Snorri, Jens og Palli

Eitthvað virðist minni mitt ruglast um atburðarás hrekkja þeirra félaga sem ég taldi vera Jens og Snorra – þar var Jens einn að verki –

Hann sendi mér eftirfarandi frásögn þar sem er örugglega er réttar farið með atburðarásina um niðurgangspillurnar. Þar var ekki aðeins Palli sem varð fórnarlambið, heldur þrír til viðbótar. Ég læt þó mína frásögn fylgja hér neðst á síðunni, svona til gamans.

Gefum Jens Gíslasyni orðið:   

          Súkkulaði - sagan

Þannig var að við rafvirkjarnir hjá SR  Jens , Snorri og Viddi Magg vorum lengi með stóra skál á borðinu í kaffistofunni okkar, og í henni ópal ofl. salgæti.

Páll Jónson verkstjóri á trésmíðaverkstæðinu átti stundum erindi á verkstæðið hjá okkur og var fljótur að renna á skálina og tók alltaf handfylli af namminu.

Við vorum ekki sáttir við þetta og vorum að hugsa hvernig við gætum stoppað Pál í græðginni.

Svo var það einn daginn að ég þurfti í Apótekið, og þá mundi ég að hafa heyrt um súkkulaði lengjur sem virkuðu laxerandi og fengjust í apótekum.

Apótekarinn afgreiddi mig með mixtúruna sem mig vantaði og svo spurði ég hann hvort þessar laxerandi súkkulaðilengjur væru til, apótekarinn sagði já en það þarf resept frá lækni til að fá þær, ég spurði apótekarann hvort hann gæti ekki bjargað mér því ég væri með hægðatregðu og hefði ekki tíma í að fara til læknis.

Apótekarinn sagði að hann mætti alls ekki afgreiða þær nema með resepti. Apótekarann grunaði að eitthvað væri bogið við þetta því hann vissi að ég var tengdasonur Eggerts Theodórssonar eins mesta hrekkjalóms Siglufjarðar, hann horfði stíft í augun á mér og sagði,  ég veit að þú segir ekki satt en segðu mér hvað þú ætlar að gera með þetta.

Ég sá að best væri að leggja spilin á borðið og sagði honum að ég ætlaði að gefa þetta Eggerti tengdapabba og Páli Jóns smið til að borga þeim fyrir þeirra hrekki.  

Þá sagði Apótekarinn, ég verð að láta þig hafa þetta því þeir eiga það skilið en þú mátt bara gefa hverjum eina lengju og alls ekki meira, en það voru fimm stykki í pakkanum,

og svo máttu alls ekki segja hvar þú fékkst þetta.

Hér kemur svo atburðarás sem ég mun seint gleyma.

Klukkan var um 10 á föstudagsmorgni á rafmagnsverkstæðinu og ég segist þurfa að skreppa út á trésmíðaverkstæði, en áður en ég kem á trésmíðaverkstæðið set ég upp í mig ópal  og þegar ég kem inn eru menn að fara í gang með vinnuna. 

Páll segir við mig höstugur gefðu mér,  ég tek pakkann úr vasanum og er að opna hann þegar Páll hrifsar af mér tvær plötur og setur þær upp í sig og fer, ég man strax að apótekarinn sagði alls ekki meira en eina plötu, ég hugsaði með mér kannski deyr Páll,   en það er skárra því ef hann lifir drepur hann mig.

Ég fer aftur upp á rafmagnsverkstæði og þar er Snorri Jóns,  en hinir eru farnir út að vinna svo ég hugsa að óhætt sé að gefa Snorra eina plötu sem honum finnst mjög góð, þá segir Snorri að Baldur hafi beðið okkur að fara suður í ríkishús og lagfæra biluð ljós.

