100 Anniversaire / Jarig !
Le groupe "Histoire" de l’Îlot propose de renommer l’arrêt de tram "Genot" afin de mieux refléter le lieu et faciliter l’orientation des voyageurs.
La STIB exige que le nom d’un arrêt évoque immédiatement le lieu où se trouvent les voyageurs. Cela est mieux accompli en choisissant le nom d’une rue avoisinante, d’un monument ou d’un lieu public.
De groep "Geschiedenis" van de buurt stelt voor om de tramhalte "Genot" te hernoemen om de locatie beter te weerspiegelen en de oriëntatie van de reizigers te vergemakkelijken.
De MIVB vereist dat de naam van een halte onmiddellijk de locatie oproept waar de reizigers zich bevinden. Dit wordt het beste bereikt door de naam te kiezen van een naburige straat, een monument of een openbare plaats.
Le nom "Genot" ne reflète ni le quartier ni le lieu où se trouve le voyageur. La rue J. Genot (1962) est une petite rue secondaire et excentrée, dont seule une petite portion appartient à Berchem, à l’est de la chaussée de Gand.
L’arrêt de tram "Genot" est situé à plus de 300 mètres de la rue J. Genot , rendant le lien entre les deux totalement incohérent. Entre eux, pas moins de six voiries s’interposent : les avenues de Koekelberg, Gisseleire-Versé, Basilique, Comhaire, Cottages et même un rond-point !
La rue Genot se termine à quelques pas d’un arrêt de tram, mais, dans un comble de confusion, cet arrêt ne porte pas son nom, mais celui de Van Zande. Une situation qui peut entraîner des confusions évidentes et compréhensibles !
De naam "Genot" weerspiegelt noch de wijk, noch de locatie waar de reiziger zich bevindt. De J. Genotstraat (1962) is een kleine, secundaire en afgelegen straat, waarvan slechts een klein deel in Berchem ligt, aan de oostkant van de Gentsesteenweg.
De tramhalte "Genot" ligt meer dan 300 meter van de J. Genotstraat, waardoor het verband tussen beide totaal onlogisch is. Tussen hen liggen maar liefst zes straten: de Koekelberglaan, Gisseleire-Versélaan, Basilieklaan, Comhairelaan, Landhuizenlaan en zelfs een rotonde!
De J. Genotstraat eindigt op slechts enkele passen van een tramhalte, maar, in een onbegrijpelijke keuze, draagt deze halte niet de naam van de straat, maar die van Van Zande. Een situatie die voor duidelijke en begrijpelijke verwarring kan zorgen!
En suivant les critères de la STIB, le groupe « Histoire » propose trois noms afin de mieux refléter le lieu et faciliter l’orientation des voyageurs, en renforçant l’évocation du lieu où se trouve le voyageur, ainsi que le lien avec l’histoire du quartier et de la commune, et la proximité, notamment avec des personnages féminins [1].
Volgens de criteria van de MIVB stelt de groep "Geschiedenis" drie namen voor om de locatie beter te weerspiegelen en de oriëntatie van de reizigers te vergemakkelijken. Dit versterkt de evocatie van de locatie waar de reiziger zich bevindt, evenals de band met de geschiedenis van de wijk en de gemeente, en de nabijheid, met name met vrouwelijke personages [1].
Berthe Mayné (1887-1962), chanteuse, artiste, femme libre, indépendante, émancipée, berchemoise et survivante du Titanic (15 avril 1912), dont il paraît que son histoire a inspiré l’oscarisé film “Titanic” de James Cameron de 1997. Elle habitait l’avenue de Koekelberg 54.
Une discrète plaque commémorative est située près de l’arrêt sur la placette du carrefour de l’avenue de Koekelberg avec la chaussée de Gand. Une demande de féminisation de cette placette avec une plaque verte a été introduite auprès de la commune pour laquelle nous attendons toujours un retour. Actuellement anonyme, cette plaque verte complémenterait la plaque commémorative de 2022.
La plaque commémorative, même si discrète, se situe en face de l’arrêt.
Oui, avec le nom de Berthe Mayné.
Berthe Mayné (1887-1962), zangeres, kunstenares, vrijgevochten en onafhankelijke vrouw, emancipatiepionier, inwoner van Berchem en overlevende van de Titanic (15 april 1912), waarvan gezegd wordt dat haar verhaal James Camerons Oscar-winnende film "Titanic" uit 1997 heeft geïnspireerd. Ze woonde op de Koekelberglaan 54.
