaat. Als alles is gemonteerd en getest op een goede werking kan begonnen worden aan het bedraden.
De bedrading is helemaal in de originele kleurcodes aangelegd. Het is een heel spectakel om zo veel kleuren te zien op zo'n slagplaat. Meestal zie je alleen zwart en wit. Respectievelijk ground en hot.
Omdat de bedrading straks in strakke hoeken moet worden geleid is het belangrijk de lengtes goed te bepalen. Op deze foto zie je de orangedrop condensator in het treble circuit duidelijk zitten.
Origineel moet op de tonecontrol een 0.033 zitten, Maar deze 0.039 maakt hem net wat specialer en smeuïger. Ik werk eigenlijk altijd op dit soort schuimmatten die gebruikt worden voor isolatie. Het voorkomt beschadigingen en het is heel gemakkelijk om bij reparaties onderdelen zoals schroefjes in te rangschikken.
Close-upje van het treblecircuit. je ziet dat de draden nog niet netjes zijn getrimd. Zo'n condensator moet goed vast zitten om te voorkomen dat hij problemen gaat geven. Op deze foto worden de poten op maat gepast. Ze zijn nog niet gesoldeerd. Het is belangrijk dat nergens contact wordt gemaakt. De linkerpoot van de condensator moet op de potmeter gesoldeerd worden.
Dit is bijna af. Omdat ik vind dat elke gitaar een treble-bleed verdient heb ik er hier ook een ingebouwd. Treble-bleed heft het verlies aan hoog bij het terugdraaien van de volume op. Met andere worden, je volumeknop werkt beter.
Deze Antiquity's hebben pushback cloth-wire. Om eventuele verkoopwaarde te bewaren is het draadtype en de lengte van de pickup bedrading niet aangepast. Dat kan natuurlijk wel bij dit soort coverloze pickups. Met bijvoorbeeld gewaxte humbuckers is het iets minder gemakkelijk, maar wel te doen.
En af. Deze is naar de eigenaar. De gitaar waarin deze slagplaat is verdwenen in de mooiste Jazzmaster die ik ooit heb gezien. Hopelijk binnenkort in het echt en dan zal ik ook de eigenaar eens ontmoeten. Deze actie is volledig per email, Whatsapp en post gegaan.
Maar ach, dat zie je zelf ook wel. Volgens de eigenaar klinkt hij ook nog eens als een klok.