«14 Ερωτήσεις»

Ζωντανή επικοινωνία του Κρύων διαμέσου του Λη Κάρολ
στο Ρένο, Νεβάδα - 23 Φεβρουαρίου 2002

μετάφραση: Ρένα Λογιάκη

Χαίρετε αγαπητοί μου, είμαι ο Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας. Αυτός είναι χαιρετισμός που σας δίνω εδώ και περίπου 12 χρόνια. Είναι ένας χαιρετισμός γεμάτος παραπάνω ενέργεια από ενός απλού χαιρετισμού. Μάλλον, είναι μία μεταφορά ενέργειας. Διότι παρότι το πέπλο είναι πυκνό, κάποιοι θα καταλάβετε αυτόν τον χαιρετισμό και θα πείτε, «Είμαι αδελφή, είμαι αδελφός, είμαι οικογένεια».

Θα πω ξανά ότι αυτή η στιγμή είναι πολύτιμη – μία πολύτιμη στιγμή λόγω του ότι έχετε επιλέξει να προσκαλέσετε αυτή τη συνοδεία στην ενέργεια σας. Κάποιοι νιώσατε, όταν περπατούσατε σ’ αυτή την περιοχή, ότι ήταν ένα ασφαλές μέρος. Άλλοι το νιώσατε όταν καθίσατε να διαβάσετε αυτό. Άλλοι περπατήσατε σ’ αυτό το φυσικό μέρος και είπατε, «Αυτό ακριβώς περίμενα. Δεν ξέρω τι θα συμβεί σήμερα, αλλά θέλω να καθίσω εδώ σ’ ένα ασφαλές λιμάνι μέσα σ’ αυτή την ενέργεια». Ασφαλές λιμάνι; Ναι. Υπάρχει ασφάλεια εδώ, πνευματική και συναισθηματική. Υπάρχει καλωσόρισμα εδώ, υπάρχει αγάπη εδώ.

Κι έτσι παίρνουμε τη θέση μας μέσα σας και ετοιμαζόμαστε να δώσουμε τα σημερινά μαθήματα. Αν μόνο γνωρίζατε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή! Υπάρχει μία πυκνότητα της ενέργειας στον πλανήτη, που δεν υπήρξε ποτέ πριν. Συμβαίνουν αλλαγές που δεν περιγράψαμε ποτέ, και είναι εδώ εξ αιτίας σας. Αν είστε από εκείνους που «υπέγραψαν» μέσω πρόθεσης να είναι εργάτης φωτός, τότε το νιώθετε. Πάνω σ’ αυτό θέλουμε να μιλήσουμε.

Εδώ φεύγουμε από τις επικοινωνίες και τα μηνύματα των τελευταίων μηνών. Μιλήσαμε για την υπερδιαστατικότητα, μιλήσαμε για τη Φυσική και την επιστήμη και την αναπροσαρμογή. Μιλήσαμε για το ανείπωτο, για πράγματα που δεν μπορούσαμε να πούμε επειδή δεν ήταν κατανοητά – παρόλα αυτά, το κάναμε. Μιλήσαμε για κύκλους μέσα σε κύκλους – και τώρα θα στηρίξουμε εκείνο το θέμα όσο μπορούμε.

Σήμερα θα μιλήσουμε για προσωπικά θέματα. Θ’ απαντήσουμε κάποιες ερωτήσεις – 14 από αυτές. Είναι ερωτήσεις που έγιναν ειδικά σ’ αυτή την αίθουσα και συγχρόνως από άλλες ομάδες, τώρα. Θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σ’ αυτή τη διάσταση για να απαντήσουμε υπερδιάστατες ερωτήσεις. Καθένα από αυτά τα θέματα ίσως φαίνεται να είναι στη δική σας πραγματικότητα, αλλά οι απαντήσεις δεν είναι. Συνηθίστε το. Αυτός θα είναι ο τρόπος από δω και στο εξής, διότι δώσατε την άδεια να προχωρήσετε πέρα από αυτό που συνηθίζατε… πέρα από την παλιά πραγματικότητα… πέρα από τις 4 διαστάσεις.

Πολλοί ρωτάτε το Πνεύμα: «Τι γίνεται μ’ αυτό; Τι γίνεται μ’ εκείνο; Τι υποτίθεται ότι κάνω εδώ; Τι γίνεται με το πώς αισθάνομαι;» Οι απαντήσεις που περιμένετε να φτάσουν στ’ αυτιά σας είναι σε μία δική σας πραγματικότητα. Κι αν οι απαντήσεις ήταν ελαφρώς έξω από την πραγματικότητα σας; Θα τις ακούγατε; Είστε από εκείνους που περίμεναν και περίμεναν για απαντήσεις, αλλά έλαβαν μόνο σιωπή;

Απαντήστε στο εξής: Αν ένας τυφλός ζητούσε φως και δημιουργούταν γύρω του, θα το ήξερε ή θα συνέχιζε να κάθεται στο δικό του προσωπικό σκοτάδι; Θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε απαντήσεις που βγάζουν νόημα, αλλά που συχνά είναι πέρα από την πραγματικότητα που έχετε συνηθίσει. Αυτές οι απαντήσεις δεν είναι πάντα εύκολο να τις κατανοήσετε ή να τις καταλάβετε, αλλά αυτός είναι ο τρόπος της νέας ενέργειας.

Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος που καταλαβαίνει ότι δε βλέπει όλα όσα υπάρχουν. Το είπαμε και παλαιότερα – ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται! Τώρα, σ’ αυτόν τον πλανήτη, υπάρχει μια βαθιά δήλωση. Κάθεστε στην πυκνότητα του δυναμικού για τεράστια αλλαγή. 14 ερωτήσεις… και να η πρώτη:

Ερώτηση 1η – Γιατί είμαι τόσο κουρασμένος;

«Αγαπητέ Κρύων, είμαι κουρασμένος. Είμαι πολύ πιο κουρασμένος από ποτέ. Είμαι ένας εργάτης φωτός, κι έχω κάνει όλα όσα νομίζω ότι έπρεπε να κάνω. Πηγαίνω σε μέρη που γνωρίζω ότι πρέπει να πάω – κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Διαλογίζομαι. Ζω με ακεραιότητα, αλλά έχω κουραστεί. Έτσι πρέπει να είναι; Θ’ αλλάξει αυτό; Τι θα γίνει μετά; Τι μπορώ να κάνω; Είναι φυσιολογικό αυτό;»

Αγαπητέ Άνθρωπε, θα σου πω το εξής: Στις 11 Σεπτεμβρίου, έκανες ένα άλμα γι’ αυτόν τον πλανήτη – μία «αποκάλυψη» αυτού που μπορεί να είναι. Σκέψου το σαν ένα άνοιγμα – η αρχή για κάποιες βαθιές λύσεις. Μπορείς να ρίξεις μια ματιά γύρω στη Γη και να πεις, «Αυτό δε φαίνεται να είναι και πολλά υποσχόμενο τώρα!» Εμείς λέμε το εξής: Δεν τα ξέρεις όλα! Δεν τα βλέπεις όλα! Υπομονή! Επειδή έδωσες την άδεια γι’ αυτό με το 11:11, εργάτη φωτός, το βάρος που μόλις δέχτηκες έχει διπλασιαστεί. Το ήξερες αυτό, έτσι δεν είναι;

Τι γίνεται όταν σηκώνεις φυσικά βάρη και περπατάς κάθε μέρα; Κουράζεσαι. Τα βάρη που έχεις σηκώσει είναι τα καινούργια βάρη των πιθανών προτύπων της υπερδιαστατικότητας για τα οποία έδωσες την άδεια. Εκείνα που σας είπαμε πριν σχεδόν 12 χρόνια! Δε θα είναι πάντα έτσι. Αυτό το έτος (2002) θα σηματοδοτήσει την ολοκλήρωση της αλλαγής του πλέγματος. Θα είναι η αρχή ενός μοτίβου που θα μείνει και θα παραμείνει… ένα μοτίβο που δε θ’ αλλάξει ούτε θα μετακινείται πια όπως τώρα.

Γνωρίζετε τι είναι δύσκολο για έναν Εργάτη Φωτός; Είναι το γεγονός ότι μόλις αρχίζει να συνηθίζει μία ενέργεια, παρουσιάζεται μία άλλη! Αυτό θα τελειώσει σύντομα! Κάποιοι μπορεί να πείτε, «Δόξα Σοι! Ήταν 12 μακρά χρόνια». Ευλογημένος είναι ο Άνθρωπος που καταλαβαίνει ότι αυτό που νιώθει τώρα δε θα είναι για πάντα. Αυτό που νιώθει τώρα δεν είναι το καινούργιο πρότυπο. Είναι μετάβαση. Κουβαλάτε ένα βαρύ φορτίο – βαρύτερο από ποτέ. Η άγκυρα σας είναι πιο βαριά από ποτέ. Η έγνοια σας για τον πλανήτη βαθαίνει και εντείνεται κάθε πρωί και κάθε βράδυ. Οι άγγελοι που σας περιβάλλουν έχουν ωριμάσει, οι οδηγοί δεν είναι πλέον οδηγοί… αλλά ένα διαφορετικό είδος βοηθού.

Όλα αυτά μιλάνε για ένα άλλο είδος πλανητικού δυναμικού. Εδώ κάθεστε σαν ένας φάρος φωτός, καθώς ο καινούργιος πλανήτης οδηγείται ανάμεσα στα βράχια. Αναρωτιέστε γιατί είστε κουρασμένοι; Αυτή είναι η συμβουλή μας: Αντέξτε μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου. Σας λέμε ότι στην αρχή του χρόνου της αλλαγής, πολλά θα τακτοποιηθούν. Το τέλος της αλλαγής του πλέγματος είναι αυτή τη χρονιά – η χρονιά της γείωσης (2002). Η χρονιά της αλλαγής (2003), είναι η χρονιά της σταθεροποίησης. Αυτό φαίνεται αντιφατικό, αλλά έτσι είναι.

Πνευματικά, τα πράγματα θα γίνουν πιο σταθερά, αλλά φυσιολογικά στην 4η διάσταση, ο πλανήτης σας θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει. Σκεφτείτε το ως εξής: Το καινούργιο εγχειρίδιο οριστικοποιείται έτσι ώστε οι δάσκαλοι να έχουν μία εξεταστέα ύλη για ν’ αρχίσουν την αλλαγή της ενέργειας του πλανήτη. Πολλά θ’ αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν για τον εργάτη φωτός. Θα είναι διαφορετικά για τον καθένα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Αντέξτε. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ένα νέο πρότυπο ν’ ακολουθήσετε.

