ประวัติศาสตร์

มนุษย์บางส่วนอพยพหนีภัยจากสงครามระหว่างมนุษย์กับปีศาจลงมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงคาบสมุทรสุดท้ายที่ขอบทวีปที่พวกเขาไม่อาจหนีไปที่ไหนได้อีก โชคดีที่พวกเขาพบว่าสถานที่นี้เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์กว่าที่คิด จึงเริ่มลงหลักปักฐานเรื่อยมา ผู้คนส่วนใหญ่สร้างที่อยู่อาศัยในป่าที่มีอาหารมากมายมากกว่าในพื้นที่ทุ่งหญ้า เรียกตัวเองว่าชนเผ่าแห่งผืนป่า

สงครามกับมนุษย์และปีศาจเกิดขึ้นอีกครั้ง แม้อยู่ห่างไกลสมรภูมิหลักๆ แต่ครั้งนี้แม้แต่ชนเผ่าแห่งผืนป่าก็ยังได้รับผลกระทบ ผืนป่าของทุกชนเผ่าเหี่ยวแห้งทำให้เกิดความอดอยากแร้นแค้นไปทั่วนานหลายสิบปี เผ่าเล็ก ๆ ต่าง ๆ จึงจับมือเป็นพันธมิตรเพื่อปกป้องกันและกัน 

ความเชื่อของหลายๆ เผ่าได้มารวมกันมากเข้าจนกลายเป็นตัวตนของเทพแห่งผืนป่า มีนามว่าเซลวาทานัส และพร้อมกับที่ผืนป่าของคาบสมุทรนี้ค่อยๆฟื้นฟูกลับมาในช่วงท้ายของสงคราม เทพองค์นี้ก็กลายเป็นศูนย์รวมใจของทุกคนในยามยากไปในที่สุด

เผ่าทะเลที่ร่อนเร่มาจากถิ่นฐานบ้านเกิดไกลโพ้นได้มาถึงและเริ่มตั้งรกรากถิ่นฐานที่คาบสมุทรซิลวาน่า มีการปะทะกันประปรายกับเผ่าแห่งผืนป่าที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง ความที่เผ่าแห่งผืนป่าที่ตั้งถิ่นฐานมาแต่เดิมเชี่ยวชาญสภาพพื้นที่มากกว่า เลยทำให้เผ่าทะเลสามารถอยู่กันได้เฉพาะตามชายฝั่ง 

เผ่าทะเลเล็กๆ ตามชายฝั่งเริ่มผูกสัมพันธไมตรีกัน ความที่วัฒนธรรมความเชื่อคล้ายคลึงกัน แม้ต่างเผ่าต่างเรียกขานด้วยต่างนาม แต่ก็ถือว่านับถือเทพเจ้าองค์เดียวกัน--ไม่นานเผ่าต่างๆ จึงเข้ามารวมกันกลายเป็นเผ่าใหญ่ หล่อหลอมเป็นเผ่าที่แข็งแกร่งภายใต้พรของเทพเจ้าแห่งทะเลนาม โอเคียนอส

หมู่บ้านของเผ่าทะเลต่างๆ เริ่มขยายตัวและพัฒนาเป็นเมืองท่า เนื่องจากสามารถไปมาหาสู่กันได้สะดวกรวดเร็วกว่าการเดินทางทางบก

เผ่าทะเลผู้ยิ่งใหญ่แห่งคาบสมุทรซิลวาน่าแผ่ขยายอิทธิพลเข้าสู่ภาคพื้นทวีป รุกรานเผ่าแห่งผืนป่าเล็กๆที่อยู่กันอย่างกระจัดกระจาย กลืนเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าทะเลที่ทีละแห่ง เรียกอาณาจักรของตนเองตามนามของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล เป็นนามว่า “โอเคียนัส” พวกเขาปกครองอย่างกดขี่ บังคับใช้อำนาจอย่างโหดร้ายทารุณ การพรากแม่พรากลูก การค้าขายคนเป็นทาสสามารถพบได้ทั่วไปภายใต้การปกครองของเผ่าทะเล

