Maikling Sagot:
Hindi lahat ng guro ay propeta, ngunit may ilang propeta na maaaring maging guro rin.
Narito ang mas malalim na paliwanag batay sa Biblia at sa mga sulatin ni Ellen G. White (Spirit of Prophecy):
Efeso 4:11 (ADB):
“At siya’y nagbigay ng ilan upang maging mga apostol; at ang ilan, ay mga propeta; at ang ilan, ay mga evangelista; at ang ilan, ay mga pastor at mga guro.”
Ipinapakita ng talatang ito na ang guro at propeta ay magkaibang kaloob o tungkulin sa iglesia. Bagamat pareho silang naghahatid ng katotohanan, magkaiba ang layunin nila:
Propeta – Tumanggap ng tuwirang pahayag mula sa Diyos (sa pamamagitan ng pangitain, panaginip, o mensahe mula sa langit).
Guro – Ipinaliliwanag ang mga katotohanang naipahayag na ng Diyos, lalo na yaong ipinagkaloob sa pamamagitan ng mga propeta.
1 Corinto 12:28 (ADB):
“At ang Dios ay naglagay ng mga iba sa iglesia, una’y mga apostol, ikalawa’y mga propeta, ikatlo’y mga guro...”
Muli, malinaw ang pagkakaayos at ang kaibahan ng mga tungkulin.
Sinabi ni Ellen G. White:
“Ang guro ay maaaring may iba pang mga talento, ngunit dapat niyang ituon ang kaniyang lakas sa gawain ng pagtuturo. Siya ay maging isang katuwang ng Diyos, na nagtuturo sa isipan ng mga kabataan, at hinihahanda sila para sa kapakinabangan at paglilingkod.”
— Counsels to Parents, Teachers and Students, p. 495
Ipinapakita rito na ang pangunahing tungkulin ng guro ay magturo, maghubog, at maghanda ng iba, at hindi ang tumanggap ng tuwirang pahayag mula sa Diyos, gaya ng isang propeta.
Ngunit sinabi rin niya:
“Ang Panginoon ay may mga hinirang na tagapagdala ng mensahe, na magdadala ng panawagan. May mga guro at propeta sa gitna natin...”
— Letter 86, 1906
Ipinapakita nito na maaaring ipagkaloob ng Diyos ang parehong kaloob (guro at propeta) sa isang tao, ngunit mananatiling magkaibang tungkulin ang mga ito.
Moises – Itinuturing na parehong propeta at guro (Deuteronomio 18:15; 4:1–2)
Jesus – Tinawag na Guro (Juan 3:2) at kinilala rin bilang Propeta (Lucas 24:19)
Apostol Pablo – Guro ng mga Hentil (2 Timoteo 1:11), ngunit tumanggap din ng mga pangitain at propetikong pahayag (Gawa 22)
Ipinapakita ng mga halimbawang ito na bagamat ang isang propeta ay maaaring magturo, ang propesiya ay hiwalay na kaloob mula sa pagtuturo.
Ang mga guro ay hindi awtomatikong propeta, ngunit ang dalawang kaloob ay parehong mahalaga sa pagbuo at pagpapatibay ng iglesia.
Ang propeta ay tagapagdala ng bagong liwanag o pahayag mula sa Diyos.
Ang guro ay tagapagturo at tagapaliwanag ng liwanag na naibigay na.
Layunin ng Diyos para sa Kaniyang iglesia na ipakita ang Kaniyang likas sa mundo—may kapangyarihan mula henerasyon hanggang henerasyon. Magaganap lamang ito sa pamamagitan ng katuparan ng mga pahayag ng propesiya, na mahahayag sa mga mananampalataya.
Ang bawat mananampalataya ay gumagalaw sa antas na ito. Layunin nito ang magpalakas ng loob, magtayo, at magpalakas ng pananampalataya ng iba.
Sabi ni Apostol Pablo:
“Sapagka’t kayong lahat ay makapanghuhula, isa-isa, upang ang lahat ay mangakapag-aral, at ang lahat ay mangaliwanagan.”
— 1 Corinto 14:31
Tulad ng paglakad ni Abraham sa pananampalataya, nang siya'y tumugon sa panawagan ng Diyos, “na hindi nalalaman kung saan siya paroroon” (Hebreo 11:8); gayundin, sa pananampalataya, sinundan ng Israel ang haliging ulap papunta sa Lupang Pangako. Ganoon din ang ginawa ng mga Hentil upang matagpuan ang pinangakong Tagapagligtas.
— Desire of Ages, p. 60.2
Ang Banal na Espiritu ay nagbibigay ng mga kaloob sa mga mananampalataya sa iba’t ibang antas. Layunin nito ang pagpapalakas, kaaliwan, at pagpapatatag ng iglesia.
Ito ay higit pa sa pananampalataya—ito ay isang espesipikong kaloob mula sa Espiritu ng Diyos.
“May iba't ibang kaloob, ngunit iisang Espiritu.”
— 1 Corinto 12:4–11
Ang isang propeta ay binigyan ng awtoridad upang magsalita para sa Diyos sa iba't ibang panahon. Ito ay isang opisyal na tungkulin na ibinigay ni Cristo upang ihanda ang mga banal sa gawain ng ministeryo.
“At siya'y nagbigay ng ilan upang maging mga apostol, mga propeta, mga evangelista, mga pastor at mga guro; upang ihanda ang mga banal sa gawaing paglilingkod...”
— Efeso 4:11–13; Efeso 2:20