არასასოფლო სამეურნეო მიწის ნაკვეთი არის მიწის ნაკვეთი, რომელიც არ გამოიყენება სასოფლო-სამეურნეო მიზნებისთვის, ანუ არ გამოიყენება სოფლის მეურნეობაში (ფერმერული საქმიანობა, აგროკულტურები და ა.შ.). ასეთ მიწაზე შეიძლება განხორციელდეს მშენებლობა, განაშენიანება, კომერციული ან სამრეწველო საქმიანობა, თუ ეს შესაბამისი რეგულაციებით არ არის შეზღუდული.
– არასასოფლო დანიშნულების მიწა შეიძლება იყოს სხვადასხვა მიზნისთვის განკუთვნილი, როგორიცაა:
- საცხოვრებელი (საკარმიდამო მიწა),
- კომერციული (მაღაზიები, ოფისები, სასტუმროები და ა.შ.),
- სამრეწველო (ფაბრიკები, წარმოება),
- საზოგადოებრივი ინფრასტრუქტურა (გზები, სკოლები, ჰოსპიტალები).
– ამ მიწაზე შეზღუდვები ნაკლებადაა, ვიდრე სასოფლო სამეურნეო მიწაზე, ამიტომ მშენებლობა და სხვა აქტივობები შეიძლება იყოს უფრო თავისუფლად.
– მიწის სტატუსის ცვლილება არის პროცესი, როდესაც სასოფლო სამეურნეო მიწის ნაკვეთს ემატება არასასოფლო დანიშნულება. ეს ნიშნავს, რომ მიწას შეიძლება გამოეყენოს სხვა ტიპის მშენებლობისა და საქმიანობისთვის.
– ამ პროცესის დროს აუცილებელია, რომ შესაბამისი კომისია ან ორგანო შეამოწმოს, რამდენად შეესაბამება ნაკვეთი სხვა განაშენიანების ან რეგულირების გეგმის მოთხოვნებს.
– თუ მიწა უკვე არასასოფლო სამეურნეო დანიშნულებას მოიცავს, მისი დამატებით გამოყენება, როგორც საცხოვრებელი ან კომერციული სივრცე, არც ისე შეზღუდულია.
– საცხოვრებელი მიზნები: ნაკვეთი შეიძლება გამოყენებულ იქნას საცხოვრებელი სახლების, კოტეჯების, მრავალსართულიანი შენობების ან საცხოვრებელი კომპლექსების აშენებისთვის.
– კომერციული მიზნები: მიწა შეიძლება გამოყენებული იყოს მაღაზიების, ოფისების, რესტორნების, სავაჭრო ცენტრებისა და სხვა კომერციული ობიექტების მშენებლობისთვის.
– სამრეწველო მიზნები: აქ შეიძლება განთავსდეს საწყობები, წარმოება, ლოჯისტიკური ცენტრები, საწარმოები და სხვა მსგავსი ობიექტები.
– ინფრასტრუქტურული პროექტები: ქალაქის განვითარებისთვის საჭირო საზოგადოებრივი სივრცეების (მაგ. სკვერები, სკოლები, სპორტული მოედნები) და გზების მშენებლობისთვის.
– განმაშენიანების გეგმა: მიწის ნაკვეთის სტატუსის განსაზღვრა და გამოყენება შესაძლოა დამოკიდებული იყოს ადგილობრივ მუნიციპალიტეტზე და განვითარებაზე. ხშირად, არასასოფლო სამეურნეო მიწის ნაკვეთი მდებარეობს შესაბამისი განაშენიანების რეგულირების გეგმის ფარგლებში, სადაც მითითებულია, თუ რა სახის მშენებლობა და ფუნქციონირება შეიძლება ხორციელდებოდეს.
– ზონირება: ზოგიერთ შემთხვევაში, მეზობელი მიწის ნაკვეთების ზონირება განსაზღვრავს, თუ რა ტიპის ობიექტები შეიძლება იყოს განთავსებული ნაკვეთზე.
– სასოფლო სამეურნეო მიწიდან გადაყვანა: თუ თქვენ გეგმავთ მიწის გამოყენებას, როგორც საცხოვრებელი ან კომერციული სივრცე, საჭიროა გადაიხადოთ შესაბამისი გადასახადი (კერძო, საჯარო გადასახადი).
– დამატებითი ხარჯები: მიწის სტატუსის ცვლილების დროს უნდა გაითვალისწინოთ, რომ შესაძლოა აუცილებელი იყოს დამატებითი დოკუმენტების და პროექტების მომზადება, რომლებიც დაკავშირებულია გარემოს დაცვით, ინფრასტრუქტურული მოთხოვნებით, რისკის შეფასებით და სხვა.
– მშენებლობის თავისუფლება: არასასოფლო სამეურნეო მიწის ნაკვეთზე უფრო მოქნილი არის მშენებლობის განხორციელება, რადგან ძირითადად ამ მიწაზე არსებობს მეტი შესაძლებლობები როგორც საცხოვრებელი, ისე კომერციული და სამრეწველო ზონების განვითარებისთვის.
– მხარდაჭერა და მხარდაჭერა: არასასოფლო სამეურნეო მიწის განვითარებისას შეიძლება მოხდეს წვდომა უფრო მეტ ფინანსურ რესურსებზე (ბანკების სესხები, სახელმწიფო მხარდაჭერა) და ასევე შეუძლია შექმნას ახალი სამუშაო ადგილები და დააჩქაროს ადგილობრივი ეკონომიკის განვითარება.
· დოკუმენტაცია: აუცილებელია, რომ მიწის სტატუსის ცვლილების და მშენებლობისთვის წარადგინოთ შესაბამისი დოკუმენტაცია, როგორიცაა გეგმის დამტკიცება, არქიტექტურული პროექტი, გარემოს დაცვის მოთხოვნები და ა.შ.
· ადმინისტრაციული გადასახადები: როგორც წესი, მიწის სტატუსის ცვლილება მოითხოვს გარკვეულ გადასახადებს, რომლებიც დამოკიდებულია ნაკვეთის ადგილმდებარეობაზე, მის ზომაზე და სხვა ფაქტორებზე.
კონკრეტულად, თუ არასასოფლო სამეურნეო მიწის ნაკვეთზე სამშენებლო სამუშაოები გაქვთ დასაწყები, აუცილებლად უნდა გაითვალისწინოთ მუნიციპალიტეტის მოთხოვნები და რეგულაციები.
👉 ბიზნეს გეგმების სრული სია იხილეთ >>> https://www.gen.ge/business-plans/