3 oktober 2019
“Herfst is weer gekomen”, wordt door de kinderen op school gezongen. Inderdaad, het weer is helemaal omgeslagen. De laatste week was winderig en nat, en de temperaturen zijn gekelderd. Maar vandaag zou het droog blijven.
Het is 3 kwartiertjes rijden naar de Leuther Mühle waar we de auto op de parkeerplaats voor wandelaars parkeren. We zien dat het voetpad waar we 2 weken geleden over liepen is afgezet, geen doorgang voor wandelaars. Het pad wordt opgeknapt. Dus hebben we toen geluk gehad.
We steken de weg over en komen op een pad dat langs de Nette loopt. Het is redelijk fris, Tiny heeft al gauw spijt dat ze geen handschoenen en ook geen sjaal bij zich heeft. We bevinden ons in een natuurgebied dat ons in positieve zin verrast.
Als we bij een vogelkijkhut komen gaat Tiny rap de trap op. Vanuit de hut kijken we over enkele waterplassen. Volgens de informatie die we hebben zou hier de Roerdomp voorkomen, een vogel ( soort kleine reiger) die zich kan camoufleren door stil rechtop te staan. Hij imiteert als het ware het riet waar hij tussen staat.
We krijgen hem niet te zien, of misschien zien we hem wel maar weten het niet.
We volgen de Nette en komen bij de Wittsee. De oever van dit meer volgend passeren we aan onze rechter zijde een camping. Het is rustig, langs het pad zien we een paar mooie paddenstoelen. Het pad eindigt bij een restaurant waar we op een asfaltweg kort naar rechts gaan en daarna links over een voetpad. Dit pad neemt langzaam afstand van het meer, rechts van ons bevinden zich akkers die inmiddels “kaal” zijn. Hier is de oogst al binnen. Bij een wegwijzer houden we links aan, ons pad wordt nu een verhard weggetje. Als we bij een kruispunt rechtdoor moeten wacht ons een “verrassing”, de weg is afgesloten wegens werkzaamheden. We moeten een omweg maken en komen bij een restaurant waar we maar niet naar binnen gaan. Het ziet er nogal chique uit. We nemen een paadje dat langs een vistrap loopt en komen via een breder pad weer op de juiste route. Het weggetje brengt ons naar Oberonnert, wat een klein buurtschap is. Als we het laatste huis achter ons gelaten hebben zien we enkele banken waar we kort pauzeren.
Hier hebben we een fijn uitzicht over de Windmühlenbruch, een meer waar de Nette doorheen stroomt. Van enige stroming is echter niks te zien.
We lopen verder en komen bij een leuke constructie van houten palen. Tiny ziet er een rotonde in, en dat is het misschien ook wel een beetje.
Bij deze “rotonde” gaan we linksaf. Verderop steken we een bruggetje over en gaan rechtsaf over een pad dat naar een drukke verharde weg loopt. Deze steken we over en gaan naar rechts. We gaan weer over een brug over de Nette en vervolgens naar links. We lopen nu langs de Nettebruchsee, rechts van ons stroomt een beekje. Aan de overzijde van het water zien we enkele reigers. We steken het beekje over en vervolgen de tocht aan de andere zijde. Dit pad loopt door een bosje en eindigt bij een asfaltweg. Deze weg steken we schuin naar rechts over. We lopen tussen akkers in de richting van een autosnelweg. Kort voor deze drukke weg gaan we links een grindpad op. Dit pad komt uit bij de Breyellersee en loopt 200 mtr verder onder de autosnelweg door. Uiteindelijk eindigt het bij een asfaltweg waar we linksaf een brug oversteken. Bij een restaurant gaan we naar rechts. We lopen onder een spoorwegviaduct door en gaan dan over een veldweg. Links ligt het plaatsje Boisheim. Jack had hier een pauze gepland bij de plaatselijke bakker. Maar helaas, Duitsland heeft een nationale feestdag: de dag van de Duitse eenheid. Veel zaken zijn gesloten. We volgen de route en steken weer de Nette over, voor de laatste keer. Hier verlaten we het riviertje en komen in een gebied met bospassages en akkers. Nadat we 2 wegen hebben overgestoken zien we een voetbalveld waar een grote robotmaaier zijn werk doet. We lopen verder over een breed pad. Jammer genoeg zien we geen bankjes meer. Omdat we toch wel hongerig zijn gaan we op een omgevallen boomstam zitten. En nuttigen een broodje.
Als we weer verder lopen passeren we na 200 mtr een schuilhut ( met bank), en bij een kruising weer een bank. Dat zul je hebben. Bij een vijfsprong gaan we naar links en daarna bij een kruising naar rechts over een modderig pad. We lopen een bos in. Bij een asfaltweg volgen we deze naar links. Honderd meter verder zien we een lichtslinger langs een weg, alsof het al Kerstmis is. De feestverlichting leidt naar een restaurant. We besluiten hier een kop koffie te gaan drinken. Het is er druk, waarschijnlijk vanwege de nationale feestdag. Terwijl we koffie drinken regent het buiten, we hebben geluk! Als we verder gaan is het weer droog. Wandelend over een mooi glooiend paadje komen we bij de Borner See. We lopen langs het meertje en blijven het pad volgen. Rechts zien we nog een restant van een voormalig spoortracé. Als we het plaatsje Born verlaten hebben lopen we onder een viaduct door en komen in een mooie buitenwijk van Brüggen. Op het einde van de straat gaan we linksaf over de Burgwall. Deze volgend staan we even later voor de toegangspoort van de burcht van Brüggen.
Deze burcht stamt uit de 13e eeuw. Hier eindigt de route van vandaag. Het is druk in de omgeving van de burcht, de terrasjes zitten vol.
Vanwege de feestdag in Duitsland is er een aangepaste busdienst. We hebben geluk, onze bus vertrekt over 20 minuten. Dus nadat we even over de binnenplaats van de burcht gewandeld hebben gaan we naar de markt waar we de bus naar Kaldenkirchen nemen. Daar stappen we over op de bus naar Leuth. Het was een fijne dag.
Meer foto's:
Lees verder Brüggen - Wegberg