Geldern - Wachtendonk

12 september 2019       

Er zijn veel herdenkingen in deze periode van het jaar. Gisteren, 9/11 ( nine/eleven), 18 jaar geleden vonden de aanslagen plaats op de Twin Towers in New York op dinsdag 11 september 2001. Vandaag is het 75 jaar geleden dat Mesch al eerste kerkdorpje in Nederland bevrijd werd. Beide gebeurtenissen worden uitvoerig herdacht.

Als we om 11:00 u in Geldern met de bus aankomen besluiten we om vooraf nog een kop koffie te drinken. Dus lopen we vanaf het busstation naar de markt, met een omweg vanwege wegwerkzaamheden. Geldern is een stadje met een leuke winkelstraten, zo hebben we vorige week ervaren. Het stadje was in het verleden de hoofdstad van het hertogdom Gelre.

Op het markplein staat de zogenaamde Drachenbrunnen, een zuil met fonteinen. Een verwijzing naar een oude sage.                             

Het is al bijna middag als we aan de wandeltocht beginnen. Vanuit het stationsplein lopen we via een buitenwijk naar de rand van het stadje. Via een tunnel komen we bij de Holländer See. De naam verwijst naar vele Nederlanders die betrokken waren bij werkzaamheden voor de dijk voor de spoorlijn. We kruisen deze spoorlijn en gaan dan links door een klein bos. Vervolgens komen we in een landbouwgebied, met veel akkers. We gaan onder een viaduct door en slaan bij een T-kruising linksaf. “We gaan naar de middag” zegt Jack dan. Tiny reageert verbaasd en snapt er niks van. Maar even later begrijpt ze de uitspraak. De volgende weg die we rechtsaf in slaan heet “in de Middag”! De weg gaat over in een graspad, wat Tiny niet zo prettig vindt. Maar even later wordt het weer een verhard weggetje. 

We passeren een veldkruis. Het weggetje veranderd telkens, dan weer asfalt, dan weer gras of grind. Op een T-splitsing met een verharde weg gaan we weer naar rechts en gaan middels een brug over een beek. Het is de Gelderner Fleuth. Zo’n 200 meter verder slaan we weer linksaf. In de verte zien we een klein kapelletje waar ook een bank zou staan. En inderdaad, die bank is er, een wandelaar heeft er al plaats genomen. Maar dat is geen probleem, er is plaats genoeg.

We ontmoeten vandaag voor de eerste keer een wandelaar die ook het Maas-Niederrheinpad loopt, het is een meneer uit Tiel. Hij loopt alleen, want zijn echtgenote loopt - naar zijn zeggen - te hard. Hij kan haar moeilijk bijbenen. Vandaag loopt hij zijn 3e etappe, en moet vanuit Wachtendonk terug naar Geldern. Jack legt hem uit waar en welke bus hij moet nemen. Daarna neemt hij afscheid en gaat verder, op zijn eigen tempo…

Wij blijven nog even zitten en eten een broodje. Dit is een mooi rustig plekje. Rustig is het sowieso vandaag, behoudens de wegen die we kruisen hebben we geen last van verkeer. We gaan verder en komen weer in een klein bos, en daarna weer akkers. We zien veel mais, maar ook velden met aardappelen, suikerbieten, rode kool en wortelen.

Nadat we de Neesendyck overgestoken hebben wandelen we afwisselend door bossen en akkers. We gaan rechtsaf en komen in een bos waar de zon mystiek door de bomen schijnt, een mooi gezicht. Op het eind steken we een weg over, en even verder een beek. 

Rechts van ons ligt de Lüfkenshof, een oude boerderij uit 1581. Dit gebouw zal ongetwijfeld historie ademen. Maar de boerderij ligt nagenoeg helemaal verscholen achter een grote heg. Iets verder ontdekken we een ander gebouwtje, een kapelletje achter een hek met een poortje. 

Dit is leuk, er staat ook een bankje, dus…… gaan we weer pauzeren. Lekker in de schaduw van de bomen, een klein hofje.

Uitgerust gaan we verder. We steken de Niers over en komen in een bos. Het bospad eindigt bij een drukke weg waar we linksaf gaan. We gaan wéér over de Niers die hier door het landschap kronkelt. Onze route heeft nu een wijziging. Jack vermoedt dat Duitsland zijn natuurgebieden beschermt, en waarschijnlijk is dientengevolge de route aangepast. Ten nadele van de wandelaar/natuurliefhebber. De tocht gaat nu weer tussen akkers, en niet langs het riviertje, jammer. Uiteindelijk komen we na ruim 1 km toch weer bij de oever van de Niers.

En even later op de plaats waar de Niers en de Nette “elkaar treffen”. Een bijzonder plekje dus.. Wij volgen de Niers en zien even later midden op het riviertje een pontje dat handbediend moet worden. We hoeven niet naar de overkant, maar de verleiding lokt en we kunnen het niet laten. Toch maar even proberen!

Helemaal naar de overkant gaan we niet, maar het blijft leuk.

Verder lopend volgen we de oever totdat we op een verkeersweg uitkomen. Even later steken we deze over en lopen we Wachtendonk in. Onze tocht eindigt op de parkeerplaats bij het kerkhof, waar onze auto staat. Het was een tocht zonder hoogtepunten, maar wel mooi. Lekker rustig, afwisselend veel bosjes en akkers, en goed weer!

Meer foto's:

Lees verder   Wachtendonk - Leuther Mühle