«Τι θα 'πρεπε να Ρωτήσω;»

Ζωντανή επικοινωνία του Κρύων διαμέσου του Λη Κάρολ
Ρέικαβικ, Ισλανδία  -  22 Μαρτίου 2020

 μετάφραση: Ερμήλιος Κυρίτσης

Χαίρετε αγαπητοί μου, είμαι ο Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας.  Αν μόλις βρήκατε την επικοινωνία αυτή, είναι η ένατη της σειράς που δόθηκε στο νησιωτικό έθνος της Ισλανδίας. 

Η ομάδα συναντιέται για τελευταία φορά και θα ήθελα να απευθυνθώ στην ομάδα λέγοντας το εξής: Αυτές τις μέρες, αγαπητοί μου, φυτεύτηκαν κάποιοι σπόροι, σε καθέναν από εσάς. Οι σπόροι είναι καλοί και όπως κάθε σπόρος στον πλανήτη, όταν θάβονται στο χώμα, ο αγρότης έχει την επιλογή να τους ποτίζει ή όχι. Να επιτρέψει να αναπτυχθούν, να τους φροντίζει ή να νοιάζεται εάν είναι εκεί ή όχι. Αυτή είναι η ελεύθερη βούληση καθενός σας.  

Μερικοί σπόροι έχουν φυτευτεί σε άτομα που δε θα έρχονταν ποτέ σε μια επικοινωνία του Κρύων, εάν δεν ήταν η περιοδεία αυτή. Μερικοί σπόροι πήγαν σε κάποιους που ήταν περίεργοι και ήθελαν να μάθουν λίγο περισσότερα για τα εσωτεριστικά πράγματα. Πολλοί σπόροι φυτεύτηκαν επίσης στους πιο εσωτεριστές από εσάς και αυτοί οι σπόροι είναι για ανάπτυξη αντίληψης πέρα από εκεί που αντιλαμβάνεστε επί του παρόντος.

Καθένας σας είναι γνωστός στον Θεό, είναι γνωστός στο Πνεύμα και στη Δημιουργική Πηγή. Δε σας γνωρίζει από το όνομα ή το πρόσωπο που φέρετε, αλλά από τα χαρακτηριστικά της μοναδικής σας ψυχής, κάτι που έχετε και αναγνωρίζεται σχεδόν απ' όλη την ανθρωπότητα. Οι Άνθρωποι διαισθητικά έχουν αναγνωρίσει την ψυχή ως κάτι που είναι αιώνιο. Κάθε σύστημα πίστης στον πλανήτη μιλάει για το πού πάει η ψυχή μετά θάνατον. Είναι δικό σας μέρος, είναι πάνω από εσάς, ακόμη κι αν δεν το πιστεύετε. Οι ναυτικές παραδόσεις αιώνων πάντα αναφέρονταν σε ψυχές επί του πλοίου. Η ύπαρξη της ψυχής είναι δεδομένη, είναι κάτι έμφυτο, είναι κάτι που όλη η ανθρωπότητα σε κάποιο επίπεδο αναγνωρίζει ως αληθινό. Και τον Άνθρωπο που είναι συνδεδεμένος με την ψυχή, τον γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά. Γνωρίζουμε γιατί μπορεί να είστε εδώ, τι σκέφτεστε και τι χρειάζεστε. 

Η ελεύθερη βούληση είναι η φράση που χρησιμοποιούμε τώρα. Σημαίνει ότι τίποτα δε συμβαίνει, κανένας σπόρος δεν αναπτύσσεται, παρά μόνο αν το ζητήσετε. Τίποτα πνευματικό δε συμβαίνει για εσάς, εκτός αν είστε πρόθυμοι να δείτε πέρα απ' όσα σας έχουν διδάξει και ίσως να πείτε στον εαυτό σας: «Αμφιβάλλω ότι αυτό είναι αληθινό, αλλά θέλω να μάθω περισσότερα». Αν ισχύει αυτό για εσάς, είστε ακριβώς σαν τον συνεργάτη μου που κάθεται στην καρέκλα.

Θα ήθελα να επαναλάβω εν συντομία μια παραβολή που σας έδωσα πριν πολλά χρόνια, επειδή είναι σχετική με την εποχή σας. Καθόμαστε τώρα εδώ, σε μια περίοδο στον πλανήτη που ανησυχεί για τον ιό [τον Μάρτιο 2020]. Πολλά συμβαίνουν προσπαθώντας να τον επιβραδύνουν και πολλοί σφίγγουν με ανησυχία τα χέρια τους, αναρωτώμενοι τι θα συμβεί στη συνέχεια. Φοβούνται.