Ερώτηση 2η – Πώς μπορώ να επικοινωνώ καλύτερα με το Πνεύμα;

«Αγαπητέ Κρύων, τι να κάνω σχετικά με την επικοινωνία με το Πνεύμα; Βλέπεις, δεν έχει καλυτερεύσει. Προσπαθώ πολύ σκληρά να έχω ξανά τα αισθήματα που είχα. Αυτό ήταν το μέτρο της σύνδεσης μου. Αυτό θεωρούσα “φυσιολογικό”. Ξέρω πότε μιλάω στο Πνεύμα, διότι μπορώ να το νιώσω στην καρδιά μου – στα κύτταρα μου. Ανατριχιάζω με συγκεκριμένο τρόπο, και ξέρω ότι συμβαίνει. Πότε θα επιστρέψει αυτό;»

Εργάτες φωτός, πείτε «αντίο» σ’ αυτό! Θα πρέπει να ψάξετε για καινούργια σημάδια σε μια νέα ενέργεια, σε μια καινούργια Γη. Σας το έχουμε ξαναπεί. Η ενέργεια που αναπτύσσεται είναι η αρχή για κάτι που δε θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε. Ούτε άρχισε με τον τρόπο που φανταστήκατε, αλλά να που είστε εδώ σε μία θέση που δεν ήσασταν ποτέ πριν – θέση επικοινωνίας.

Η συμβουλή μας; Αποδεσμευτείτε, χαλαρώστε και ν’ αγαπάτε το Πνεύμα! Καθίστε στο πάτωμα, αν θέλετε, έχοντας μια «στιγμή διαλογισμού» και πείτε, «Αγαπητό Πνεύμα, πες μου τι θέλεις ν’ ακούσω – τι θέλεις να γνωρίζω;» Μετά απλώς ησυχάστε. Αποδεσμευτείτε και αγαπάτε την οικογένεια. Μαθαίνετε «την Τρίτη Γλώσσα», για την οποία έχουμε μιλήσει πολλές φορές… μια συνεχής ένωση μ’ ένα κομμάτι σας που βοηθάει μια επικοινωνία στο 100% του χρόνου… όχι περιορισμένη μόνο σε ειδικές «διαλογιστικές στιγμές».

Κάτι συμβαίνει όταν αναπτύσσετε ευσπλαχνία. Εκείνη η ενέργεια ενώνει τη διάνοια και δημιουργεί ένα παράθυρο ευκαιρίας. Είναι ένας χωροχρόνος όπου δίδεται τεράστια ποσότητα πληροφοριών. Χρειάζεται ευσπλαχνία για να δημιουργηθεί δράση. Νιώστε ελεύθερα να κλάψετε αν θελήσετε, διότι αγαπιέστε πολύ. Διότι η Γη αλλάζει, διότι εσείς το ζητήσατε, διότι εξαλείψατε την ενέργεια του Αρμαγεδδώνα και διότι αλλάξατε τα χνάρια της πραγματικότητας. Κλάψτε από χαρά επειδή είστε ερωτευμένοι με τη Γη! Κλάψτε από χαρά επειδή η Γη μπορεί να σας μιλάει μέσω των ποδιών σας. Το ξέρατε αυτό; Είστε τόσο κολλημένοι στο περίεργο πρότυπο ότι όλα έρχονται από πάνω! Θα είναι σοκ να μάθετε ότι πάρα πολλά προέρχονται από κάτω! (Γέλια) Προέρχονται από τον συνεργάτη σας, τον πλανήτη Γη.

Ερώτηση 3 – Τι υποτίθεται ότι κάνω εδώ; Κουράστηκα να περιμένω!

«Αγαπητό Πνεύμα, αγαπητέ Κρύων, πότε θ’ ανακαλύψω τι έχω να κάνω εδώ; Ψάχνω πολύ καιρό, και βέβαια κάνω την υπόθεση πως ό,τι κάνω τώρα σίγουρα δεν είναι αυτό!»

Αλήθεια; Ω, αγαπητέ Άνθρωπε, θα σου πω κάτι που ίσως να μην σκέφτηκες ποτέ. Είσαι πολύ προσανατολισμένος στον στόχο! Θέλεις ένα χρονοδιάγραμμα για όλα. Νομίζεις ότι ανεβαίνεις κάποια σκάλα, κι όταν φτάσεις στην κορυφή, θα πάρεις μια ανάσα ανακούφισης. Νομίζεις ότι θα φτάσεις σε μια κορυφή ή σ’ ένα οροπέδιο. Μήπως θα υπάρχει κάποια καλύβα εκεί για να ξεκουραστείς; Μετά θ’ ανακοινώσεις στο Πνεύμα, «Ω, σ’ ευχαριστώ, εδώ είμαι. Ξέρω τώρα τι κάνω!» (Γέλια)

Δεν είναι αυτός ο τρόπος. Η κάθε στιγμή της ζωής σου είναι αυτό που κάνεις για τον πλανήτη. Ω, ναι, κάποιοι εργάζεστε για κάτι συγκεκριμένο, αλλά να θυμάστε το αξίωμα: Καθώς εργάζεστε, καθώς δονείστε υψηλότερα, καθώς περπατάτε στον πλανήτη και αλλάζετε τη δόνηση μετακινούμενοι από μέρος σε μέρος, το δουλεύετε αυτό. Μήπως γι’ αυτό εκπλήσσεστε που είστε κουρασμένοι;

Πολλοί ρωτάνε, «Πότε θ’ ανακαλύψω γιατί είμαι εδώ;» Ορίστε η απάντηση. Είστε εδώ για το τώρα… όχι για κάτι που έρχεται. Τι συμβαίνει στη ζωή σας που δε σας αρέσει; Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή που θα θέλατε να διώξετε από τη ζωή σας; Τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνετε; Μήπως αναρωτιέστε κάθε μέρα, «Θα είναι καλύτερα αύριο;» Αγαπητοί μου, κάντε τη μέρα αυτή κορυφαία. Πάρτε τη σημερινή κατάσταση και πλάστε τη σε κάτι που είναι όμορφο για σας τώρα. Σε δεινές, δύσκολες περιστάσεις, αγκυροβολήστε και γιορτάστε όλα όσα είναι γύρω σας.

