«Ο Χειρισμός του Φόβου»

Επικοινωνία του Κρύων στο Τορόντο, Καναδά
μέσω τηλεδιάσκεψης  -  4 Απριλίου 2020

 μετάφραση: Ερμήλιος Κυρίτσης

Χαίρετε αγαπητοί μου, είμαι ο Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας.  Δεν αγνοούμε τον ελέφαντα κάτω από το τραπέζι. H επικοινωνία αυτή δίδεται σε μια ευοίωνη περίοδο. Σε μια περίοδο όπου πολλοί φοβούνται και άλλοι αγωνίζονται να μείνουν εκτός φόβου. Προτού πάμε σε κάτι που θέλω ν' ακούσετε, ας αφιερώσουμε ένα λεπτό…

Κάποιοι τώρα αποχαιρετούν γηραιότερα μέλη της οικογένειάς τους. Αυτό είναι δύσκολο. Ποτέ δεν σκέφτονταν ότι θα γινόταν έτσι και είναι δύσκολο. Μπορεί να σας ειπωθούν κάποιες αρχές και χαρακτηριστικά του εσωτερισμού, όπως και η αιτιολογία όλου αυτού, αλλά δε βοηθάει όταν έχεις χάσει κάποιον. Ας αφιερώσουμε μια στιγμή ευσπλαχνικής δράσης για να είστε οι Εργάτες Φωτός της εποχής, μοιραζόμενοι τη γαλήνη και την ευσπλαχνία που έχετε – ως φως του κόσμου που είστε, για όσους το χρειάζονται, απλώς για λίγο. 

(Παύση)

Κάποιοι θα λένε: «Πόσο θα διαρκέσει αυτό;» Και η απάντηση είναι, αρκετό διάστημα, αρκετό χρονικό διάστημα. Θέλω να σας πω πράγματα μέσα από αλληγορίες. Κάποιοι θα τα καταλάβετε ενώ άλλοι όχι. Ας μιλήσουμε λίγο για τα παιδιά. 

Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και φτάνουν σε ορισμένη ηλικία, κάθε ισορροπημένος καλός γονέας γνωρίζει πώς να λύσει τον γρίφο αυτό. Ας πούμε ότι το παιδί φοβάται. Φοβάται σχεδόν τα πάντα επειδή δεν τα έχει δει όλα ακόμα, ή ίσως ορισμένα άγνωστα πράγματα το τρομάζουν. Μερικές φορές ο μεγαλύτερος φόβος είναι το σκοτάδι. Και θα λέει: «Μπαμπά, μαμά, φοβάμαι το σκοτάδι· δεν ξέρω τι είναι εκεί. Βοηθήστε με, επειδή μπορεί τέρατα να καραδοκούν εκεί». 

Κάθε καλός γονιός γνωρίζει πώς να το χειριστεί αυτό. Θα πουν στο παιδί: «Άκου μικρό μου, θα ανάψω το φως εδώ για λίγο. Όταν το κάνω, θέλω να δεις ότι δεν υπάρχει τίποτα εκεί. Όταν σβήσω ξανά το φως, θέλω να καταλάβεις ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει τίποτα εκεί. Όμως, αν φοβάσαι ακόμα, έστω και μια στιγμή, εγώ είμαι ακόμα εδώ. Σου κρατώ το χέρι· απλώς αγκάλιασέ με· απλώς  αγκάλιασέ με. 

Μη φοβάσαι ό,τι δεν είναι εκεί», θα λένε στο παιδί και εντέλει, με τον καιρό, το παιδί αναπτύσσεται και μεγαλώνει. Το παιδί εξισορροπεί τον εαυτό του και γνωρίζει όσα και οι γονείς του. Τότε είναι σε θέση να βοηθήσει παιδιά που θα έρθουν στο μέλλον. Είναι κλασσικό, απολύτως κλασσικό. Τα παιδιά περνούν περιόδους φόβου, όπου δεν καταλαβαίνουν πράγματα, όμως αυτό διορθώνεται εύκολα με ευσπλαχνία και αγάπη και μια ενθαρρυντική εξήγηση. Κάθε καλός γονιός που το ακούει ή το διαβάζει αυτό, το έχει περάσει και ίσως ακόμα και να το βίωσε επίσης με τους γονείς του.