Η Παραβολή της Μητέρας και του Υιού

Η παραβολή που δίνω τώρα, είχε δοθεί πριν πολλά χρόνια, αλλά χρειάζεται τώρα να επαναληφθεί. Η παραβολή είναι για μια μητέρα και τον γιο της. Φανταστείτε για λίγο σ' αυτή την αλληγορία, σε αυτή την ιστορία, ότι μια μητέρα έχει ένα αγοράκι νήπιο, τριών ή τεσσάρων χρονών. Είναι γεμάτος περιέργεια και μόλις μαθαίνει να μιλάει καλύτερα. Η μητέρα, όπως όλες οι μητέρες, περνάει χρόνο κοιτάζοντάς τον και λέγοντας:  «Ω, έχεις τόσο πολλά να μάθεις, αγόρι μου. Εύχομαι να γινόταν να σου δώσω συμβουλές που θα μπορούσες να κατανοήσεις και να γνωρίζεις τώρα. Εύχομαι να μπορούσα να σου πω για πράγματα που θα αντιμετωπίσεις, τα οποία ίσως σε τρομάξουν – και να σου δείξω ότι είναι εντάξει. Εύχομαι να μπορούσα να σου πω τις κακοτοπιές της ζωής – τι να μην κάνεις και τι να κάνεις – εάν άκουγες. Εύχομαι να μπορούσα να έχω ένα λεπτό με την ψυχή σου. Εύχομαι να είχα τρόπο επικοινωνίας που γνωρίζω ότι δεν είναι διαθέσιμος αυτή τη στιγμή, που θα έχεις όταν μεγαλώσεις. Ξέρω ότι θα φτάσεις σε ορισμένη ηλικία όπου δε θα ακούς. Θα πάρεις τον δικό σου δρόμο και τότε θ’ ακούς αργότερα και μετά θα πρέπει να μάθεις τα δικά σου πράγματα με τον δικό σου τρόπο». 

Κάθε μητέρα εύχεται τέτοια πράγματα καθώς κοιτάζει το νεογέννητο παιδί της στα μάτια και λέει: «Τι ζωή υπάρχει μπροστά σου! Τι όμορφα πράγματα θ' ανακαλύψεις. Θα ’θελα να σου δείξω περισσότερα».

Φανταστείτε εκείνη τι στιγμή να εμφανίζεται ένας άγγελος και να λέει στη μητέρα: 

«Αγαπητή μου, θα εκπληρώσω την ευχή σου για λίγες στιγμές. Δε θα κρατήσει πολύ, οπότε κάν’ το να μετρήσει. Θέλω να πας και να κοιτάξεις το παιδί σου, επειδή όταν αλληλοκοιταχτείτε, θα έχει το μυαλό ενός ενήλικα, μόνο για λίγα λεπτά. Θα του επιτραπεί να σου κάνει τρεις ερωτήσεις και θα είσαι σε θέση να του απαντήσεις, επειδή η διανόησή του θα είναι ίδια με τη δική σου».

Είναι αυτό ακριβώς που ζήτησε! Ωστόσο, δεν μπορεί να κάνει τίποτα πέρα από το ν' απαντήσει στην ερώτησή του. Δεν μπορεί να του μιλήσει για κάτι εκτός αυτού. Δεν μπορεί να του διδάξει ή να του δώσει συμβουλές πάνω στο τι να κάνει ή να μην κάνει. Πρέπει να ρωτήσει το αγόρι. Έχει τρεις ερωτήσεις.

Η μητέρα ήταν έκπληκτη! «Αυτό είναι», σκέφτεται. «Αυτό ήθελα πάντα! Θα συμβεί! Τι ευκαιρία να τον βοηθήσω!» 

Η μητέρα προετοιμάζεται συναισθηματικά και μπαίνει στο δωμάτιο του γιου της. Τον κοιτάζει στα μάτια και την κοιτάζει κι αυτός χαμογελώντας. «Γεια σου μητέρα, σε αγαπώ τόσο πολύ!» Ωω… μπορείτε να φανταστείτε για λίγο τη διανόηση που έρεε μέσα του, σαν ένας ενήλικας των τριάντα ετών ή παραπάνω; Ήταν εκπληκτικό και βλέπει ότι ο μικρός έχει επίγνωση του τι συμβαίνει.