Διεκδικήστε την αγάπη του Θεού και αφήστε να σας γεμίσει η ευσπλαχνία του Πνεύματος. Μετά συνεχίστε να προχωράτε… ακόμα και αμφιβάλλοντας. Αντί ν’ αγωνίζεστε για κάτι στην κορυφή της σκάλας, αγωνιστείτε να κατανοήσετε τον κύκλο της ενέργειας που δημιουργεί την καινούργια πραγματικότητα του «τώρα» σας. Όταν βλέπετε τον κύκλο, «ΕΙΜΑΙ αυτό που ΕΙΜΑΙ», καταλαβαίνετε ότι είναι μη γραμμική δήλωση; Καταλαβαίνετε ότι είναι μία δήλωση για σας και την οικογένεια; Να είστε ο άγγελος, ο φάρος φωτός, κάθε στιγμή της ζωής σας.

Ερώτηση 4 – Πότε θα κάνω διάλειμμα από τους ανθρώπους γύρω μου;

«Πνεύμα, Κρύων, οικογένεια, πότε οι άνθρωποι γύρω μου θ’ αλλάξουν; Πραγματικά κουράστηκα να τους ανέχομαι. Πόσο καιρό ακόμα θα το περνάω αυτό;»

Νομίζετε ότι δεν ξέρουμε; Νομίζετε ότι με κάποιον τρόπο το Πνεύμα βρίσκεται σ’ ένα κενό; Νομίζετε λοιπόν ότι όταν έχετε προκλήσεις, κάποιος έχει κλείσει την «κάνουλα του Θεού» και όταν νιώθετε πραγματικά καλά, είναι ανοιχτή ξανά; Όχι. Καθόμαστε μαζί σας και κρατάμε το χέρι σας σε όλα αυτά, ακόμα και στα δυσβάσταχτα.

Θα σας δώσω την απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση, πολύ καθαρά. Αγαπητέ Άνθρωπε, αγαπητέ φάρε, δηλώνεις πρόθεση και αναλαμβάνεις την αγκυροβολημένη ενέργεια, την ενέργεια του φάρου και να τι συμβαίνει. Τα συναισθηματικά «κουμπιά» που επέτρεψες να πατηθούν, που σε κάνουν μη ανεκτικό και θυμωμένο (και κουρασμένο), σιγά-σιγά διαλύονται. Εκείνοι που εύχεσαι να άλλαζαν, ίσως ποτέ δεν αλλάξουν! Είσαι εσύ που θ’ αλλάξεις.

Ίσως έρθει μέρα που, με πάσα αφέλεια, θ’ ανακοινώσεις στο Πνεύμα, «Σ’ ευχαριστώ που άλλαξες εκείνους τους Ανθρώπους!» Το αστείο σ’ αυτό είναι ότι αυτό που συνέβη, αγαπητέ Άνθρωπε, είναι ότι εσύ άλλαξες σε τέτοιο βαθμό που δε σε ενοχλούν πια! Όσα κάνουν δεν πατούν πια τα κουμπιά σου. Το τι νομίζουν, πώς πράττουν, τι λένε πίσω από την πλάτη σου, το δράμα… τίποτα δε σε αγγίζει! Επειδή ξέρεις ποιος είσαι. Επειδή ξεφλούδισες τη δυαδικότητα και διεκδίκησες τον πυρήνα, που είναι θεϊκός. Είδες τον άγγελο μέσα σου, και είπες, «Ξέρω ποιος είμαι. Είμαι αυτός που Είμαι!» Μετά βαδίζεις διαφορετικά τον πλανήτη, αγνοώντας εκείνους που μόλις ανεχόσουν πριν. Αυτή είναι η αλήθεια. Θέλεις να έρθει εκείνη η μέρα; Τότε φρόντισε τον εαυτό σου, και παρακολούθησε όλους γύρω σου ν’ «αλλάζουν».

Ερώτηση 5 – Γλύτωσέ με από αυτή τη δουλειά!

«Αγαπητέ Κρύων, δεν μπορώ να πιστέψω πού δουλεύω. Δε δοξάζει το μεγαλείο μου, ξέρεις. Δεν είναι ανάλογο με τον άγγελο μέσα μου. Αγαπητό Πνεύμα, βγάλε με από αυτή τη δουλειά ώστε να είμαι ένας εργάτης φωτός!»

Αυτή είναι μία ανασκόπηση. Το είπαμε και στο παρελθόν, αλλά πολλοί πρέπει να το ακούσετε στο πλαίσιο των άλλων πραγμάτων που εμπλέκονται. Ποια νομίζεις ότι είναι η δουλειά σου εδώ, Εργάτη Φωτός; Ίσως είπες στο Πνεύμα: «Θέλω τόσο πολύ να είμαι ένας εργάτης φωτός, αλλά ακόμα πάω στη δουλειά. Έρχομαι σπίτι κουρασμένος, και ξαναπάω στη δουλειά και ξανάρχομαι κουρασμένος. Τι είναι όλο αυτό; Σίγουρα δε μου αρέσει εκεί που πρέπει να πηγαίνω, ούτε οι Άνθρωποι που είναι εκεί μαζί μου. Δε θα τους διάλεγα ποτέ για φίλους. Είμαι ο μοναδικός εκεί που έχει αντίληψη της ανώτερης συνειδητότητας. Όλοι οι άλλοι απλώς πάνε από το ένα μέρος στο άλλο. Είμαι μόνος. Θέλω να φύγω!»