Θα σας δώσω δύο σενάρια που έρχονται εντελώς σε αντίθεση με την ωρίμανση της κοινής λογικής, αλλά τα οποία συμβαίνουν καθημερινά. Ίσως είναι ακατάλληλα, αλλά συμβαίνουν.

ΣΚΗΝΙΚΟ: Θέλω να φανταστείτε εκείνο το παιδί για λίγο, σε κατάσταση φόβου, προσπαθώντας να βγάλει νόημα από πράγματα στο σκοτάδι. Ίσως να φαντάζεται πάντα πράγματα τα οποία μπορεί να του επιτεθούν. 

Σενάριο 1: Τι γίνεται αν αντί για αγκαλιά, το παιδί έβλεπε ότι και ο γονιός φοβόταν επίσης; Όταν συμβαίνει αυτό, τελειώνει για το παιδί και συχνά χάνει κάθε ελπίδα. "Αποχωρεί", επειδή είναι υπερβολικό για να το επεξεργαστεί. Φοβάται το σκοτάδι, όπως και οι γονείς του. Στιγματίζει το παιδί ισοβίως. Δε θα ξεχάσει εκείνη τη στιγμή επειδή δεν υπάρχει αγκαλιά. Δεν υπάρχει εξήγηση, ούτε φως, υπάρχει μόνο φόβος. Οι γονείς του τρέμουν επίσης από φόβο. Συμβαίνει. Έχει συμβεί. Συμβαίνει σε διάρκεια πολέμου, όταν ο γονιός δεν μπορεί να κάνει τίποτα επ’ αυτού.

Σενάριο 2: Αυτό είναι ακόμα χειρότερο και αφορά στον ανάρμοστο γονικό έλεγχο. Όταν το παιδί φοβάται το σκοτάδι και ο γονιός λέει: «Έτσι πρέπει! Υπάρχουν κακά πράγματα εκεί! Οπότε πρέπει να κάνεις τούτο κι εκείνο». Το παιδί μεγαλώνει με κανόνες περί του κακού ή των αόρατων σκοτεινών πραγμάτων και καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν καθόλου αγκαλιές για το σκοτάδι. Υπάρχει μόνο φόβος και κανόνες για να αποφεύγεις τα χειρότερα. 

Όλα όσα σας λέω είναι αλληγορίες. Κάποιοι το καταλαβαίνετε ήδη, ενώ άλλοι όχι. Κάθε Άνθρωπος που ακούει εδώ, ο καθένας σας, έχει ένα εσωτερικό παιδί. Μερικά από αυτά τα εσωτερικά παιδιά τη δεδομένη στιγμή, φοβούνται μέχρι θανάτου, ενώ άλλα όχι. Γνωρίζω ποιοι το ακούνε αυτό αργότερα, αγαπητοί μου. Γνωρίζω ποιοι το ακούνε και το παρακολουθούν τώρα. Αρκετές πολύ ώριμες γηραιές ψυχές, που γνωρίζουν ακριβώς πού πάει αυτό, θα πουν: «Το μήνυμα δεν είναι για εμένα, επειδή έχω πάει πέραν αυτού». 

Το έχεις ξεπεράσει; Αλήθεια; Πόσο πρέπει να προχωρήσει, προτού αυτό σπάσει και αρχίσεις να φοβάσαι; Θα σου πω τώρα, Εργάτη Φωτός, γηραιά ψυχή: Όλοι σας έχετε ευσπλαχνικά εργαλεία μέσα σας για να κατευνάσετε το άγριο κτήνος που λέγεται Φόβος. Το ίδιο είπε η Αντιρόντα [που επικοινωνεί η Μέριλιν Χάρπερ], είναι αυτό που όλοι λέμε. 

Εάν δεν το ακούσατε ήδη από μένα, σας δίνω μια πρόβλεψη: Ένα από τα πράγματα που θ' αλλάξει δραστικά όταν τελειώσει όλο αυτό (με τον ιό), είναι η υπευθυνότητα όσων σας ενημέρωναν στα μέσα ενημέρωσης. Όταν καθαρίσει η σκόνη, θα το δείτε αυτό από κοντά και θα πείτε: «Όλα τα μέσα ενημέρωσης το έκαναν χειρότερο. Το έκαναν χειρότερο!» 