Een bescheiden gedenkplaat bevindt zich vlakbij de halte op het plein bij de kruising van de Koekelberglaan en de Gentsesteenweg. Er is een verzoek ingediend bij de gemeente om dit plein te feminiseren met een groene plaque, waarvoor we nog steeds wachten op een reactie. Momenteel is dit plein anoniem; een groene plaque zou de gedenkplaat van 2022 aanvullen.
De gedenkplaat, hoewel bescheiden, bevindt zich recht tegenover de halte.
Ja, met de naam Berthe Mayné.
Hélène Gisseleire habitait le "Château Gisseleire”, un château qui se trouvait sur les terrains occupés par l’actuel BSport (à 50 mètres de l’arrêt de tram Genot) et entouré par une vaste zone rurale, avec sa sœur Laure (1897-1998), son frère Albert (1895-1918) et ses parents Paul et Françoise.
Quand les troupes allemandes envahirent la Belgique le 4 août 1914, Hélène et Laure quittèrent immédiatement le château avec leur mère pour se réfugier au Pays de Galles où elles soutinrent les efforts de guerre des alliés en travaillant dans une usine d’armement contre les Allemands et d'infirmière pour les grands brûlés et les mutilés de la Grande Guerre.
Hélène est membre de la famille Gisseleire-Versé dont le plan portant leur nom (Plan Gisseleire-Versé, 1911) a déterminé l’aménagement des quartiers autour de la chaussée de Gand desservis par l’arrêt de tram Genot : Hélène, Laure, Koekelberg, Comhaire, Gisseleire-Versé, Cottages, etc.
L’avenue Hélène, est une voie spacieuse et confortable (avenue) qui connecte la chaussée de Gand avec l’avenue « sœur » Laure et, d’ici, avec les avenues Goffin (tram 9), Basilique (bus 20) et Koekelberg. En plus, son nom de famille “Gisseleire” évoque facilement la voisine avenue Gisseleire-Versé, qui reste elle aussi un axe qui assure la connexion entre la chaussée de Gand (ancienne route nationale) et la rue de Grand-Bigard, qui vertèbre la mobilité de la maille ouest de Berchem et assure la communication entre Molenbeek (avenue des Myrtes) et Dilbeek (Grand-Bigard).
L’avenue Hélène et Gisseleire-Versé sont les avenues les plus proches de l’arrêt de tram, ce qui évoque facilement le lieu où se trouve le voyageur. Le prénom “Hélène” correspond à la première avenue qui se situe après l’arrêt de tram - sens Nord, à 130 m. Le nom “Gisseleire” nous évoque l’avenue Gisseleire-Versé, qui se situe à 0 mètres de l’arrêt de tram - sens Sud.
Oui, avec le nom de Hélène Gisseleire.
Hélène Gisseleire woonde in het "Kasteel Gisseleire", een kasteel dat zich bevond op het terrein waar nu BSport staat (op 50 meter van de tramhalte Genot), omgeven door uitgestrekt platteland, samen met haar zus Laure (1897-1998), haar broer Albert (1895-1918) en hun ouders Paul en Françoise.
Toen de Duitse troepen België binnenvielen op 4 augustus 1914, verlieten Hélène en Laure onmiddellijk het kasteel met hun moeder om naar Wales te vluchten, waar ze de geallieerde oorlogsinspanningen steunden door te werken in een munitiefabriek tegen de Duitsers en als verpleegsters voor zwaar verbrande en verminkte soldaten van de Eerste Wereldoorlog.
Hélène maakt deel uit van de familie Gisseleire-Versé, waarvan het plan (Plan Gisseleire-Versé, 1911) de ontwikkeling van de wijken rond de Gentsesteenweg bepaalde, bediend door de tramhalte Genot: Hélène, Laure, Koekelberg, Comhaire, Gisseleire-Versé, Cottages, enz.
De Hélènelaan is een ruime en comfortabele straat (laan) die de Gentsesteenweg verbindt met de "zuster" Laurelaan en van daaruit met de Goffinlaan (tram 9), Basilieklaan (bus 20) en Koekelberglaan. Bovendien roept haar achternaam "Gisseleire" gemakkelijk de nabijgelegen Gisseleire-Versélaan op, die ook een belangrijke verkeersader vormt tussen de Gentsesteenweg (oude nationale weg) en de Groot-Bijgaardenstraat, die de mobiliteit in het westelijke netwerk van Berchem ondersteunt en de verbinding verzorgt tussen Molenbeek (Mirtenlaan) en Dilbeek (Groot-Bijgaarden).