Θα σου πω το εξής, αγαπητέ Εργάτη Φωτός: Θυμάσαι όταν δήλωνες πρόθεση να είσαι ένας φάρος; Θυμάσαι σε ποιο σημείο είπες, «Θα κάνω ό,τι χρειάζεται – να δονούμαι υψηλότερα – να βιώνω την αγάπη του Θεού;» Εδώ είσαι, λοιπόν, στο ίδιο μέρος που κάνεις το περισσότερο καλό και δε βλέπεις την ώρα να φύγεις! (Γέλια) Ίσως να είσαι το μοναδικό φως σ’ εκείνον τον τόπο εργασίας. Ίσως να υπάρχει σκοτάδι εκεί. Η αλληγορία είναι η εξής: Φαντάσου τον φάρο, στερεωμένο, να στέκεται ψηλός πάνω στα βράχια. Οι καπετάνιοι των μεγάλων πλοίων του ωκεανού ψάχνουν ένα μονοπάτι που να οδηγεί σε ασφαλές λιμάνι. Εκεί είσαι εσύ, λάμποντας το μοναδικό φως! Αλληγορικό… ω ναι. Αλλά έτσι είναι.

Λάμπεις ένα φως που φωτίζει μέρη που κανονικά δε θα φωτίζονταν αν δε στεκόσουν εκεί! Το έχεις σκεφτεί; Θα σου πω κάτι: Οι ενέργειες αυτής της χρονιάς (2002) χαρακτηρίζουν μία καταιγίδα που έχει αυξηθεί. Χτυπάει δυνατά τον φάρο. Δυσκολεύει πολύ τους καπετάνιους των πλοίων στο σκοτάδι. Η δύναμη της θάλασσας είναι φοβερή, κι εκεί στέκεσαι εσύ, αγκυροβολημένος, μ’ ένα φως που καθοδηγεί. Σε χτυπάει η μία ριπή μετά την άλλη, κι εσύ τι ζητάς; Φαντάσου αν ο φαροφύλακας έλεγε, «Με κούρασε αυτό. Σβήσε το φως και βγάλε με από δω!» Πρόκειται για ελεύθερη επιλογή, ξέρεις. Θα μπορούσες να το κάνεις αυτό. Αλλά για όσους αναρωτιέστε αν το Πνεύμα ακούει τις επικλήσεις σας, η απάντηση είναι ναι. Πάντα τις ακούγαμε.

Όσα περνάτε δεν είναι μόνιμα, γι’ αυτό η απάντηση είναι η εξής: Να γιορτάζετε όπου είστε – κάθε μέρα. Ανεξάρτητα από τον σκοπό σας, απ’ όσα επιθυμείτε, απ’ ότι νομίζετε ότι μπορεί να συμβαίνει, να γιορτάζετε όπως είναι τώρα. Σας ακούγεται οικείο αυτό; Μήπως είναι η απάντηση σε μία άλλη ερώτηση της σειράς αυτής; Ναι. Να είστε ευσπλαχνικοί με όλα γύρω σας, διότι η ευσπλαχνία δημιουργεί μία δράση, μία υπερδιάστατη δράση. Αυξάνει το φως σας, μιλάει στο Πνεύμα για την ενέργεια σας. Μεταδίδει το όνομα σας. Σας ευθυγραμμίζει με τους υπόλοιπους από εμάς. Το γνωρίζατε;

Όταν ζητάτε ν’ απομακρυνθείτε από ένα τέτοιο μέρος, το εννοείτε; Μοιάζει με την πρώτη ερώτηση, έτσι δεν είναι; Λέμε, ανεχθείτε το όσο διαρκεί. Δε θα είναι για πολύ, και καθώς το περνάτε, κάντε το με γιορτή και τιμή. Πόσοι έχετε το θάρρος να πάτε σπίτι και να ευχαριστήσετε τον Θεό για εκεί που είστε, για εκεί που εργάζεστε, για τους Ανθρώπους εκεί; Δεν πιστεύετε ότι γνωρίζουμε πού είστε; Δεν πιστεύετε ότι περπατάμε δίπλα σας όλη την ώρα; Κι όμως έτσι είναι.

Ερώτηση 6 – Πότε θα πάω στο επόμενο επίπεδο; Με κούρασε αυτό εδώ.

«Αγαπητό Πνεύμα, πότε θα πάω στο επόμενο πνευματικό επίπεδο; Νιώθω να έχω κολλήσει σ’ αυτό το επίπεδο για πάρα πολύ καιρό. Θέλω να πάω στο επόμενο».

Φυσικά αυτό έχει σχέση με την ερώτηση πέντε, τρία και ένα, έτσι δεν είναι; Είναι όλες ίδιες, ξέρετε. Είναι η αντίληψη του πού βρίσκεστε. Συνεχίζετε να προσδοκάτε ότι το επόμενο επίπεδο θα απέχει παρασάγγας από εκεί που είστε… ένα όμορφο μέρος που αναλώνει λιγότερη ενέργεια; Ίσως ένα μέρος όπου είστε πιο ευτυχισμένοι και πιο χαρούμενοι; Γνωρίζετε γιατί σας αποκαλούμε Εργάτες Φωτός; Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι δουλειά;