Αγαπητέ μου, στη ζωή σου δεν έχει υπάρξει ποτέ πραγματικά κάτι τέτοιο. Οι πηγές πληροφόρησής σας είναι ΜΜΕ βασισμένα στο μάρκετινγκ. Δεν είναι βασισμένα στην πληροφόρηση. Αγαπητοί μου, το ξέρετε. Ανταγωνίζονται όλα για την τηλεθέαση και όσο πιο δραματικά πράγματα μπορούν να σας δείχνουν, τόσο περισσότερο κόσμο έλκουν. Αυτό ισχύει για τους περισσότερους από εσάς στον κόσμο και ίσως ακόμα και για Εργάτες Φωτός. Πολλοί πρέπει να θυμάστε συνειδητά να κλείνετε τα μέσα ενημέρωσης, καθότι είναι προσεκτικά σχεδιασμένα να σας «μπάζουν μέσα».

Ο κόσμος έλκεται από το δράμα, οπότε αφού τα ΜΜΕ σας δώσουν πληροφορίες που μπορεί να είναι απόλυτα σωστές και ακριβείς, μετά το περιστρέφουν στην εκφοβιστική πλευρά, χωρίς καν να καταλάβετε ότι το κάνουν. Όχι μόνο αυτό, αλλά βασίζονται στην επανάληψη ώστε να βεβαιωθούν ότι τα ακούτε πολλές φορές. Γνωρίζατε ότι είναι πιθανόν ν' ανοίγετε τα ΜΜΕ όταν ξυπνάτε και να τα κλείνετε όταν πάτε για ύπνο και ν' ακούτε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, 30 με 40 φορές; Πώς σας κάνει αυτό να νιώθετε; Πώς νιώθει το εσωτερικό σας παιδί, όταν το μόνο που βλέπετε, είναι ότι και οι ενήλικες φοβούνται;

Τα ΜΜΕ δεν γνωρίζουν ακόμα κάτι άλλο που κάνουν αυτόματα, λόγω του προγραμματισμού τους: Ανάμεσα στο σχεδιασμένο δράμα που σας δίνουν, πετάνε διαφημίσεις που σχηματίζουν ακόμα πιο ανάρμοστες ιδέες. Οι διαφημίσεις συχνά αφορούν φάρμακα που χρειάζεστε επειδή είστε γέροι, ή φάρμακα που χρειάζεστε επειδή είστε νέοι κι έχετε σπυράκια. Ή φάρμακα που χρειάζεστε επειδή αυτή τη στιγμή έχετε άγχος (που εκείνοι δημιούργησαν), ή φάρμακα που χρειάζεστε απλά επειδή είστε Άνθρωποι που γερνάτε ώρα με την ώρα. Με άλλα λόγια, δεν είστε ποτέ φυσιολογικοί! Πάντα χρειάζεται να παίρνετε χάπια. Ή μήπως χρειάζεστε ένα δικηγόρο να σας βοηθήσει εάν η φαρμακευτική αγωγή αποτύχει;

Δε νομίζω ότι αυτά τα ΜΜΕ κατανοούν πραγματικά τι κάνουν. Πως είναι υπεύθυνοι για το ότι  τρομοκρατούν μέχρι θανάτου τον πλανήτη. Αυτό θα αλλάξει. Παρατηρείστε το. Η απαίτηση απονομής ευθύνης για το σενάριο αυτό εντέλει θα δημιουργήσει κανάλια ελπίδας στα μέσα ενημέρωσης. Θα υπάρχει επιτέλους χώρος για κανάλια καλών νέων.

Ας τα ονομάσουμε κανάλια ΑΓΕ (όρος του συνεργάτη μου από τις λέξεις ΑΛΗΘΕΙΑ-ΓΕΓΟΝΟΤΑ-ΕΛΠΙΔΑ). Θα παρουσιάζουν επιβεβαιωμένα γεγονότα, μετά θα δείχνουν πράγματα ισορροπημένα και εξυψωτικά γύρω από τα γεγονότα αυτά. Τότε θα μπορείτε να βλέπετε ό,τι συμβαίνει ή δε συμβαίνει. Υπάρχουν τόσα καλά νέα που κανείς σας δεν γνωρίζει, αγαπητοί μου. Κανείς σας δεν τα βλέπει, επειδή δεν είναι μέσα στο πλαίσιο αυτού που κάνουν. Επί του παρόντος τα ΜΜΕ σας είναι επιχειρήσεις δράματος και όχι αλήθειας.