De Hélènelaan en Gisseleire-Versélaan zijn de dichtstbijzijnde lanen bij de tramhalte, wat gemakkelijk de locatie van de reiziger oproept. De voornaam "Hélène" verwijst naar de eerste laan na de tramhalte in noordelijke richting, op 130 meter afstand. De naam "Gisseleire" roept de Gisseleire-Versélaan op, die zich op 0 meter afstand van de tramhalte bevindt in zuidelijke richting.
Ja, met de naam Hélène Gisseleire.
La commune de Berchem-Sainte-Agathe racheta le domaine à la Banque Nationale (où se situait le “château Gisseleire”) en 2014 dont la gestion est confiée au "Tennis Club Bois de la Cambre", exploité par Éric Kreps, petit-fils de Laure Gisseleire, et ses enfants.
De gemeente Sint-Agatha-Berchem kocht het domein in 2014 van de Nationale Bank (waar het "kasteel Gisseleire" zich bevond), dat nu wordt beheerd door de "Tennis Club Bois de la Cambre", geëxploiteerd door Éric Kreps, kleinzoon van Laure Gisseleire, samen met zijn kinderen.
Le changement de nom de l'arrêt de tram "Genot" en "Gisseleire-Versé" s'inscrit dans une démarche de valorisation historique et géographique des quartiers de Berchem-Sainte-Agathe. Il rendrait hommage aux familles Gisseleire-Versé, dont l'implication dans l'urbanisation et le développement de la commune est encore largement méconnue des Berchemois.
L’arrivée du tram en 1905 a joué un rôle clé dans l’urbanisation de Berchem, facilitant l’accès aux domaines de la famille Gisseleire-Versé et marquant un tournant pour le développement des quartiers alentours.
De naamsverandering van de tramhalte "Genot" naar "Gisseleire-Versé" past binnen een bredere benadering van historische en geografische valorisatie van de wijken van Sint-Agatha-Berchem. Het zou een eerbetoon zijn aan de families Gisseleire-Versé, wiens bijdrage aan de verstedelijking en ontwikkeling van de gemeente nog te weinig bekend is bij de Berchemnaar.
De komst van de tram in 1905 speelde een sleutelrol in de verstedelijking van Berchem, doordat het toegang bood tot de landerijen van de familie Gisseleire-Versé en een keerpunt betekende voor de ontwikkeling van de omliggende wijken.
Le "Plan Gisseleire-Versé" de 1911 a structuré l'urbanisation de Berchem et dessiné les grandes avenues résidentielles autour de l'arrêt actuel "Genot", qui reflète l'impact de la famille Gisseleire-Versé sur la commune : avenues Hélène, Laure, Basilique, Koekelberg, Cottage, Comhaire et Gisseleire-Versé.
Het "Gisseleire-Versé Plan" van 1911 structureerde de verstedelijking van Berchem en tekende de grote woonboulevards rond de huidige tramhalte "Genot", wat de impact van de familie Gisseleire-Versé op de gemeente weerspiegelt : Helena, Laura, Basiliek, Koekelberg, Landhuizlaan, Comhaire en Gisseleire-Versé.
Des éléments du domaine du Château Gisseleire, tels que le Pavillon du Bois, les anciennes écuries et le portique d’entrée, subsistent encore autour de l’arrêt de tram et justifient un hommage à l’histoire du lieu.
Elementen van het landgoed van het Kasteel Gisseleire, zoals het Pavillon du Bois, de voormalige stoeterij en de toegangspoort, zijn nog steeds aanwezig rond de tramhalte en rechtvaardigen een eerbetoon aan de geschiedenis van de plek.
La famille Gisseleire-Versé n'a pas seulement marqué l'urbanisme local, mais a aussi laissé une empreinte indélébile dans les domaines civiques, culturels et sociaux.
