Frá góðum vini. Ég get ekki stillt mig um að birta þessa góðu afmæliskveðju sem ég fékk á 80 ára afmælisdegi mínum.
Heill þér gamli góði vinur í gegnum fjölbreitt lífið bæði á láði og á Dröfn. Á Siglufirði, á Haferninum og á Hvalvík.
Sá þig fyrst við afgreiðslu í veiðarfæraverslun Sigurðar Fanndals. Tíu árum síðar lágu leiðir okkar saman í gegnum síldarævintýrið á Haferninum. Við höfum farið til Mekka reyndar í Grimsby og þá um leið auðvitað á Rauða ljónið og vorum þar, þangað til konan á barnum sagði: "Time gentlemen" og Dóri Bolvíkingur svaraði: "Hvað segir þú á að tæma". Við drösluðumst út og hinu megin götunnar blasti við fyrirtækið Lee Wong. Er ekki dásamlegt að vera til og upplifa ýmiss ævintýri víða á jarðar kringlunni.
Það voru að vísu vonbrigði komast ekki í kaffi til Tito. Ég hefði haft gaman að því að smella af ykkur mynd saman. Í stað þess vorum við teknir fastir af Júgóslafniska landhernum uppi á Mariannihæð. Við vorum ekki settir inn upp á vatn og brauð en fengum í stað þess að labba í blíðunni um borð. Þú fékkst reyndar ávítur frá einum hásetanum fyrir að brjóta afgamlar SÍS reglur um stéttaskiptingu um borð í skipum.
Ég kom um borð í Hvalnes (ex Hvalvík) í höfninni El Ferrol á Spáni 1989. Kom inn í herbergi þar sem eftirlitsmaður frá Nesskip hafði hreiðrað um sig. Herbergið var ein ruslahrúga. Herbergið, sem hafði verið flottasta svítan um borð, eftir að þú breyttir því í glæsilega íbúð.
Minningarnar sækja að en einhvers staðar verður að slá af annars endar stórafmælisdagurinn þinn, áður en ég get sent þetta pár til þín. Hjartanlega til hamingju með stóráfangann. Haltu áfram að lifa með ævintýrunum og fjölskyldunni.
Bið að heilsa Guðnýju. Hittumst á góðri stund, þinn vinur, Guðmundur Arason.
Önnur kveðja:
Steingrímur áttræður, kveðja frá börnum.
Á Siglufirði upp hann ólst.
með útvörpum og tækni.
Mikill þroski í þessu fólst.
Svo þurfti klukkan lækni.
Skrapp og náði í skrúfjárnið,
skrambi nákvæmur.
Krufði klukkuhelvítið
krakkinn einbeittur.
Greyið klukkan gekk á ný
þó gleymdust nokkrar rær.
Kátur drengur krukkar því
í hvað sem hann nú nær.
Hann var bara átján ára
unglingsdrengurinn
þegar Guðný káta, klára
krækti í prinsinn sinn.
Ávöxt bar sú ástin fljótt,
urðu börnin þrjú.
Ærslin mikil, aldrei hljótt.
Enn það heyrist nú.
Myrkraverkin mörgu vann
í myndakompunni.
Vélina um hálsinn hann
hengdi í fyrndinni.
Þarna ennþá hún nú hangir,
heillagripur sá
Myndakaflar margir, langir,
merkilegt að sjá.
Myndar krakka, síld og sjó,
setur allt á vef.
Aldrei fær af fólki nóg
fréttamannsins nef.
Árin hafa áfram runnið,
áttatíu nú.
Vel hann hefur víða unnið,
veit það best hans frú.
Á Haferni um höfin sjö
honum sigldi með.
Ennþá sæl þau eru tvö.
Öll það getum séð.
Messagutti mamma var
með honum á sjónum.
Á Hvalvíkinni kósí var,
kærleiksríkt hjá hjónum.
Ævintýri endalaust,
Afríka og fleira.
Vetur, sumar, vor og haust
vildu skoða meira.
Vídeó og vélasmíð
við hann fengist hefur.
Bíó sýndi bæjarlýð.
Brauðið fuglum gefur.
Skunda nú í Skálarhlíð
skötuhjúin bæði.
Í ellinni þar una blíð
ástfangin í næði.
Frændurnir og frænkur hér,
fólkið Sigló á
heillaóskir honum ber
hollvinunum frá.
Elsku pabbi okkar góði,
áttrætt sjarmatröll.
Þökkum allt með þessu ljóði.
Þig við elskum öll.
Höfundur ljóðsins: Ingunn Vigdís Sigmarsdóttir