เหล่าเผ่าแห่งผืนป่าผู้นับถือเทพารักษ์เซลวาทานัสที่ถูกกดดันจากอิทธิพลของเผ่าทะเล ค่อยๆถอยร่นลึกเข้าไปในคาบสมุทรซิลวาน่า ถูกขับไล่จากบ้านเกิด ขาดแคลนอาหารและเครื่องอุปโภคบริโภค คนที่เคยอยู่ในชุมชนอุดมสมบูรณ์ต้องกลับมาเรียนรู้การใช้ชีวิตซุ่มซ่อนตัวในป่าลึกอีกครั้ง

เกิดภัยแล้งและโรคระบาดที่สาหัสที่สุดในรอบหลายพันปีขึ้นบนคาบสมุทรซิลวาน่า เผ่าผืนป่าที่ถูกบังคับให้ถอยร่นเข้าไปในป่าลึกตกอยู่ในภาวะอดอยากเสียจนแทบต้องปิ้งใบไม้แห้งกิน ในที่สุดเผ่าผืนป่าทั้งหมดก็ลุกฮือขึ้นเพื่อต่อต้านเป็นครั้งสุดท้าย โดยมีเผ่าสกอร์เปี้ยนรวบรวมเผ่าผืนป่าอื่นๆที่อพยพลี้ภัยจากการปกครองกดขี่ของเผ่าทะเลเข้าเป็นหนึ่งเดียว เป็นผู้นำล้มล้างการปกครองจากเผ่าทะเล 

หลังจากการรบติดพันนานนับปีก็นักรบของเผ่าผืนป่าซึ่งนำโดยเผ่าสกอร์เปี้ยนก็สามารถสังหารผู้นำแห่งเผ่าทะเลลงได้ ยึดอำนาจและปราบปรามทัพนักรบของเผ่าทะเลได้สำเร็จ เผ่าผืนป่าต่างๆที่แตกฉานส่านเซ็นกันไปกลับมาสวามิภักดิ์อยู่ใต้อาณัติการปกครองของเผ่าสกอร์เปี้ยน

รวมอำนาจก่อตั้งประเทศในนามสกอร์ปิโอ มีบุตรแห่งเผ่าสกอร์เปี้ยนขึ้นครองบัลลังก์เป็นปฐมราชา 

ไฮคิงดราโกเนียประกาศใช้ A.D. เป็นการนับศักราชสากลในเอเดน

ไฮคิงดราโกเนียประกาศใช้ภาษาและสกุลเงินกลางทั่วเอเดน

หลังการปะทะกันตามชายแดนและน่านน้ำทะเลหลวงและทะเลใต้มาเรื่อยๆ  กษัตริย์สกอร์ปิโอทรงประกาศสงครามเริ่มต้นสงครามกวาดล้างเผ่าทะเลอย่างเป็นทางการ

เอเดนแพ้สงครามกับเดมอส ตกอยู่ใต้การปกครองของเดมอสอย่างสมบูรณ์

สงครามกินเวลาเพียง268วัน ปีศาจก็นำทัพยึดส่วนใหญ่ของเอเดนได้สำเร็จ ผู้นำประเทศในเอเดนยามนั้นจึงเลือกยอมแพ้

ความสัมพันธ์ทางการทูตของสกอร์ปิโอเริ่มห่างเหินกับประเทศอื่น เพราะในสงครามกับเดมอสที่เหล่าผู้นำประเทศอื่นๆมองว่าไม่สามารถต่อกรกับปีศาจได้จึงขอยอมแพ้ในท้ายที่สุดนั้น ทำให้ผู้นำสกอร์ปิโอในตอนนั้นปรามาสในใจว่าประเทศอื่นมีแต่พวกอ่อนแอ และกลับมาออกนโยบายมุ่งเน้นเพื่อจะสร้างความแข็งแกร่งในประเทศ เป็นจุดเริ่มต้นปลูกฝังค่านิยมคนแกร่งให้ชาวสกอร์ปิโอ ค่านิยมการส่งรัชทายาทออกเร่ร่อนที่เคยใช้สืบมาตั้งแต่สมัยก่อนก่อตั้งประเทศก็ถูกยกเลิกในช่วงนี้

