Venlo - Arcen

1 juni 2019                 

We parkeren onze auto ’s morgens bij de kerk in Arcen en gaan met de bus naar Venlo waar de wandeling begint bij het station.

We steken de rotonde over en begeven ons naar het Julianapark.

De betiteling park is enigszins overdreven; er staan weliswaar bomen, enkele beelden en er is een fontein. Maar het grasveld heeft de overhand. Aan het eind gaan we linksaf. Het is druk in Venlo, er staat een lange rij ( veelal Duitse) auto’s op de weg. Alsof er een of ander evenement is. We gaan naar rechts en passeren aan onze rechte hand het Wilhelminapark, dat er toch even anders uit ziet. Als we vervolgens een drukke weg overgestoken hebben komen we bij de Maas waar we over de dijk naar rechts gaan. Het is lekker wandelweer, althans nu nog, want er is voor vandaag de eerste zomerse dag van het jaar voorspeld. De stroming van de Maas is hier opvallend breed. Na ruim 1 kilometer verlaten we de rivier. Bij een verharde weg slaan we linksaf en staan we al gauw voor een kapel die ons bekend voor komt.

Het is de kapel van Onze Lieve Vrouw van Genooi. De kapel stamt uit de 15e eeuw en wordt veelal bezocht door Venlonaren die op zoek zijn naar troost, genezing, of om andere redenen een kaarsje willen branden. Nadat we op een bankje naast de kapel een broodje gegeten hebben gaan we naar binnen. Uiteraard brandt Tiny ook een kaarsje. Nadat we in de nabijgelegen boerderijhof koffie gedronken hebben gaan we weer verder. We lopen via een viaduct onder de autoweg door en komen rechts slaand in het buurtschap de Krosselt. Hier liggen mooie panden, vaak afgeschermd met heggen en omheiningen. We steken de Rijksweg over en zien hier een opvallend beeldje.

Het moet een “Gekke Maondaagsvierder” voorstellen. Gekke Maondaag is een lokaal feest dat zijn oorsprong in 1439 heeft. Destijds werd een gilde opgericht dat elk jaar een gildenfeest organiseerde waar jongeren niet werden toegelaten. Boerenknechten die nog vrijgezel waren gingen toen als reactie op de maandag na het feest verkleed door de dorpen/buurtschappen en bezochten de kroegen. Tegenwoordig is Gekke Maondig de 1e maandag na 23 januari.

Verder lopend passeren we een grote camping. We komen in het Zwart Water, een gebied dat bestaat uit bos, vennen en hei. 

We lopen langs de Venkoelen, nu een grote plas water, maar vroeger was dit een bedding van de Maas. De Venkoelen doet Jack denken aan een van de mooiste Limburgse liedjes die geschreven zijn: As de sterre dao baove Straole, waarvan de tekst geschreven werd door Frans Boermans.

Een klein stukje uit de tekst:

Dan wil ich wandele nao Schandele mit mien maedje,

zitte kösmoele beej de Venkoele naeve het paedje.

Het lied gaat over de streek waar wij ons nu bevinden ( Straole is Straelen, een Duits plaatsje; Schandele is Schandelo, een buurtschap bij Velden).

We verlaten de Venkoelen en komen in meer open gebied. Bij een bankje nemen we weer een korte eetpauze. Als we verder lopen naderen we de grens met Duitsland. Na een paar bochten bevinden we ons op de Boschweg in noordelijke richting. Het is een lang recht stuk, parallel aan de grens. Na nog een paar haakse bochten komen we bij het restaurant/café Jagersrust. We besluiten hier weer even te pauzeren. Het grote terras is al redelijk bezet, toch vinden we nog een plekje in de schaduw. Een half uurtje later vervolgen we onze tocht, eerst nog een stukje bos maar daarna door een open gebied. We zien veel fietsers waarvan de meesten gebruik maken van een elektrische fiets. Dat is toch voor veel mensen een ideale oplossing gebleken. Na 1 kilometer gaan we naar links om daarna een soort haarspeldbocht te nemen. We gaan door een klaphek en komen in een heidegebied waar een kudde schapen graast. We bevinden ons op de Schandelosche Hei. We passeren weer een klaphek en zien rechts van ons enkele vennen. Het zijn de Ravenvennen. Voor ons ligt een rivierduin die we moeten beklimmen. Het is de Wittenberg.

Van hier uit hebben we een mooi uitzicht op de vennen en de hei. We verlaten de Wittenberg aan de andere zijde en wandelen nog even langs het water om daarna links te gaan naar de Lommerheide. Dit is een licht glooiend gebied met enkele beekjes waar roestkleurig water door stroomt ( vanwege het hoge ijzergehalte in de ondergrond). We kruisen een verharde weg en gaan verder door een bos totdat we bij een drukke rijksweg komen. Deze steken we over, gaan weer door een klaphek en dalen dan af naar de oever van de Maas die we ca. 600 meter naar rechts volgen. Ons pad maakt een bocht terug naar de verharde weg. Hier passeren we de Wijmarsche watermolen.

Deze waterradmolen dateert uit de 15e eeuw en  behoorde oorspronkelijk bij het kasteel. In de 2e wereldoorlog liep het gebouw zware schade op. Op het einde van de 20e eeuw is de Stichting het Limburgs Landschap eigenaar geworden van het gebouw en werd het geheel gerestaureerd. De molen wordt tegenwoordig verhuurd aan graanbranderij “de IJsvogel”, die oa.likeurtjes maakt die toegepast worden in de producten van Limburgs bekendste ijssalon (Clevers)!

Na de molen gaan we weer naar links in de richting van de Maas. We lopen Arcen binnen en volgen de kade langs de Maas tot aan een terras. Hier gaan we omhoog naar het Raadhuisplein waar de wandeling van vandaag eindigt.

Het zit gezellig druk op het plein. Voordat we naar de auto lopen drinken we nog een lekkere koele ice-tea.

Meer foto's:

Lees verder  Arcen - Wellerlooi