Ο πλανήτης θα απαιτήσει το εξής: Θα κοιτάξετε τους επικεφαλής των ΜΜΕ σας και θα πείτε: «Κακή δουλειά! Δεν την κάνατε καλά. Δεν την κάνατε σωστά. Μας δίνατε διασκέδαση και δράμα. Δε μας δώσατε τίποτα να βοηθήσει τις καρδιές μας. Δε μας κρατήσατε το χέρι όταν μπορούσατε, ούτε μας αγκαλιάσατε αρκετά. Δεν κάνατε τίποτε τέτοιο!»

Τα ΜΜΕ θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους, λέγοντας: «Δεν είναι η δουλειά μας να σας κρατάμε το χέρι. Δουλειά μας είναι να σας ενημερώνουμε». Αγαπητοί μου, καλωσορίσατε στο Νέο Φυσιολογικό. Τα μέσα ενημέρωσής σας θα ’πρεπε  να επενδύσουν στο να σας δίνουν ελπίδα και αλήθεια. Υπάρχουν δύο πλευρές στις ειδήσεις, όχι μόνο το δράμα. Είναι κάτι που θ’ αλλάξει και ό,τι ακολουθεί.

Αυτό είναι ένα πράγμα που θα δείτε ν' αλλάζει, αγαπητοί μου. Είναι μια επανεκκίνηση. Η Γη πιθανόν να χρειαστεί λίγο χρόνο για όλο αυτό, αλλά θ' αρχίσετε να βλέπετε τα πράγματα διαφορετικά και πιο αληθινά. Το βασικό είναι ότι αυτό θα αντιπροσωπεύει μια αλλαγή προτύπου. Πολλοί θ’ αρχίσουν να παίρνουν τις ειδήσεις τους από εκείνους που λένε επίσης «την υπόλοιπη ιστορία».

Ίσως ανακαλύψετε μερικά υπέροχα πράγματα που ποτέ δε θα μεταδίδονταν, παρά μόνο αν γινόταν αυτό. Θα είναι το νέο, ελκυστικό πράγμα που δε θα αναμένετε. Η ανθρωπότητα θ’ αρχίσει να γίνεται μια σοφή σχετικά με την παραπλάνηση που συμβαίνει στη μετάδοση των ειδήσεων.

Το Πείραμα

Θέλω να σας πω κάτι άλλο. Θέλω να σας πω για ένα πείραμα που έγινε με παιδιά, πολλά χρόνια πριν. Είναι ένα πείραμα που μάλλον δε θα επιτρεπόταν με τους σημερινούς κανόνες, αλλά ήταν κλασικό. Μερικοί ψυχολόγοι το γνωρίζουν και μερικοί διατροφολόγοι το έχουν μελετήσει. Είναι πείραμα που έγινε με παιδιά και τροφή. 

Το πείραμα: Στα παιδιά δινόταν ένας μπουφές, τρεις φορές την ημέρα, πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, όπου μπορούσαν να επιλέξουν οτιδήποτε από τον μπουφέ, όσο θέλουν, χωρίς κανείς να λέει τίποτα. Δεν επιτρέπονταν οι γονείς.

Ο μπουφές είναι υπέροχος και από θρεπτικής άποψης, πλήρης. Αρχίζει με λαχανικά, συνεχίζει με ρύζι, υδατάνθρακες, φρούτα, κοκ. Παρουσιάζονται όλες οι ομάδες τροφών και είναι ένας τυπικός θαυμάσιος υγιεινός μπουφές για την κουλτούρα των παιδιών. Και φυσικά στο τέλος του μπουφέ υπάρχουν τα επιδόρπια. Μόνο που αυτά είναι περισσότερο για παιδιά. Υπάρχουν γλυκά, μπισκότα, κέικ και πίτες. Είναι όλα εκεί. Είναι όλα εκεί. 

Οπότε τα παιδιά είναι ελεύθερα να φάνε πρωινό. Τι θα πάρουν; Τι πιστεύετε; Τα παιδιά έτρεξαν όλα στο τέλος και μπουκώθηκαν με τα μπισκότα και τα κέικ!