Við förum þangað gangandi því ekki voru bílar til taks, við klárum verkefnið og erum komnir niður á Aðalgötu þegar Snorri fer að nudda magann og segist vera með magaverki svo að við greikkum sporið, en þegar við nálgumst ríkislóðina er Snorri farinn að hlaupa við fót og svo komum við að langa stiganum upp á SRN þar sem rafmagnsverkstæðið var, Snorri hleypur upp stigann og er hann kemur inn á verkstæði er hann byrjaður að girða niður um sig og bakkar inn á klósettið þegar fyrsta gusan kemur, svo var ansi stutt á milli klósettferða hjá Snorra.

Klukkan korter í tólf stöndum við rafvirkjarnir við gluggann og horfum út á lóðina þegar menn fara að tínast í mat,  Þá birtist Páll sem er með stefnuna á skrifstofuhúsið og þegar hann er kominn hálfa leið kippist hann við og stoppar, en heldur svo áfram með mjög óvanalegu göngulagi, Páll mætti ekki til vinnu eftir hádegið.

Næstu daga forðaðist ég Pál sem nefndi þetta aldrei við mig en hann kom ekki oftar í nammiskálina okkar.  Seinna kallaði kona Páls mig alltaf súkkulaðidrenginn.

Um klukkan 2 eftir hádegið fer ég út á trésmíðaverkstæðið aftur  og segi Steingrími Kristins vini mínum hvað ég hafði gert Páli,  þá leit Steingrímur á mig og sagði, í þínum sporum mundi ég fara úr bænum því Páll drepur þig. Svo liggur leiðin upp á lager og ég spjalla við Eggert tengdapabba og gef honum eina plötu sem rann glatt oný hann, en Eggert komst heim áður en ósköpin byrjuðu og Eggert fór ekki í bridge spilamennsku sem var fyrirhuguð seinnipartinn.

Þá var bara ein plata eftir  þegar ég kem aftur upp á rafmagnsverkstæðið og hitti þar   Vidda Magg sem sporðrenndi henni sæll og glaður og við fórum allir heim í helgarfríið.

Viddi þurfti að skreppa út í Túngötu til foreldra sinna áður en hann færi heim, en hann komst ekki heim fyrr en næsta dag.

Þeir fyrirgáfu mér allir hrekkinn nema kannski Páll  og þeir hafa sennilega hugsað að ég væri góður lærlingur hjá Eggerti tengdapabba.

                                                     Jens Gíslason

Nefndir einstaklingar voru allir starfsmenn Síldarverksmiðjanna á Siglufirði á árunum 1958 til 1970 (u.þ.b.)

útidyrnar og hljóp við fót þvert yfir lóðina í átt til húss skrifstofu sinnar þar sem var salerni. Snorri kallaði hátt: Jens hann er farinn, þú getur komið út. Þá fór okkur Óskar að gruna hvað hefði skeð sem og þeir félagar staðfestu síðan. Jens var með tvær eins dósir í vasanum, önnur var með  upphaflegu dönsku pillurnar, en í hina dósina höfðu þeir sett í súkkulaði húðaðar pillur sem ætlaðar voru börnum með hægðartregðu. Ein átti að duga fljótt á barn, en 3-4 virkuðu greinilega mjög fljótt á Palla. Ekki fóru sögur af hvort Palli komst nógu snemma á salernið, en hann fór stuttu seinna upp í jeppann sinn og heim.  Rúmri klukkustund síðar kom Palli aftur og greinlega nýkominn úr sturtu með blautan kollinn, inn á verkstæðið þar sem við Óskar vorum enn og Palli spurði og ekki var laust við glott á andliti hans: Vissuð þið af þessu hjá djöflunum ? Við Óskar þóttust ekkert vita og spurðum hvað hann ætti við. Svarið kom ekki en hann muldraði,  þeir skulu sko fá þetta borgað.

Hvernig eða hvort Palla tókst að hrekkja félagana á móti  hefi ég ekki frétt af eða man ekki.  Ekki spillti þó þetta atvik neitt fyrir þeim góða anda sem oftast ríkti á SR lóðinni, en mikið var þó skrafað og hlegið af þessu uppátæki þeirra félaga Snorra og Jens.