Paul Gisseleire-Versé, avocat général à la Cour d'appel, s’est illustré par son engagement en faveur de la langue flamande dans le domaine judiciaire. Aux côtés de Maurits Josson et Emiel Verhees, il fut l’un des fondateurs du Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel (Association des Avocats du Barreau Flamand de Bruxelles), militant pour le droit des accusés flamands à être jugés dans leur langue. L’article 3 de ses statuts stipulait qu’il était nécessaire, pour en devenir membre, d’accepter un principe qui nous semble aujourd’hui particulièrement modéré : les accusés et inculpés flamands devaient être interrogés, accusés, défendus et jugés dans leur langue. À noter : l’article 1 de ces mêmes statuts porte toujours le nom de Paul Gisseleire-Versé. Le Journal des Tribunaux du 18 février 1967 a publié un article intitulé "Soixante-quinze années de présence flamande au barreau de Bruxelles, ou le soixante-quinzième anniversaire du « Vlaams Pleitgenootschap » du barreau de Bruxelles" où ils parlent d’un « conciliant » et « diplomate » Paul Gisseleire-Versé.
De families Gisseleire-Versé hebben niet alleen op het gebied van stadsplanning invloed gehad, maar ook op civiel, cultureel en sociaal vlak.
Paul Gisseleire-Versé, procureur-generaal aan het Hof van Beroep, viel op door zijn inzet voor de Vlaamse taal in de rechterlijke macht. Samen met Maurits Josson en Emiel Verhees was hij een van de oprichters van het VlaVlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel, een vereniging die streed voor het recht van Vlaamse beschuldigden om in hun eigen taal berecht te worden. Artikel 3 van de statuten stipuleerde dat het noodzakelijk was om als lid te worden aangenomen, het principe te accepteren dat Vlaamse beschuldigden en beklaagden in hun eigen taal moesten worden ondervraagd, beschuldigd, verdedigd en berecht. Het is vermeldenswaard dat artikel 1 van deze statuten nog altijd de naam van Paul Gisseleire-Versé draagt. Het Journal des Tribunaux van 18 februari 1967 publiceerde een artikel getiteld "Zeventvijftig jaar aanwezigheid van de Vlaamse advocatuur in Brussel, of de vijfenzeventigste verjaardag van het Vlaams Pleitgenootschap van de Brusselse balie", waarin ze spreken van de "bemiddelende" en "diplomatieke" Paul Gisseleire-Versé.
Françoise Versé a joué un rôle actif dans la gestion du patrimoine familial, comme en témoigne l'ajout officiel de son nom à celui de son époux en 1902, marquant ainsi son influence dans la gestion du domaine.
Françoise Versé speelde een actieve rol in het beheer van het familie-erfgoed, zoals blijkt uit de officiële toevoeging van haar naam aan die van haar man in 1902, wat haar invloed op het beheer van het landgoed benadrukt.
Albert Gisseleire, leur fils, s’est engagé comme volontaire dans l’armée belge lors de la Première Guerre mondiale. Pilote, il est mort héroïquement au combat et a reçu plusieurs distinctions à titre posthume. Une plaque commémorative se trouve dans le quartier, entre l’avenue Gisseleire-Versé et l’avenue Évariste De Meerman.
Albert Gisseleire, hun zoon, meldde zich vrijwillig aan in het Belgische leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als piloot kwam hij heroïsch om het leven en ontving verschillende postume onderscheidingen. Een herdenkingsplaat bevindt zich in de wijk, tussen de Gisseleire-Versélaan en de Évariste De Meermanlaan.
Hélène Gisseleire a quitté la Belgique dès le début de la Première Guerre mondiale avec sa mère et sa sœur Laure pour se réfugier au Pays de Galles. Là-bas, elle a contribué à l’effort de guerre en travaillant dans une usine d’armement et comme infirmière pour les grands brûlés et mutilés du conflit.
Helena Gisseleire verliet België aan het begin van de Eerste Wereldoorlog met haar moeder en zus Laura om naar Wales te vluchten. Daar droeg zij bij aan de oorlogsinspanning door te werken in een munitiefabriek en als verpleegster voor zwaar verbrande en gewonde soldaten.
Laure Gisseleire s’est distinguée par son engagement dans la Résistance belge durant la Seconde Guerre mondiale. Elle a été décorée de la Médaille du Résistant Civil en 1951 et a fondé le FONAVIBEL, une organisation encore active aujourd’hui qui apporte un soutien financier et moral aux familles des membres de l’aviation belge (civils ou militaires) décédés en service, dont Laure a aussi été Présidente honoraire, ainsi que de la « Maison des Ailes ».