Εκπλήσσεστε; 

Μεσημεριανό: Έκαναν το ίδιο πράγμα. Εννοώ, πραγματικά! Πώς θα μπορούσε άλλωστε ένα γογγύλι να συγκριθεί με μια μπάρα σοκολάτας; 

Δείπνο: Έκαναν το ίδιο. 

Την επόμενη μέρα ήταν όλα άρρωστα. Τι έκπληξη, τι έκπληξη! 

Έτσι, μετά από μια περίοδο γευμάτων, αυτό που συνέβη στο πείραμα, είναι ότι τα παιδιά άρχισαν να τρώνε τα λαχανικά, το ρύζι, τα φρούτα και όλα τα πράγματα που παράβλεπαν πριν (ακόμα και το γογγύλι). Έτρωγαν τα επιδόρπια με μέτρο (αλλά ακόμα τα λάτρευαν).

Το έμφυτο μέρος του Ανθρώπου απαιτούσε την ισορροπία. Όχι τη σαβούρα, αλλά την ισορροπία. Ήταν ενδιαφέρον επειδή το πείραμα έδειξε ότι ακόμα και τα παιδιά που επιθυμούν τα γλυκά και δεν γνωρίζουν κάτι καλύτερο, έχουν ένα έμφυτο που αρχίζει να ισορροπεί όταν του δίνονται οι κατάλληλες επιλογές.

Θέλω να αναλύσετε τι συμβαίνει τώρα στον πλανήτη. Θα κάνω μια δήλωση: Δε σας έχει δοθεί ο κατάλληλος μπουφές. Αγαπητοί μου, αυτή τη στιγμή στον πλανήτη δεν υπάρχουν λαχανικά ούτε φρούτα. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τι λέω. Αυτό θα αλλάξει. 

Νομίζω ότι η κάρτα μπαλαντέρ σε όλο αυτό, θα είναι εκείνοι που θα εμφανιστούν και θα το αλλάξουν, λέγοντας: «Κοιτάξτε, έχουμε κάποια καλά νέα εδώ. Υπάρχει ελπίδα. Αυτή είναι η ισορροπία που ποθείτε. Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι είστε όλοι άρρωστοι». 

Η Απίστευτη Προκατάληψη των Αναφορών περί του Ιού

Θέλω να σας δείξω την προκατάληψη. Θέλω να σας δείξω την κρυμμένη προκατάληψη των ΜΜΕ σας. Εάν δείτε τα κανάλια που δίνουν πληροφορίες για τον ιό, θα σας δίνουν όλα τα διαγράμματα των προσβεβλημένων και των θανάτων. Θέλω να σας ρωτήσω, πού είναι η αναφορά σε όσους θεραπεύτηκαν; Δεν υπάρχει εκεί, έτσι δεν είναι; Αυτή είναι η προκατάληψη. Αυτή είναι μια προκατάληψη στο δράμα. Σας είπαν ότι το 99% όσων προσβάλλονται από τον ιό, αναρρώνουν εντελώς; Πού είναι αυτό το νούμερο; Γνωρίζετε επίσης πως όσοι αναρρώνουν έχουν φυσική ανοσία για μερικά χρόνια; Πού είναι αυτή η πληροφορία; Αυτοί είναι οι ήρωες της εποχής σας! Σας το είπαν αυτό; Πού είναι οι γιορτές για τους αναρρώσαντες; 

Μετά, είναι όλη η οικονομική καταστροφή που σας λένε: «Από την εποχή της μεγάλης ύφεσης έχουμε να το δούμε αυτό στην οικονομία». Συγκρίνουν την κατάσταση λόγω του ιού, με τις φρίκες του 1929. Όμως πουθενά δε λένε: «Περιμένετε ένα λεπτό, ένα λεπτό… Αυτό ήταν κάτι δημιουργημένο. Μας είπατε να πάψουμε να εργαζόμαστε και να μείνουμε στο σπίτι! Δεν είναι η οικονομική ύφεση του 1929. Είναι μια προσωρινή κατάσταση. Τα εργοστάσια και οι αγορές δεν κατέρρευσαν. Απλώς δεν μας επιτρέπεται να βγούμε και να εργαστούμε!»