Η μητέρα τότε λέει: «Ω, είναι υπέροχη στιγμή, γιε μου! Σε παρακαλώ κάνε μου τις ερωτήσεις σου». Το αγόρι κοιτάζει γύρω στο δωμάτιο και κοιτάζει τη μητέρα του, αποφασίζοντας τι να ρωτήσει. Κοιτάζει όλα τα πράγματα γύρω του και μετά γυρνάει και κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Και λέει:

«Μητέρα, υπάρχει κάτι που πάντα ήθελα να μάθω. Γιατί είναι μπλε ο ουρανός;»

Η μητέρα είναι σχεδόν τρομοκρατημένη με την ερώτηση! Όχι, όχι! Δεν μπορεί να είναι αυτή η ερώτηση! Πήγαινε σε κάτι ουσιαστικό. Ποιος νοιάζεται γιατί ο ουρανός είναι  μπλε! Χαράμισε την πρώτη του ερώτηση.

Βάζει τα δυνατά της να απαντήσει, όπως θα έκανε κάθε μητέρα. Η επόμενη ερώτηση έρχεται και αφορά στα κύματα του ωκεανού. Όχι πάλι! Ο άγγελος ανέφερε πως υποτίθεται ότι είχε ευφυΐα!  Υποτίθεται ότι θα είναι όπως εγώ. Υποτίθεται ότι θα ξέρει τι να ρωτήσει. Είναι έξυπνος! Γιατί δε ρωτάει κάτι σοφό;

Η μητέρα τού μιλάει για τις παλίρροιες και τον ωκεανό και πράγματα για τη θάλασσα και τη σελήνη. Εκείνος ακούει και προφανώς καταλαβαίνει τι του λέει. Είναι τόσο χαρούμενος με αυτή τη συζήτηση! Είναι τελείως ικανοποιημένος και είναι μια στοργική στιγμή και για τους δυο τους.

Η τρίτη ερώτηση έρχεται και είναι τόσο απλοϊκή όσο οι άλλες δύο. Η μητέρα προσπαθεί σκληρά να κρύψει την απογοήτευσή της που το αγόρι δεν ξέρει τι να ρωτήσει ή πώς να συλλάβει τη βαθιά αυτή στιγμή για να ανακαλύψει κάτι πραγματικά σημαντικό στη ζωή.

Αυτό που έκανε το παιδί, αγαπητοί μου, ήταν να κοιτάξει γύρω από τη δική του πραγματικότητα, να συνοψίσει ό,τι έχει δει και βιώσει στα τρία χρόνια και να κάνει τις καλύτερες ερωτήσεις που μπορούσε. Έκανε εκείνες που είναι πιο σημαντικές στο επίπεδο της πραγματικότητάς του και στο επίπεδο της εμπειρίας του.

Η μητέρα, αν και απογοητευμένη, είχε μια συζήτηση ζωής με το μικρό της παιδί και θα είναι για πάντα ευτυχισμένη που είχε μια «μαγική» ώρα μαζί του. Συνειδητοποιεί ότι ο μικρός δεν γνώριζε τι να ρωτήσει [που η ίδια ένιωθε ότι ήταν ζωτικής σημασίας να γνωρίζει εκείνος].

--------------

Η ιστορία, αγαπητοί μου, είναι μια αλληγορία. Η αλληγορία αφορά εσάς και περίπου την εποχή σας αυτή τη στιγμή. Σας ρωτάω λοιπόν: Πώς θα ήταν εάν σας δινόταν αυτή τη στιγμή η επιλογή να κάνετε τρεις ερωτήσεις στον Δημιουργό του Σύμπαντος; Ως Άνθρωποι, με τη διανόηση που έχετε τώρα, τι θα ρωτούσατε; 

Η παραβολή υποδηλώνει ότι οι πιο κοινές ερωτήσεις θα αφορούσαν στην κατάστασή σας αυτή τη στιγμή, καθώς στριμώχνεστε στα σπίτια σας για να αποφύγετε έναν ιό. Μπορεί να ρωτούσατε: «Γιατί συνέβη αυτό; Πώς βγαίνουμε από αυτό το παγκόσμιο χάος; Τι ακολουθεί;» Με άλλα λόγια, θα χαραμίζατε κάθε ευκαιρία και ερώτηση, επειδή θα κάνατε μόνο ερωτήσεις μέσα από την προοπτική σας ως Άνθρωποι, παγιδευμένοι στη δική σας πραγματικότητα της εποχής. 