Laura Gisseleire onderscheidde zich door haar inzet in de Belgische weerstand tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1951 werd ze onderscheiden met de Burgerlijke Weerstandsmedaille en richtte ze het FONAVIBEL op, een organisatie die nog steeds actief is en financiële en morele steun biedt aan de families van Belgische luchtvaartleden (burgerlijk of militair) die tijdens hun dienst zijn overleden. Laure was ook erevoorzitter van de "et Huis Der Vleugels ".
Louis Versé, industriel influent et oncle maternel des enfants Gisseleire, dirigeait la Tannerie Saint Michel de Versé et fils à Cureghem, une entreprise reconnue dans les foires et expositions internationales. Il était également très impliqué socialement, notamment comme fondateur des écoles primaires gratuites de Cureghem et membre du Comité des habitations à bon marché.
Louis Versé, een invloedrijke industrieel en de oom van de kinderen Gisseleire, leidde de Tannerie Saint Michel de Versé et fils in Cureghem, een bedrijf dat erkend werd op internationale beurzen en tentoonstellingen. Hij was ook sterk maatschappelijk betrokken, onder andere als oprichter van de gratis basisscholen in Cureghem en lid van het Comité voor Goedkope Woningbouw.
L’avenue Gisseleire-Versé reste un avenue qui assure la connexion entre la chaussée de Gand (ancienne route nationale) et la rue de Grand-Bigard (connexion entre Berchem-Sainte-Agathe et Dilbeek), et est une avenue très connue.
L’avenue Gisseleire-Versé se situe immédiatement à côté de l’arrêt de tram - sens Sud.
Non, le nom est neutre, mais il inclut les familles Gisseleire-Versé, comprenant Paul et Françoise Gisseleire-Versé ainsi que Louis Versé.
De Gisseleire-Versélaan blijft een as die de verbinding verzorgt tussen de Gentsesteenweg (oude nationale weg) en de Groot-Bijgaardenstraat (verbinding tussen Berchem-Sint-Agatha en Dilbeek) en is een zeer bekende laan.
De Gisseleire-Versélaan bevindt zich direct naast de tramhalte - in zuidelijke richting.
Nee, de naam is neutraal, maar hij omvat de families Gisseleire-Versé, met Paul en Françoise Gisseleire-Versé en Louis Versé.
Les noms proposés répondent mieux aux critères de la STIB, évoquent immédiatement le quartier et facilitent ainsi l'orientation des voyageurs, tout en étant en lien avec l'histoire locale. Nous avons invité la STIB à faire son choix en tenant compte de ces critères techniques.
De voorgestelde namen voldoen beter aan de criteria van de MIVB, roepen onmiddellijk de buurt op en helpen reizigers zich te oriënteren, terwijl ze ook verbonden zijn met de lokale geschiedenis. We hebben de MIVB uitgenodigd om de keuze te maken op basis van technische criteria.
Dans le cadre de notre réflexion sur l'amélioration des noms des arrêts de tram, nous avons identifié une opportunité de changement pour les arrêts du tram 9 "Valida" et "Goffin". Les noms actuels ne semblent pas appropriés par rapport aux critères de la STIB, notamment en termes d'évocation immédiate du lieu où se trouvent les voyageurs et de proximité avec des points d'intérêt majeurs.
Ce petit article présente des propositions visant à mieux répondre à ces critères et à améliorer l'expérience des usagers.
Arrêt "Valida" : ce n'est pas l'arrêt du tram 9 le plus proche de l'hôpital Valida.
Actuellement, ce nom évoque l'hôpital situé à environ 200 mètres. Cependant, un autre arrêt de la même ligne de tram, "Goffin", se trouve à seulement 100 mètres de l’hôpital.
Arrêt "Goffin" : ce nom fait référence à une longue avenue d’environ 900 mètres avec plusieurs arrêts de tram, sans indiquer précisément à quel point de l’avenue se trouve cet arrêt concret.
Arrêt "Valida" : à 200 mètres de l’hôpital Valida.
Arrêt "Goffin" : à 100 mètres de l’hôpital Valida, ce qui en fait l’arrêt le plus proche.
L'arrêt de tram "Valida" n'est pas l'arrêt de la ligne de tram 9 le plus proche de l'hôpital Valida.
L'arrêt de tram "Goffin" ne nous indique pas à quel point de cette longue avenue se trouve cet arrêt concret.
