Deze Stagg was mijn eigen compleet aangepakte gitaar. De hals en de body zijn origineel, de rest is vervangen. De ultieme upgrade en modificatie projectgitaar. Je ziet hieronder het proces van het begin tot het eind met zoals gebruikelijk uitleg bij de foto's. Ik heb qua gitaren echt wel wat te kiezen, maar als ik optreed gaat deze sowieso altijd mee. Hij heeft zo veel sustain en heeft een hals als een honkbalknuppel. De tonale mogelijkheden zijn door de electronische modificatie bovendien zowel onopvallend als ongekend.
Dit is het instrument zoals ik het binnenkreeg. Al iets gemodificeerd en geupgradet met een dimargio en seymour duncan pickup. Beide met coilsplit. De rest is standaard af fabriek.
De upgrades waren niet voor niets gedaan. Een geweldige gitaar maar de elementen zijn duurder dan het instrument.. Qua looks vond ik de hals erg bleek bij de donkere plaat.
Maar ik begrijp de afwijzing voor deze gitaar. Het is een metalgitaar geworden, maar ziet er niet zo uit. Vlees nog vis. De Seymour klinkt echter geweldig in coilsplit op die positie.
De hele kop hardware is waardeloos. Slechte tuners en een hele beroerde topkam.
Locking tuners zijn een goede upgrade voor elke gitaar en deze paste toevallig. Ik heb een vriend gevraagd onder andere de topkam te vervangen voor een zwarte graphtech kam. Het verschil in tone en sustain is ongelooflijk.
Beide humbuckers uit de oorspronkelijke gitaar klinken goed in de brugpositie, maar ik kies er voor de Seymour te houden vanwege de goede sound met coilsplit. In de hals heb ik gekozen voor een high-output Duncan designed Jazzmaster P90 (brug) element. Samen met mijn maat heb ik een nieuwe slagplaat gemaakt en de routing van de body geschikt gemaakt voor deze enorme elementen.
De fretmarkers zijn voorzien van zwarte inlay-stickers. Dat heeft een goed effect op de kleurbalans van de gitaar.
Hier denk ik ongeveer te weten wat ik wil gaan doen met de electronica en ben ik aan het kijken waar deze geplaatst kan worden. Je kan wel willen weten waar je knoppen moeten komen, maar er moet onder de plaat wel ruimte voor zijn. Ik vind het fijn om volume dichtbij te hebben zodat ik de gain secuur kan bijstellen. Om de looks te matchen gebruik ik een een Jazzmaster cover waaronder de Seymour humbucker is verstopt.
En zo ziet dat er uit. De cavity is inmiddels ook geschield. De brugcover is te wit, dus er is een vergeelde onderweg. In Nederland helaas niet te krijgen. In Engeland wel.
De humbucker wordt zonder schroeven op zijn plek gehouden dmv een zelf ontwikkeld systeem. Werkt perfect en geeft geen feedback of bijgeluiden. Onder een jazzmaster cover past elke andere denkbare pickup.
En dit wordt het. 1 knop en 1 switch. Volledige stijlbreuk voor mij, maar meer was niet nodig. De volumepot heeft een treble-bleed en doet tevens dienst als killswitch. De Freeway-switch heeft 6 standen die elk hun eigen vaste tone instelling hebben. De tip van de switch is later vervangen door een aged white exemplaar.
Af. De Bigsby heeft een langere veer gekregen waardoor de gitaar kan dive bomben. Dat werkt uitstekend. Mijn maat, die gitaarbouwer is, heeft de gitaar professioneel voor me afgesteld en geïntoneerd.
De schakelaar werkt als een gewone toggle. Maar er zitten 2 rijen van 3 standen op. Dus in elke stand kan je de handel naar onder drukken voor een extra instelling. in dit geval zijn de instellingen als volgt.
1: P90
2: Humbucker in serie + p90
3: Humbucker met beide coils in serie
4: P90 + buitenste coil (brugzijde, iets feller afhankelijk van de aanslag)
5: P90 + binnenste coil van humbucker (in basis zelfde sound als 4 maar subtielere attack)
6: Humbucker met coils in parallel
De verschillen in stand 4 en 5 zijn minimaal. Meestal gebruik ik 4 het meest van de twee.
Deze schakelaar maakt het de mogelijk veel verschillende schakelinging in 1 toggle onder te brengen. Freeway heeft nog een andere 6 standen variant die nog meer mogelijkheden heeft.