Wachtendonk - Leuther Mühle

17 september 2019       

Nadat we de auto geparkeerd hebben bij het kerkhof lopen we naar de rotonde bij de Friedensplatz. Op de hoek ligt een warme bakker, Stinges. Het nog vroeg, 09:15 u, dus gaan we even naar binnen voor een lekkere kop koffie. We nemen er Kirsch-Landkuchen bij, wat een goede keuze blijkt te zijn.

We zijn er weer klaar voor, een etappe van ongeveer 20 km. Bij de rotonde gaan we rechtsaf en steken we de Niers over.

We komen in de “Altstadt”, het historische gedeelte van het stadje. We wandelen over oude straatjes, tussen mooie en tevens leuke oude gebouwen. De route leidt ons via een kleine “Gasse” naar het kerkplein. Bij het Pulverhaus ( waar nu een restaurant gevestigd is) verlaten we dit toch wel in positieve zin verrassend stukje Wachtendonk.

We komen in een park waar ons nog een verrassing wacht, de ruïne van de voormalige Burg Wachtendonk, met op de achtergrond de rustig stromende Niers. Een historische plek.

We vervolgen de tocht langs de Niers. Aan de overzijde zien we een boerderij waar ook kano’s verhuurd worden. Het is er rustig; de vakanties zijn voorbij. Iets verder verlaten we de Niers, ons pad maakt een bocht naar rechts. We lopen weer in een agrarisch gebied met een enkele boerderij tussen grote akkers. Het pad maakt een lus. Bij een verharde weg gaan we linksaf en komen bij een klein gebouwtje, de Laerheider Kapelle. De oorsprong van dit kapelletje gaat terug tot de 1e wereldoorlog. Het gebouwtje ligt idyllisch tussen de bomen; er branden veel noveenkaarsen.

We lopen verder en komen bij de Nette die we naar links volgen. Het pad loopt onder het viaduct van de A40 door en passeert een café-restaurant. We komen op een verhard weggetje dat we blijven volgen. Bij een klein buurtschap maakt het weggetje een knik en hier komen we bij een wegafzetting. Het blijkt dat er hijswerkzaamheden zijn: er wordt een verdeelhuisje voor glasvezel op zijn plaats gehesen. Het gebeuren heeft veel bekijks. Nadat we een praatje gemaakt hebben met de Nederlandse chauffeur van de vrachtwagen gaan we verder. Bij het volgende kruispunt gaan we rechtsaf en vervolgens voor de Nette weer naar links. We komen op een rustig weggetje dat door akkers loopt, afgewisseld door bospassages. Aangekomen bij een voorrangsweg gaan we naar links en meteen weer naar rechts.

We bevinden ons nu op een weggetje dat langs het beekdallandschap van de Renne en de Nette loopt. De Renne ( een beekje) en de Nette stromen hier parallel langs elkaar door een landschap dat gecreëerd wordt door glooiende weilanden en stroken met bomen.

We volgen het weggetje zo’n 2 kilometer tot aan een voorrangsweg bij een bosrand. 

In het bos zien we aan onze rechterkant restanten van de Noordervaart. De Noordervaart was een kanaal dat Napoleon gepland had tussen de Rijn en de Maas. Het project werd nooit voltooid.

We wandelen door het bos dat uit loofbomen bestaat, vooral veel beukenbomen. Het is prettig wandelen over een mooi pad dat soms kronkelend door het bos loopt. Bij een kruising met verharde weg gaan we linksaf. Hier is de Gaststube Waldesruh waar we willen pauzeren. Maar helaas, de zaak is dinsdags gesloten. Dus gaan we verder en vervolgen we onze tocht rechtsaf over een pad dat tussen grasvelden loopt. Aangekomen bij het volgende bos zien we een bankje en we besluiten hier te pauzeren onder een eikenboom. Het is najaar, de rupsen zullen wel verdwenen zijn. Na een korte pauze lopen we het bos in. We bevinden ons in de Hinsbecker heuvels. Via traptreden in het pad gaan we omhoog, om vervolgens een dalend pad te nemen. Dit pad eindigt bij de “Geestekuhl”. Op deze plek werden vroeger misdadigers begraven nadat ze waren opgehangen op de “Galgenberg”. Een lugubere omgeving dus, als je daar aan denkt. Maar nu is het heerlijk om hier te wandelen. Het is Prinsjesdag, half Nederland zit aan de buis om een oordeel te vormen over de hoedjes van de dames. Het is immers traditie dat de koningin, vrouwelijke ministers en andere voorname dames zich een bijzonder en opvallend hoedje opzetten. Waar gaat het eigenlijk nog over?

We komen bij de uitzichttoren op de Taubenberg. De toren is bijna 30 mtr hoog en is vrij toegankelijk. Natuurlijk gaan we naar boven. Het onderste gedeelte bestaat uit een houten vierkante constructie, het bovenste deel is een stalen wenteltrap. Tiny telt de treden, volgens haar zijn het er 137. Behoorlijk dus. Boven op de toren worden we beloond met een geweldig panorama van de omgeving. In het westen herkennen we de Innovatoren van Venlo. Deze werd gebouwd bij gelegenheid van de Floriade van 2012.

Dichterbij zien we de Krickenbecker Seen ( meren) en ook het Schloss Krickenbeck. We blijven niet te lang boven. Het waait behoorlijk op 110 mtr boven NAP. Jack maakt nog een foto midden onder de constructie wat een leuk resultaat oplevert. 

Daarna gaan we weer verder. We wandelen in de richting van een speeltuin waar we rechts gaan. Vervolgens komen we op een pad dat een grote boog maakt en uitkomt bij het plaatsje Hombergen. We lopen over rustige straatjes en gaan op het einde bij een kruisbeeld rechtsaf. We komen bij het informatiecentrum van de Krickenbecker Seen, maar hier is ook alles gesloten. Dinsdag is waarschijnlijk een algemene Ruhetag in deze omgeving. We gaan de Schlossallee op die over een dijk tussen 2 meren loopt. We zien verschillende mensen die fototoestellen hebben met zeer grote lenzen. Dit ontlokt Jack de uitspraak “Als ik met zo’n zwaar toestel moest lopen, kwam ik niet ver”. 

Links van ons ligt de Hinsbecker Bruch, één van de 4 meren die ontstaan zijn door turfwinning. Het gebied is rijk aan watervogels.

We passeren Schloss Krickenbeck, dat we helaas niet te zien krijgen. Het gebouw ligt verscholen achter bomen en heggen. Het heeft tegenwoordig een functie als congrescentrum. Op het einde van de allee gaan we linksaf. We lopen eventjes dicht bij een drukke weg. Na een paar honderd meter gaan we naar links en komen we bij een grote manege cq stoeterij. We wandelen tussen de weiden waar statige paarden rondlopen. We blijven het pad volgen langs een bosrand totdat we bij de Leuther Mühle komen. 

We zien helaas geen molen. Het gebouw wordt gerenoveerd.

We wandelen over het fietspad langs de weg naar Leuth waar we de bus naar Wachtendonk nemen. Dit betekent dat we onderweg 2 keer moeten overstappen. Maar dat mag het plezier niet drukken. Het was een prachtige wandeltocht.

Meer foto's: 

Lees verder   Leuther Mühle - Brüggen