De Diepen - Goch

16 augustus 2019      

Vorige week zaterdag waren we met de hele familie een dagje op stap naar Bobbejaanland. Kleinzoon Sten genoot van de achtbanen en ook van de wildwaterbanen. Jur hield het iets rustiger, begrijpelijk op 4-jarige leeftijd. Een tochtje in een rustige bootje samen met opa vond hij prachtig. Yara bekeek het allemaal vanuit de wandelwagen. Haar tijd komt ook nog wel. Het werd een geweldig gezellige dag.

Maar vandaag gaan we weer een stukje wandelen. We parkeren de auto op de parkeerplaats naast het eethuis “De Diepen” en starten om 09:30 u met de etappe naar Goch voert. Er is ideaal wandelweer voorspeld: droog, na de namiddag wat zon en een temperatuur van max. 23 °C.

We lopen over de Grensweg, deze ligt precies tegen de grens tussen Duitsland en Nederland, op Nederlands grondgebied.

Links van ons ligt het Reichswald, een imposant bosgebied in de Niederrheinregio met een oppervlakte van meer dan 5000 ha. Het woud ligt als een grote stuwwal tegen de grens. Aan Nederlandse zijde is het gebied moerassig, en liggen vennen zoals het Koningsven dat we passeren. We zien een muis de oversteek maken van Duitsland naar Nederland. Dieren kennen geen grenzen, dat geldt ook voor de wolf die tegenwoordig veel in het nieuws is. Na enkele kilometers vindt Tiny de route een beetje eentonig, links het bos en rechts het vlakke land met weiden, akkers en verderop het gebied waar grind gewonnen wordt. Ze loopt liever over slingerende paadjes door het bos. Dat zit er niet in, al maken we toch kort een bocht naar links en begeven ons het bos in waar we al gauw weer naar rechts moeten. We lopen een kilometertje door het bos dat we bij een klaphek verlaten. We komen op Duits grondgebied. We houden links aan en steken verderop een drukke straat over om de wandeling over een fietspad te vervolgen. Bij een kruising zien we een Gasthof, dat helaas nog gesloten is. Jack merkt op dat hij een belbusje moet reserveren voor de thuisreis. We moeten een 0800-nummer bellen, en dat kan alleen vanuit Nederland. Aangezien we nog dicht bij de grens zijn belt Jack met zijn GSM naar de reserveringslijn van Arriva. Het duurt bijna 10 minuten alvorens hij contact krijgt. Maar het is geregeld, om 17:59 u komt het vervoer.

We gaan linksaf over een fietspad en steken na 200 mtr de weg over om een bospad in te gaan. 

Het paadje eindigt bij een asfaltweggetje waar een kapelletje staat. Het is gewijd aan de Hl. Aloysius Gonzaga die leefde in de 16e eeuw. We houden hier een korte pauze, om vervolgens over het weggetje onze tocht te vervolgen. We komen in het buurtschap Nergena en zien mooie huizen aan onze rechter kant. Tevens stoeterijen en maneges. Links ligt nog steeds het Reichswald, Tiny merkt op dat hier veel bankjes staan. We blijven langs de bosrand lopen totdat we bij een kruising rechtsaf moeten. We komen bij een mooie brug die over het riviertje de Niers ligt. 

Hetzelfde riviertje dat bij Gennep in de Maas stroomt. Aan de overzijde moeten we volgens de routebeschrijving naar links, maar dit kan niet. We volgen de markering naar rechts. Inmiddels heeft het Pilgerpad ( Jacobspad naar Santiago d.C.) zich bij onze route gevoegd, gemarkeerd met de bekende schelp. We volgen beide markeringen, het pad maakt enkele bochten, volgt even de Niers, en loopt dan tussen enkele waterplassen. Deze plassen zijn ontstaan door grindwinning. Een mooi gebied, aan de ene kant zien we een meertje dat gebruikt wordt voor recreatie, terwijl een ander meertje er heel stil en sereen bij ligt. Met hoog riet langs de waterkant. De natuur hersteld zich.

We volgen de markering en komen bij het voormalige klooster Gut Gräfenthal. Via de toegangsbrug en het poorthuis ( met valhek) betreden we het complex dat vrij omvangrijk is. Op het terrein staan meerdere gebouwen. En er lopen enkele pauwen. Het klooster werd in de 13e eeuw gesticht door graaf Otto van Gelderen en zijn echtgenote. 

Het was een nonnenklooster, waar voornamelijk ongetrouwde adellijke vrouwen introkken. Het klooster is omgeven door een hoge muur, de vrouwen mochten destijds het terrein niet verlaten. Tegenwoordig vinden er veel evenementen plaats. Komend weekend is er het Niederrheinisches Weinfest. De naam spreekt voor zich. Er worden meerdere grote feesttenten op het terrein gebouwd, maar ook kleinere stands met andere lekkernijen zoals Amsterdamse kaas (!). We nemen plaats op het terras bij het café en bestellen koffie met dadeltaart en kokos. Het duurt even tot de bestelling komt, en dan leest Jack op zijn GSM dat prinses Christina is overleden. Ze was al een tijd ziek, maar toch… Nadat we de koffie met vlaai op hebben lopen we nog wat rond en verlaten we deze historische plek, waar - door de eeuwen heen - historisch gezien een en ander veranderd is.

We volgen het pad langs het kloostercomplex en zien dan links weer zo’n stil meertje. Aan de andere zijde vindt in de verte een concours hippique plaats. Bij een verharde weg gaan we naar links en komen weer bij de Niers. Hier treffen we een dame en heer die met een ezel aan de wandel zijn. We zagen ze eerder bij de houten brug. Na een kort praatje gaan we verder en volgen de oever van de Niers. De langzaam stromende rivier is kraakhelder. Bij een ijzeren brug aangekomen steken we de rivier over. Aan de overzijde is een kleine routewijziging vanwege een waterzuivering, we gaan naar links en vervolgens naar rechts en komen op een verharde weg. Deze volgen we weer naar rechts. Maar als we weer terug naar de Niers willen, kan dit niet: een hekwerk verspert de doorgang. We besluiten de weg te volgen tot de volgende gelegenheid. Dit is bij een volgende brug, we zitten weer op de goede route. Zonder het te merken lopen we Goch binnen. Via een houten brug steken we weer de Niers over, die zich gesplitst heeft in 2 armen.

De splitsing kunnen we aan de overzijde goed zien. Het pad leidt ons naar een park, waar Tiny een gemetseld “Kunstwerk” ziet. Daar wil ze meer van weten. Het blijkt er meerdere van deze kunstwerken zijn, en bij elke van deze staat een regel van het Onze Vader. Het park eindigt bij een drukke straat, en hier is tevens het einde van onze etappe van vandaag. We zijn ruim op tijd voor de terugreis, dus gaan we nog voor Kaffee und Kuchen bij een warme bakker.

De treintaxi brengt ons naar Gennep, waar we de bus naar Milsbeek nemen. Vanuit Milsbeek lopen we terug naar De Diepen waar de auto staat.

Meer foto's:

Lees verder   Goch - Kevelaer