คำว่า “ฟรีสไตล์” เป็นคำที่เรียกกันติดปาก มีชื่อว่า “crawl stroke”
ท่านี้เป็นท่าที่ร่างกายมีความเพรียวลู่น้ำมากกว่า ท่าอื่น ๆ รวมทั้ง การเคลื่อนไหวเป็นไปอย่างต่อเนื่อง เป็นท่าว่ายอย่างไรก็ได้ ขอให้ต่างจากท่าผีเสื้อ ท่ากบ
และท่ากรรเชียง ซึ่งส่วนมากที่เห็นกัน
คือ การสาวมือว่ายสลับกันไปมาซ้ายขวา
ที่เรียกกันว่า ฟรีสไตล์ก็เพราะสามารถว่ายท่าอะไรก็ได้ที่คิดว่าเร็วที่สุด
เพื่อให้ถึงขอบสระก่อนคนอื่น
โดยท่าที่นิยมใช้ในกระบวนการสอน
ว่ายน้ำก็จะสอนท่านี้เป็นท่าแรก 

ท่านี้ เป็นท่าว่ายแบบนอนหงาย
สามารถว่ายกรรเชียง
โดยดัดแปลงหลักการ
ของฟรีสไตล์ได้
มือสองข้างสลับกันสาวน้ำ
เพื่อให้เคลื่อนตัวไปข้างหน้า
ต้องวางให้ชิดกับหูของตัวเองด้วย 

ท่านี้ เป็นท่าว่ายแบบคว่ำหน้า
เป็นท่าธรรมชาติของมนุษย์
คือใช้มือพุ้ยน้ำและใช้เท้าถีบไปเรื่อย ๆ มือทั้งสองข้างต้องพุ้งไปข้างหน้า
พร้อมกัน ส่วนข้อศอกอยู่ใต้ผิวน้ำ
พร้อมกับเตะเท้าไปด้านหลังด้วย
ถือว่าเป็นท่าที่ว่ายได้ช้าที่สุด
แต่ในการแข่งขันแล้วท่ากบ
ใช้เทคนิคสูงเพราะการว่ายไม่เหมือนกับการว่ายเล่นธรรมดา เพราะท่ากบ
และต้องใช้พรสวรรค์สูงเพราะ
เป็นท่าที่นักกีฬา ต้องมีกล้ามเนื้อ 

ท่านี้ เป็นการว่ายแบบคว่ำหน้า
เป็นท่าที่ต้องใช้แรงในการว่ายมากที่สุด มือทั้งสองข้างจะต้องยกเหนือน้ำพร้อมกัน ท่านี้มีความเร็วเป็นอันดับสองรองจากฟรีสไตล์ ในการว่ายท่านี้มีลักษณะเป็นการถ่ายน้ำหนักของร่างกาย
ไปมาจากหน้าไปหลังและหลังไป
หน้าไปเรื่อย ๆ ดังนั้นท่านี้ต้องอาศัย
เอวและสะโพกมาช่วย แต่ถ้าว่ายเก่งสามารถว่ายจี้ติดคนที่ว่ายท่าฟรีสไตล์
ได้เลยทีเดียว ต้องมีกล้ามเนื้อทั้ง
หัวไหล่ หน้าอก ลำตัว หลัง
และขาที่แข็งแรงมาก