In het kader van onze reflectie over het verbeteren van de namen van tramhaltes, hebben we een kans geïdentificeerd voor de verandering van de haltes van tram 9 "Valida" en "Goffin". De huidige namen lijken niet geschikt te zijn in vergelijking met de criteria van de MIVB, vooral in termen van de onmiddellijke evocatie van de locatie waar de reizigers zich bevinden en de nabijheid van belangrijke interessepunten.
Dit korte artikel presenteert voorstellen die beter aan deze criteria voldoen en de ervaring van de gebruikers verbeteren.
Halte "Valida": dit is niet de dichtstbijzijnde halte van tram 9 bij het ziekenhuis Valida.
Momenteel roept deze naam het ziekenhuis op dat zich op ongeveer 200 meter afstand bevindt. Echter, een andere halte van dezelfde tramlijn, "Goffin", bevindt zich op slechts 100 meter van het ziekenhuis.
Halte "Goffin": deze naam verwijst naar een lange laan van ongeveer 900 meter met meerdere tramhaltes, zonder precies aan te geven op welk punt van de laan deze halte zich bevindt.
Halte "Valida": op 200 meter van het ziekenhuis Valida.
Halte "Goffin": op 100 meter van het ziekenhuis Valida, wat het de dichtstbijzijnde halte maakt.
De tramhalte "Valida" is niet de dichtstbijzijnde halte van tram 9 bij het ziekenhuis Valida.
De tramhalte "Goffin" geeft ons niet aan op welk punt van deze lange laan deze halte zich precies bevindt.
Évocation du lieu où se trouve le voyageur : proposer un double-nom du type "Goffin-Valida" permettrait une meilleure évocation de la proximité de l’hôpital, tout en conservant la référence à la longue avenue.
Proximité : le nom "Goffin-Valida" indique clairement que c'est l'arrêt de tram le plus proche de l'hôpital Valida, ce qui sert de point de repère pour situer précisément l'arrêt sur la longue avenue Goffin.
Féminisation : neutre (ajout d'un nom d'hôpital).
Évocation du lieu où se trouve le voyageur : l'avenue Laure se situe à 60 mètres de l'arrêt de tram. Elle est une voie spacieuse et confortable (avenue) reliant les avenues Hélène, Koekelberg et Basilique (bus 20), et de là, à la chaussée de Gand (tram 81). Véritable manifeste du modernisme, la Cité Moderne est aujourd’hui un patrimoine d’exception, mais manque de visibilité dans l'espace public. Renommer l’arrêt en Laure (Gisseleire)-Cité Moderne permettrait de mieux signaler cet héritage et de renforcer la mise en valeur de ce quartier, en ligne avec la volonté communale de « réenchanter la Cité Moderne ».
Proximité : l'avenue Laure se situe à 60 mètres de l'arrêt de tram. Cet arrêt est aussi le plus proche de la Cité Moderne, ensemble architectural emblématique conçu par Victor Bourgeois dans les années 1920.
Féminisation : oui, avec le nom "Laure". Cette féminisation rendrait hommage à une figure locale tout en améliorant l'identification du lieu. Laure Gisseleire habitait le "Villa Gisseleire", un château situé à 100 mètres de l’actuel arrêt "Valida" et entouré d'une vaste zone rurale. Elle y vivait avec sa sœur Hélène (1894-1971), son frère Albert (1895-1918) et leurs parents Paul et Françoise.
Lorsque les troupes allemandes envahirent la Belgique le 4 août 1914, Hélène et Laure quittèrent immédiatement le château avec leur mère pour se réfugier au Pays de Galles. Là, elles soutinrent les efforts de guerre des Alliés en travaillant dans une usine d’armement et comme infirmière pour les grands brûlés et les mutilés de la Grande Guerre.
Laure Gisseleire est membre de la famille Gisseleire-Versé, dont le plan d'aménagement (Plan Gisseleire-Versé, 1911) a déterminé l’aménagement des quartiers autour de la chaussée de Gand, desservis par l’arrêt de tram Genot : Hélène, Laure, Koekelberg, Comhaire, Gisseleire-Versé, Cottages, etc.
Laure Gisseleire s’est distinguée par son engagement dans la Résistance belge durant la Seconde Guerre mondiale. Elle a été décorée de la Médaille du Résistant Civil en 1951 et a fondé le FONAVIBEL, une organisation encore active aujourd’hui qui apporte un soutien financier et moral aux familles des membres de l’aviation belge (civils ou militaires) décédés en service, dont Laure a aussi été Présidente honoraire, ainsi que de la « Maison des Ailes ».
