Η δυναμική θρησκεία αποτελεί  μια αυθεντική θρησκευτική εμπειρία. Αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως ένα συνεχές ρεύμα ενέργειας που εκπέμπεται από μια κεντρική πηγή. Αυτό το ρεύμα ενέργειας αναγνωρίζεται ως ο Θεός, αλλά δεν είναι ένας Θεός που υπακούει σε μια συγκεκριμένη μορφή ή πεπρωμένο. Αντίθετα, η δυναμική θρησκεία αναγνωρίζει την αδιαμφισβήτητη πολυμορφία του κόσμου και της ανθρώπινης εμπειρίας αναζητώντας την αντίληψη του απόλυτου σε όλα τα πράγματα, στην κίνηση των αστεριών, στα φυτά και τα ζώα και στην ανθρώπινη συνείδηση.

Στο τέταρτο κεφάλαιο ο συγγραφέας εξετάζει την αντίθεση μεταξύ μηχανισμού και μυστικισμού στη σκέψη και τη φιλοσοφία της εποχής του. Αναφέρει ότι ο μηχανισμός αντιπροσωπεύει μια προσέγγιση που εστιάζει στην ανάλυση και την επιστημονική ακρίβεια, ενώ ο μυστικισμός αντιπροσωπεύει μια προσέγγιση που εστιάζει στη συνολική κατανόηση και την ενοποίηση των πραγμάτων. 

Ο Henri Bergson καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ηθική και η θρησκεία αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας, που βασίζονται στην ελευθερία και τη δημιουργικότητα. Αντί να προσεγγίζει τη θρησκεία με σκοπό την απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, ο Bergson αντιλαμβάνεται τη θρησκεία ως μια εμπειρία της ανθρώπινης ψυχής και μια προσπάθεια να εκφραστεί η ανθρώπινη συνείδηση.