Σχετικά μ’ εκείνο το επόμενο επίπεδο: Θα ήθελα να σας πω κάτι βαθύ. Γνωρίζετε γιατί είστε εξαντλημένοι και συχνά αποθαρρημένοι; Επειδή μόλις πήγατε στο επόμενο επίπεδο! Δεν το περιμένατε αυτό, έτσι δεν είναι; Κάθεστε στο ίδιο μέρος που ζητάτε να πάτε! Να ένα αστείο παράδειγμα: Θυμάστε πώς ήταν στο σχολείο; Σε όποια τάξη κι αν ήσασταν, αν καθόσασταν δίπλα σε κάποιους που ήταν δύο τάξεις παραπάνω, ίσως ρίχνατε μια ματιά στο βιβλίο τους. Ουάου! Δεν καταλαβαίνατε τίποτα. Φαινόταν πολύ δύσκολο! Κρυφά, μέσα σας, μπορεί να λέγατε, «Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ να κάνω εκείνο το μάθημα, είναι πολύ δύσκολο. Πώς αυτοί τα καταλαβαίνουν όλα αυτά; Πώς θα τα κάνω όταν φτάσω κάποτε σ’ εκείνο το επίπεδο;»

Να σας πω κάτι: Ο πλανήτης σας μόλις παρέλειψε μια τάξη! Τα δύσκολα βιβλία είναι ανοιχτά, κι εσείς ανεβαίνετε την ανηφόρα. Μαθαίνετε μια καινούργια γλώσσα. Είναι η γλώσσα της επικοινωνίας. Είναι η γλώσσα του πώς να νιώθετε χαρούμενοι κάτω από αυτές τις «νέες» δύσκολες συνθήκες. Είναι η γλώσσα της ανεκτικότητας! Πώς προσαρμόζεστε σε κάτι υπερδιάστατο, που φαίνεται να υπάρχει με τρόπο που δεν μπορείτε να προσδιορίσετε ή να δείτε; Είναι δύσκολο! Όμως θα γίνεται όλο και πιο εύκολο καθώς η Γη εισέρχεται σε μία ενέργεια πιο ανάλογη με τη δόνηση σας. Να τι συμβαίνει καθώς αλλάζουν τα πλέγματα, ωθώντας την ενέργεια του πλανήτη σε μία καινούργια προσαρμογή και ευθυγράμμιση.

Συγχαρητήρια! Είστε στο επόμενο επίπεδο, δουλεύοντας με το βιβλίο που πάντα φαινόταν υπερβολικά δύσκολο, και δουλεύετε πράγματι μαζί του. Εκπλήσσεστε που θαυμάζουμε εσάς και τη ζωή σας; Πώς να εξηγήσουμε ότι εσείς είστε οι ήρωες αυτής της νέας ενέργειας; Περπατάτε από το ένα μέρος στο άλλο κάνοντας μια διαφορά για το σύνολο του πλανήτη Γη, ενόσω ρωτάτε πότε θα κάνετε μια διαφορά!

Ερώτηση 7 – Ανησυχώ για τα νεαρά ενήλικα παιδιά μου.

«Αγαπητό Πνεύμα, έχω παιδιά που έχουν σχεδόν μεγαλώσει. Έτσι νομίζουν τουλάχιστον. Χάνω την επαφή μαζί τους. Δε μου δίνουν πια προσοχή. Φοβάμαι γι’ αυτά. Δεν ξέρω τι να κάνω. Υπήρξα καλός γονιός και εργάτρια φωτός. Προσπάθησα να τους δείξω αγάπη, αλλά δεν ακούνε. Φοβάμαι γι’ αυτά καθώς βαδίζουν σε μια νέα Γη. Δεν ξέρω πού θα βρεθούν ή τι μπορεί να κάνουν. Δεν ξέρω – απλά δεν ξέρω. Τι μπορώ να κάνω;»

Λοιπόν αγαπητή μου, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γιατί δεν κάθεσαι και να μας αφήσεις να σ’ αγκαλιάσουμε για λίγο; Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτε αυτή τη στιγμή, εκτός από το να κατανοήσεις μερικά πνευματικά δυναμικά. Λέμε το εξής, μητέρα και πατέρα: Όταν ήταν μικρά παιδιά, ανοίξατε το βάζο της αγάπης σας με την οποία τα περιλούσατε. Όλα αυτά τα χρόνια, το βάζο σας έβγαζε και έβγαζε αγάπη. Εδώ είναι νέες πληροφορίες, όμως διαισθητικές. Είναι επίσης αρχαίες πληροφορίες και διαρκούν για πάντα.

Κάθε Άνθρωπος, σαν παιδί, έχει ένα άδειο βάζο, έτοιμο για γέμισμα. Όποια κι αν είναι η ενέργεια του γονιού γύρω τους, εκείνο το βάζο είναι μονίμως ανοιχτό στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και θα γεμίζει με οποιαδήποτε ενέργεια και με οποιοδήποτε φως ή σκοτάδι υπάρχει στον γονιό. Τώρα, αν γεμίσατε το βάζο εκείνου του παιδιού με άσπρο φως, και αν του δώσατε αγάπη – ένα υπεύθυνο πνευματικό σπίτι – αν μπόρεσε να δει πώς λειτουργεί η αγάπη, τότε είστε εντάξει μ’ αυτό. Ω, μπορεί ν’ ανησυχείτε γι’ αυτά και είναι κάτι Ανθρώπινο. Εδώ μπαίνουμε εμείς σαν οικογένεια για να σας βοηθήσουμε… να κάτσουμε δίπλα σας, να σας κρατήσουμε το χέρι και να πούμε, «Έγινε. Το έργο σας τελείωσε».