สามารถขับไล่เผ่าทะเลที่ต่อต้านการปกครองของราชวงศ์สกอร์ปิอัสจากพื้นที่ภาคพื้นทวีปของสกอร์ปิโอได้ในที่สุด เผ่าทะเลที่เหลือหนีไปอยู่ตามเกาะต่างๆรอบๆคาบสมุทรซิลวาทานัสและตั้งตัวเป็นโจรสลัด 

เข้าสู่ยุคสงครามระหว่างราชนาวี-โจรสลัดอย่างเต็มตัว

การต่อสู้ระหว่างกองเรือหลวงของสกอร์ปิโอยังคงถูกกดดันจากกองเรือของโจรสลัดเผ่าทะเลจนเพลี่ยงพล้ำหลายครั้งเพราะขาดความชำนาญและการฝึกฝน 

ในที่สุดกษัตริย์สกอร์ปิโอจึงทรงประกาศให้มีการปฏิรูปกองทัพเรือและระบบต่างๆเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติการกวาดล้างโจรสลัด กองเรือหลวงพิทักษ์นครากลายเป็นจุดเริ่มต้นของราชนาวีแห่งสกอร์ปิโออันเกรียงไกร

เผ่าทะเลจากสกอร์ปิโอที่ยังเหลือบนฝั่งแผ่นดินใหญ่กำลังหาที่มั่นใหม่หลังถอยร่นขึ้นเหนือเข้าสู่เขตแดนของกิลดิเรก เมื่อหาจุดลงหลักปักฐานได้ก็ยึดพื้นที่ริมทะเลแถบนั้นแล้วแล้วปักหลักแผ่ศาสนาเข้าไปในแผ่นดิน ได้พบกับรัชทายาทของเอเธนส์ที่พาศาสนาของตนลงมาทางใต้จึงเกิดความขัดแย้งกัน ลามไปเป็นความขัดแย้งระหว่างกองทัพที่ทัพเรือสกอร์ปิโอตามรุกไล่กองเรือเผ่าทะเลและเอเธนส์ที่กล่าวโทษรวมว่าเผ่าทะเลคือทัพสกอร์ปิโอจงใจทำร้ายรัชทายาท 

ก่อตั้งสถาบันวิจัยแห่งราชนาวี เพื่อพัฒนาอาวุธยุทโธปกรณ์เพื่อต่อสู้กับประเทศอื่นที่มีความเจริญทางด้านวิทยาการมากกว่า

จัดแบ่งการปกครองในสกอร์ปิโอเสียใหม่ จัดสรรพื้นที่ให้เผ่าต่างๆไปร่วมกันปกครองได้เป็น 5 ภูมิภาค ซึ่งเขตการปกครองเหล่านั้นก็ยังคงอยู่มาจนกระทั่งปัจจุบัน

สงครามศาสนาที่เริ่มต้นจากกิลดิเรกรุนแรงมากขึ้น นอกจากทำสงครามกับทั้งคาโนวาลและสกอร์ปิโอแล้วก็ยังสู้รบกับเผ่าทะเลที่ยังอยู่บนชายฝั่งทางเหนือ กองทัพของสกอร์ปิโอเองก็รุกไล่กดดันเผ่าทะเลที่ถอยร่นกลับมาไม่ให้เข้ามาในดินแดนของตนมากไปกว่านี้ ในที่สุดแล้วก็ยึดดินแดนส่วนหนึ่งของกิลดิเรกผนวกเข้ากับสกอร์ปิโอทางภาคเหนือ ส่วนฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือก็คุมเชิงกับคาโนวาลที่ยึดพื้นที่จากกิลดิเรกไปก่อนหน้านี้ 

ก่อตั้งโรงเรียนนักเดินเรือ (ภายหลังเปลี่ยนเป็นวิทยาลัยการเดินเรือ)  

