Παράξενη μέρα

Ήταν μια τόσο παράξενη μέρα 

να τρέχω σ’ ένα δρόμο χωρίς τέρμα 

Ο ήλιος βγαίνει λίγο πριν 

και χάνεται πιο πέρα 

γύρω – γύρω ίδιος ήχος σαν παλιά λατέρνα. 

Δυο λόγια πικρά, για μια επανάσταση 

μπορεί να μη άξιζε να μείνω εδώ πέρα 

την νιώθω δικιά μου 

αυτή την κατάσταση 

Δεν είναι μακριά η καινούργια μέρα. 

Πέρασαν ήρωες από μπροστά μου 

πληγές να αιμορραγούν, σκισμένες σημαίες 

ποτέ δεν φαντάστηκα 

έτσι τα μωρά μου 

με μικρή ζωή και μέρες λαθραίες. 

Ίδια στην όψη είναι όλα τα τραίνα 

μόνο αυτό που μεταφέρουν αλλάζει 

άλλες φορές θαρρείς 

μια ζωή χρυσαφένια 

κι άλλες φορές βροχή και χαλάζι._

(c) rigas (στίχοι)