Δε θα ξέρατε τι να ρωτήσετε, επειδή δεν γνωρίζετε αυτό που δεν γνωρίζετε. 

Η παραβολή λοιπόν τελειώνει με μια λύση: Ποια είναι η καλύτερη ερώτηση να κάνετε; Ποια είναι η μόνη ερώτηση να κάνετε; Η απάντηση ήταν πάντα η πιο σοφή να ρωτήσετε:

Αγαπητέ Θεέ, αγαπητό Πνεύμα, αγαπητέ Δημιουργέ, πες μου τι χρειάζεται να γνωρίζω;

Δεν είναι στην πραγματικότητα ερώτηση, έτσι δεν είναι; Μπορείτε να τη θέσετε σαν ερώτηση αν θέλετε, αλλά παραμένει μια παράκληση: Αγαπητό Πνεύμα, τι χρειάζεται να γνωρίζω; Τότε μπορείτε να καθίσετε και να ενημερωθείτε ή να καθίσετε και να αγαπηθείτε. Είναι κάτι πολύ βαθύ διότι είναι μια αίτηση που ανοίγει μια πόρτα για όλες τις διδασκαλίες, τις οποίες δεν γνωρίζατε πώς να ζητήσετε.

ΑΚΟΥΣΤΕ: Εάν το αγόρι είχε κάνει αυτή την ερώτηση στη μητέρα του, ακόμα θα του μιλούσε… ίσως για ώρες ή μέρες. Το καταλαβαίνετε αυτό; Η ερώτηση δεν είναι περιοριστική ή χρονικά εξαρτώμενη ή γραμμική. Ανοίγεται μια πόρτα στα μυστήρια της ζωής, με την πρόθεση της ερώτησης. Σας δίνει αυτό που χρειάζεστε, ακόμα και χωρίς να ξέρετε τι να ζητήσετε.

Μπορεί να αφορά στο επόμενο βήμα σας στη ζωή ή για το πώς να φροντίζετε τον εαυτό σας. Ίσως ακόμη καλύτερα, πού να γνωρίσετε τους κατάλληλους Ανθρώπους ή να βρείτε τα κατάλληλα πράγματα για το μέλλον σας. Μερικοί από εκείνους που μπορεί να συναντήσετε ίσως να κάθονται εδώ [στο σεμινάριο], αλλά δεν τους έχετε πραγματικά συναντήσει ή δεν τους έχετε ακούσει ακόμα. Υπάρχει πολλή γνώση που φέρουν οι Εργάτες Φωτός σ' αυτές τις ομάδες, αγαπητοί μου. Κάθομαι μπροστά σε πολλές Γηραιές Ψυχές.

«Αγαπητό Πνεύμα, πες μου τι χρειάζεται να γνωρίζω». 

Μετά καθίστε ήσυχοι. Μην αναμένετε να εμφανιστούν γραπτά στον τοίχο ή μια φωνή από το υπερπέραν. Αντ’ αυτού, συνεχίστε ήσυχα τη ζωή σας. Να αναμένετε τη συγχρονικότητα που σας ανήκει, να σας παρέχει τις απαντήσεις που δεν περιμένατε. Αυτή είναι η πιο ώριμη, σοφή και βαθυστόχαστη ερώτηση που θα μπορούσε να κάνει ο Άνθρωπος – όμως συχνά δεν την κάνει. Αντιθέτως, ρωτάει για την άμεση πραγματικότητα και για πράγματα γραμμικά, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το μεγαλείο του.

Σαν Γηραιά Ψυχή γνωρίζετε τη διαφορά, ειδάλλως δε θα διαβάζετε τα λόγια αυτά ή δε θα ακούγατε το μήνυμα. Σας το λέω επειδή καθώς θα φεύγετε από εδώ, αυτά τα πράγματα θα σας είναι χρήσιμα. Επιτρέψτε στους σπόρους αυτού του μηνύματος να εγκατασταθούν και να ανθίσουν μέσα σας. Επιτρέψτε στους σπόρους του μηνύματος που φυτεύτηκαν σήμερα στον καθένα σας, να δημιουργήσουν λύσεις στη ζωή σας που διαρκούν για πάντα. Αποχωρήστε διαφορετικά από ό,τι ήρθατε.

Κι έτσι είναι.

ΚΡΥΩΝ