Αγαπητοί μου, η παγκόσμια οικονομία σιγά-σιγά θα επανέλθει, όπως και το χρηματιστήριο. Είναι σταθερό και έτοιμο. Δεν είναι το τέλος της αυτοκινητοβιομηχανίας ή της κατασκευαστικής βιομηχανίας.  Δεν είναι. Είναι ένα τράνταγμα. Σας το λένε αυτό; Ή αρχίζουν να το συγκρίνουν με τα χειρότερα των χειροτέρων κι εσείς συντονίζεστε; Και ακούτε: «Δεν υπάρχουν λαχανικά, ούτε φρούτα. Υπάρχουν απλώς σκουπίδια. Ετοιμαστείτε να είστε άρρωστοι για πολύ καιρό».

Οι ιστορικοί, σε μερικές γενεές από τώρα, θα δουν κάποιους αριθμούς που θα λένε πολλά. Η ανθρωπότητα γενικά έχει αυξήσει τα χαρακτηριστικά της διάρκειας ζωής. Υπήρχε εποχή, ακόμα και σ' αυτή τη χώρα, που όταν γινόσασταν 45 ή 50 χρονών, αυτό ήταν το προσδόκιμο ζωής σας. Δεν αναμενόταν να ζείτε τόσο πολύ. Υπήρχαν τόσες πολλές ασθένειες και κακή διατροφή. Όλα αυτά έχουν εξελιχθεί, οπότε τώρα βλέπετε μια αργή αύξηση της διάρκειας ζωής, λόγω της διατροφής και ιδιαίτερα της γνώσης. Αυτό σας επιτρέπει να ζείτε καλά και στα ογδόντα σας, πλησιάζοντας τα ενενήντα. (Στις χώρες του πρώτου κόσμου).

Αλλά οι ιστορικοί του μέλλοντος θα δουν κάτι παράξενο: Σε γενεές από τώρα, θα κοιτάξουν τα διαγράμματα ζωής και θα πουν: «Τι είναι αυτή η πτώση εδώ; Πώς έγινε και για λίγο οι Άνθρωποι δε ζούσαν τόσο;» Θα την ονομάσουν, «Πτώση Κορώνα». 

Η πτώση που μπορεί να δουν αφορά μια ολόκληρη γενεά Ανθρώπων και δεν έχει καμία σχέση με προσβολή από τον ιό. Θα προσδιορίσουν ότι σε εκατομμύρια ο φόβος μίκρυνε τη διάρκεια της ζωής τους. Ο φόβος μίκρυνε τη ζωή τους! Τόσο βαθιά είναι η προκατάληψη των ΜΜΕ.

Οι ιστορικοί ίσως αναφέρουν τελικά, όταν κάνουν τον απολογισμό αυτού που πραγματικά συνέβη, ότι ο φόβος σκότωσε περισσότερους Ανθρώπους από τον συγκεκριμένο ιό. Αγαπητοί μου, θα είστε ένας εξ αυτών; Ή θα σταθείτε περήφανοι, λέγοντας: «Είναι ένα τράνταγμα και θα το ξεπεράσουμε. Είναι κάτι προσωρινό. Θα θρηνήσουμε όταν πρέπει να θρηνήσουμε, αλλά θα επανέλθουμε διότι είναι προσωρινό». 

Αυτά ήθελα να σας πω. Η αλήθεια δε δείχνεται πραγματικά. Όσο άσχημο κι αν λέτε ότι είναι, η πραγματική αλήθεια δε δείχνεται. Η επάνω πλευρά δεν είναι καν στο ραντάρ των ΜΜΕ. Όχι ακόμα. Θα υπάρξει απολογισμός γι' αυτό, θα δείτε.

Είμαι ο Κρύων, ερωτευμένος με την ανθρωπότητα. Δύο βήματα μπροστά, ένα βήμα πίσω. Είστε τώρα στο πίσω βήμα. Γηραιές ψυχές, φτιαχτήκατε γι’ αυτό. Εδώ είναι που λάμπετε. Έχετε την Ακασική ενθύμηση και τον ευσπλαχνικό παράγοντα που άλλοι δεν έχουν. Γι’ αυτό μπορείτε να το δείξετε στους άλλους, για να βρουν την έμφυτη ισορροπία που θα κρατήσει τον φόβο στην άκρη. Αυτό σώζει ζωές.

Η ώρα είναι τώρα, να πιάσετε δουλειά.

Κι έτσι είναι.

ΚΡΥΩΝ