Οτιδήποτε συμβαίνει τώρα είναι δική του επιλογή, κι έτσι γίνεται. Το γνωρίζετε. Το ίδιο έγινε και μ’ εσάς. Αλλά να κάτι που μπορεί να μην ξέρετε: Ακόμα και μετά που θα αποδημήσετε εκείνο το παιδί θα έχει ακόμα την ελεύθερη επιλογή να ανοίξει εκείνο το βάζο και να σας ανακαλύψει! Καταλαβαίνετε τι λέω; Έρχεται η ώρα στη ζωή εκείνου του παιδιού που μπορεί να θελήσει ν’ ανοίξει το βάζο. Κι αν το κάνει, θ’ ανακαλύψει την αγάπη που του δώσατε! Θ’ αρχίσει να βιώνει τις μνήμες και τα θέματα ευθύνης – τα πράγματα που του είπατε ήταν η αλήθεια. Θα βιώσει το τώρα σας, την αλήθεια όσων διδάξατε, ακόμα κι αν δεν είστε εδώ… ακόμα κι αν είστε πολύ μακριά. Αυτό είναι ένα αξίωμα… ένας κανόνας. Είναι για πάντα.

Το βάζο είναι γεμάτο, κι αυτός είναι ο τρόπος που τα στέλνετε έξω… προετοιμασμένα και έτοιμα, αν δεν το βλέπουν. Δεν έχετε αποτύχει. Είναι ελεύθερη επιλογή για το παιδί, αλλά αν θέλει ν’ ανοίξει το βάζο, θα βρει την αγάπη που του δώσατε. Και η ομορφιά σ’ αυτό είναι ότι από τη σοφία σας, θα πάρει το βάζο και θα παρέχει το περιεχόμενο του στα δικά του παιδιά. Επομένως, αυτή είναι η γενεαλογία σας… ότι όσα δίνετε σ’ ένα παιδί σήμερα, μπορεί να είναι καλό για πολλές γενεές στη σειρά.

Μερικές φορές βλέπετε μόνο τα άμεσα προβλήματα και τις προκλήσεις, χωρίς ποτέ να καταλαβαίνετε πόσο βαθιά επηρεάζετε την ενέργεια εκείνων που σας ακολουθούν. Μιλάμε με αγάπη… και το μόνο που θέλουμε είναι να το γνωρίζετε και να το καταλάβετε… να συλλάβετε για μια στιγμή την ευσπλαχνία του τι μπορεί να συμβεί σε μια ξεχωριστή στιγμή μ’ εκείνη την πολύτιμη ψυχή που σας εμπιστεύτηκε την παιδική της ηλικία… όταν κάποια μέρα ανοίξει το βάζο.

Ερώτηση 8 – Πώς να μιλάω στο σώμα μου;

«Αγαπητέ Κρύων, σ’ έχω ακούσει να λες ότι μπορούμε να μιλάμε στα κύτταρα μας. Τι σημαίνει αυτό; Πώς να το κάνω αυτό; Υπάρχουν εδώ στην αίθουσα εκείνοι που είναι σε κατάσταση αποφοίτησης, οι οποίοι έχουν έρθει με καταστάσεις που έπρεπε να μιλάνε στην κυτταρική τους δομή για να είναι ακόμα εδώ».

Αυτοί στους οποίους αναφέρεστε (στο σεμινάριο της ημέρας) έχουν μάθει ότι η φώτιση τους δεν είναι στο κεφάλι τους. Κάθε κύτταρο γνωρίζει τα πάντα! Αυτό σημαίνει ότι το δάχτυλο σας, το γόνατο σας και ο αγκώνας σας είναι σημαντικά – τόσο σημαντικά όσο το τσάκρα της κορυφής, εκείνη η δημιουργική σπίθα στην κορυφή όπου νομίζετε ότι βρίσκεται η πνευματική σας σοφία. Δε βρίσκεται εκεί, ξέρετε. Κάποιοι στην αίθουσα ζούνε τώρα τη μακροβιότητα, διότι έμαθαν πριν πολύ καιρό τι σημαίνει να αναγνωρίζουν τη θειότητα σε κάθε κύτταρο στο σώμα τους – όλοι τους.

Η πρόσκληση λοιπόν είναι ανοιχτή να εξετάσετε το ίδιο θέμα μέσα σας και ν’ αρχίσετε να μαθαίνετε να επικοινωνείτε με τον εαυτό σας. Μοιάζει με την ερώτηση δύο, έτσι δεν είναι; Θέλετε πάντα να επικοινωνείτε προς τα πάνω, δεν είναι έτσι; Τι θα λέγατε να επικοινωνήσετε με το μέσα σας; Ξέρατε ότι όσο πιο πολύ μιλάτε στην κυτταρική σας δομή για το ποιοι είστε και για τη θειότητα σας τόσο πιο πολύ θ’ αυξάνεται η επικοινωνία με την οικογένεια και το Πνεύμα; Είναι δεμένα όλα μαζί ξέρετε, έτσι δεν είναι; Το DNA σας είναι το θέμα, διότι στο σύνολο του μεταφέρει όλες τις πληροφορίες… όχι μόνο εκείνο στην κορυφή του κεφαλιού σας μέσα στον εγκέφαλο σας.

Αρχίστε να κατανοείτε την ολότητα αυτού του επεισοδίου που λέγεται ανάληψη, πνευματική επικοινωνία και συν-δημιουργία. Όλο αυτό απαιτεί μία ολόσωμη εμπειρία. Πέρασαν οι μέρες που όλα όσα ήσασταν φαίνονταν να εδρεύουν στην κορυφή του κεφαλιού σας. Για χρόνια σας λέγαμε ότι αυτό ερχόταν… και τώρα είναι εδώ. Οι αρχαίοι γιόγκι το γνώριζαν και σας έδειχναν πώς να εμπλέκετε ολόκληρο το σώμα. Τώρα θα το βρείτε απαραίτητο ακόμα και να επικοινωνείτε, πολύ λιγότερο να θεραπεύσετε τον εαυτό σας! Ο διαλογισμός δεν είναι άσκηση του εγκεφάλου. Είναι άσκηση του Ανθρώπου – συνολικά! Είναι άσκηση στην ευσπλαχνία, και κάθε κύτταρο θα ξέρει ότι είστε σε επαφή. Είναι μία καινούργια γλώσσα που μαθαίνετε. Και αυτή είναι η αλήθεια… κι αυτή ήταν η όγδοη ερώτηση.