L’hôpital Valida est le centre de réadaptation neuro-locomotrice et gériatrique le plus important de Bruxelles. Adopter comme référence l’arrêt le plus proche de l’hôpital (actuel arrêt "Goffin") aurait des effets positifs immédiats. La distance à pied pour les patients se réduirait de moitié, passant de 200 mètres à 100 mètres avec une simple modification du nom.
Evocatie van de locatie waar de reiziger zich bevindt: het voorstellen van een dubbele naam zoals "Goffin-Valida" zou een betere evocatie van de nabijheid van het ziekenhuis mogelijk maken, terwijl de verwijzing naar de lange laan behouden blijft.
Nabijheid: de naam "Goffin-Valida" geeft duidelijk aan dat dit de dichtstbijzijnde tramhalte bij het ziekenhuis Valida is, wat dient als oriëntatiepunt om de exacte locatie van de halte op de lange laan Goffin te bepalen.
Vervrouwelijking: neutraal (toevoeging van een ziekenhuisnaam).
Evocatie van de locatie waar de reiziger zich bevindt: de Lauralaan ligt op 60 meter van de tramhalte. Het is een ruime en comfortabele weg (laan) die de Helenalaan, Koekelberglaan en Basilieklaan (bus 20) verbindt en vandaar naar de Gentsesteenweg (tram 81). Een echt manifest van het modernisme, de Moderne Wijk is vandaag een uitzonderlijk erfgoed, maar ontbreekt aan zichtbaarheid in de openbare ruimte. Het hernoemen van de halte naar Laura (Gisseleire)-Cité Moderne zou dit erfgoed beter aangeven en de uitstraling van deze wijk versterken, in lijn met de gemeentelijke ambitie om de Cité Moderne te herwaarderen.
Nabijheid: de Lauralaan ligt op 60 meter van de tramhalte. Deze halte is ook de dichtstbijzijnde voor de Moderne Wijk, een iconisch architecturaal ensemble ontworpen door Victor Bourgeois in de jaren 1920.
Vervrouwelijking: ja, met de naam "Laura". Deze vervrouwelijking zou eer betonen aan een lokale figuur en tegelijkertijd de identificatie van de locatie verbeteren. Laura Gisseleire woonde in de "Villa Gisseleire", een kasteel op 100 meter van de huidige halte "Valida", omringd door een uitgestrekt landelijk gebied. Ze woonde daar met haar zus Helena (1894-1971), haar broer Albert (1895-1918) en hun ouders Pol en Françoise.
Toen de Duitse troepen België binnenvielen op 4 augustus 1914, verlieten Helena en Laura onmiddellijk het kasteel met hun moeder om zich in Wales te vestigen. Daar ondersteunden ze de oorlogs-inspanningen van de Geallieerden door te werken in een wapenfabriek en als verpleegster voor de zwaargewonden en verminkten van de Grote Oorlog.
Laura Gisseleire is lid van de familie Gisseleire-Versé, waarvan het ontwikkelingsplan (Plan Gisseleire-Versé, 1911) de inrichting van de wijken rond de Gentsesteenweg bepaalde, bediend door de tramhalte Genot: Helenalaan, Lauralaan, Koekelberglaan, Comhairelaan, Gisseleire-Versélaan, Landhuizenlaan, enz.
Laura Gisseleire onderscheidde zich door haar inzet in de Belgische weerstand tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1951 werd ze onderscheiden met de Burgerlijke Weerstandsmedaille en richtte ze het FONAVIBEL op, een organisatie die nog steeds actief is en financiële en morele steun biedt aan de families van Belgische luchtvaartleden (burgerlijk of militair) die tijdens hun dienst zijn overleden. Laure was ook erevoorzitter van de "et Huis Der Vleugels ".
Het ziekenhuis Valida is het belangrijkste centrum voor neuro-motorische en geriatrische revalidatie in Brussel. Het als referentie nemen van de dichtstbijzijnde halte bij het ziekenhuis (huidige halte "Goffin") zou onmiddellijke positieve effecten hebben. De loopafstand voor de patiënten zou worden gehalveerd, van 200 meter tot 100 meter, met een eenvoudige naamswijziging.