ได้รับชัยชนะอย่างเบ็ดเสร็จในสงครามราชนาวี-โจรสลัด สามารถทำลายฐานที่มั่นโจรสลัดจนแตกพ่าย ขับไล่โจรสลัดออกจากน่านน้ำและสร้างเส้นทางเดินเรือปลอดโจรสลัดเพื่อปกป้องประชาชนและเพื่อการสัญจรที่ราบรื่นในฐานะประเทศเมืองท่า 

สกอร์ปิโอเร่งปรับความสัมพันธ์กับประเทศอื่นๆที่เคยได้รับผลกระทบระหว่างช่วงสงครามราชนาวีกับโจรสลัด และกลับมาเชื่อสัมพันธไมตรีกับประเทศห่างไกล เมืองท่าใหญ่ทุกเมืองของสกอร์ปิโอประกาศยกเว้นภาษีเป็นเวลาสิบปี 

ประกาศตั้งสถานศึกษาชั้นต้นทั่วทุกหัวเมืองใหญ่ ให้ลูกหลานทุกคนสามารถเข้าเรียนได้ตามความสมัครใจ กษัตริย์สกอร์ปิโอในเวลานั้นพบว่าเพราะความวุ่นวายต่างๆตลอดสหัสวรรษที่ผ่านมาทำให้ชาวสกอร์ปิโอมีลักษณะนิสัยแข็งกร้าวและหยาบกระด้าง สนใจแค่การต่อสู้และความแข็งแกร่งเฉพาะบุคคลจนทำให้ผู้คนจากประเทศอื่นๆยอมรับได้ยาก ได้ทรงประกาศว่าการให้ประชาชนได้เข้ารับการศึกษาจะเป็นนโยบายแรกและนโยบายที่สำคัญที่สุดของสกอร์ปิโอตลอดไป

ก่อตั้งกลุ่มช่างฝีมือ (ภายหลังกลายเป็นสภาช่างฝีมือแห่งสกอร์ปิโอ) 

ทำแผนที่ทางทะเลในน่านน้ำของสกอร์ปิโอสำเร็จสมบูรณ์ 

เรียกระดมพลนักฝึกมังกรสมุทรจากทั่วประเทศเพื่อกำหนดแนวทางร่วมกันในการดูแลมังกรสมุทร เป็นที่มาของการก่อตั้งสถาบันมังกรสมุทรศาสตร์ 

ยกระดับหน่วยราชองครักษ์เป็นกองราชวัลลภ ปฏิรูปการคัดสรรบุคลากรเข้าหน่วยงานให้มีความเข้มข้น คัดกรองจนกว่าจะเหลือเพียงนายทหารระดับหัวกะทิ 

เปลี่ยนแปลงระบบภายในกองทัพหลวง เพื่อสร้างความเข้มแข็งภายในกองทัพให้สมกับที่เคยเป็นกองทัพปฏิวัติภายใต้การบัญชาการของเผ่าสกอร์เปี้ยนอีกครั้ง 

อุบัติเหตุทางเรือครั้งใหญ่ของเจ้าชายเอแดร์และเจ้าชายแอ็กนาร์ ซึ่งได้พรากชีวิตของเจ้าชายเอแดร์ผู้เป็นรัชทายาทในขณะนั้นไป ตามมาด้วยการประท้วงการแต่งตั้งเจ้าชายแอ็กนาร์ผู้อนุชาขึ้นเป็นรัชทายาทแทนของตระกูลพาเรลมิดรอส ตระกูลเดิมของชายาเจ้าชายเอแดร์ผู้ล่วงลับ และการพยายามก่อความวุ่นวายโดยมีจุดเริ่มต้นจากพัลนาเรีย ที่ดินศักดินาของตระกูลพาเรลมิดรอสทางภาคตะวันตก

ถือเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายทางการเมืองตลอดครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา

กษัตริย์อเลซัส สกอร์ปิอัสขึ้นครองราชย์ ส่งเสริมให้มีการพัฒนาระบบการศึกษาให้เข้มแข็ง

อุทกภัยใหญ่ในภาคกลางและภาคตะวันออก