Σεργιάνι
Το γράμμα σ' έναν ποιητή, δεν τέλειωσε ποτέ
πολλές φορές τα μάτια κάποιου άλλου, ήθελα να 'χα
σαν να μην έφτανε, μονάχα μια ζωή
ή δεν θα γέμιζε με μια ματιά μονάχα.
Παράξενα που φτάνει το πρωί μες τη σιωπή
σαν φτάνεις κάπου μακριά, τότε θυμάσαι
τι αγαπούσες πιο πολύ πριν να χαθείς
και για να φτάσεις ως εκεί, τι έχεις ξεχάσει.
Το γράμμα σ' έναν ποιητή, δεν τέλειωσε ποτέ
το αγάπησα εγώ κι αυτό μου φτάνει
ο μαγεμένος πρίγκιπας μία φορά ξυπνά
και για να γίνει αυτό, δεν χρειάζεται χρυσάφι._