Ερώτηση 9 – Γιατί κάποιοι θεραπεύονται και άλλοι όχι;

Καταλλήλως, οι ερωτήσεις 9 και 10 αφορούν στους θεραπευτές. Οι θεραπευτές σ’ αυτή την αίθουσα και που το διαβάζουν αυτό, έχουν μάθει κάτι και θα σας πω σ’ ένα λεπτό τι έχουν μάθει. Να μία ερώτηση που ίσως έχουν κάνει και ίσως να έχετε κάνει κι εσείς.

«Αγαπητό Πνεύμα, είμαι θεραπευτής. Κάνω την ίδια ενεργειακή εξισορρόπηση σε διαφορετικούς Ανθρώπους, όμως υπάρχουν εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις. Κάποιοι θεραπεύονται και άλλοι όχι. Κάνω κάτι λάθος;»

Να τι θα σας πουν οι έμπειροι θεραπευτές: Ο θεραπευτής δε θεραπεύει, εξισορροπεί! Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα ούτε εσείς ούτε οποιοσδήποτε άλλος στον πλανήτη για να θεραπεύσετε ένα άλλο άτομο, χωρίς την πλήρη συγκατάθεση και πρόθεση του. Αυτό όμως που μπορείς να κάνεις, φάρε φωτός, είναι να λάμπεις το φως σου τόσο έντονα, που να βρουν το ασφαλές λιμάνι που ονομάζεται «θεραπεία». Καθότι τους εξισορροπείς στον βαθμό που μπορούν να προχωρήσουν μόνοι τους.

Έχεις αγκυροβολήσει το φως σου, θεραπευτή, κι έχεις εξισορροπήσει το άτομο. Εξαρτάται από κείνο ν’ αποφασίσει κατά πόσον η εξισορρόπηση είναι αρκετή για να προχωρήσει, έτσι δεν είναι; Και αυτό είναι ελεύθερη επιλογή. Μην είσαι λοιπόν σε μια θέση που να επιπλήττεις τον εαυτό σου για μία φαινομενική αποτυχία… ποτέ! Κάνεις τη δουλειά του Πνεύματος, και κάποιοι το κάνετε με βαθύ τρόπο. Παρόλα αυτά πολλοί θα σηκωθούν από το κρεβάτι θεραπείας χωρίς να «δουν» ποτέ τι κάνεις. Δε θα νοιώσουν ποτέ τίποτε από αυτά. Θα συνεχίσουν τον δρόμο τους εφόσον επιλέγουν να μην ανοίξουν την ευσπλαχνία τους, ή επέλεξαν ενεργά να μην θεραπευτούν αυτή τη φορά.

Υπάρχει ένα σενάριο για τη συγχρονικότητα, για τη συν-δημιουργία, που δεν είναι πάντα αυτό που νομίζετε. Μερικές φορές, πολλοί μένετε σε μια συγκεκριμένη θέση ή σε μια κατάσταση μη-θεραπείας, περιμένοντας κάτι άλλο να ευθυγραμμιστεί. Ώστε όταν τελικά πάτε να θεραπευτείτε να είναι καλύτερα από ποτέ! Το έχουμε ξαναπεί. Μερικές φορές ένα «όχι» από το Πνεύμα τώρα, σημαίνει μια γιορτή αργότερα. Και πώς θα το ξέρεις αυτό, αγαπητό γραμμικό άτομο, αγαπητέ θεραπευτή; Πώς θα ξέρεις αν είχες φυτέψει ένα σπόρο ισορροπίας που αργότερα θα άνθιζε σ’ ένα εκπληκτικό λουλούδι; Η απάντηση είναι ότι δεν το ξέρεις.

Εδώ είναι και κάτι άλλο για όσους κάθονται τακτικά μπροστά σε ενεργειακούς θεραπευτές. Πηγαίνεις από θεραπευτή σε θεραπευτή, εμπλέκεσαι ίσως με τη μία ή την άλλη διαδικασία, μετά κάνεις κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον, αγαπητέ γραμμικέ Άνθρωπε. Αν έλαβες ένα «όχι» από το Πνεύμα (δηλαδή δε θεραπεύτηκες), συχνά απορρίπτεις τον θεραπευτή και τη διαδικασία θεραπείας… και δεν επιστρέφεις ποτέ σ’ αυτήν. Να σε ρωτήσω το εξής: Αν φύτευες έναν σπόρο, μετά του έδινες δύο μέρες και δε γινόταν τίποτα, θα πέταγες τη γλάστρα, το χώμα και τον κηπουρό; Όχι! Αντίθετα, συχνά περιμένεις… γνωρίζοντας για τις εποχές… γνωρίζοντας τον τρόπο που δουλεύουν αυτά τα πράγματα.

Εκείνοι οι θεραπευτές είναι ακόμα τριγύρω και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούν όντως λειτουργούν! Μήπως η ενέργεια φαίνεται να μην λειτούργησε σ’ εσένα; Ίσως να μην ήσουν έτοιμος ακόμα. Ίσως ο χρονισμός των πάντων γύρω σου δεν ήταν κατάλληλος. Μήπως το προσωπικό σου μονοπάτι δεν είχε τη σοφία ακόμα να δεχτεί την «ολόσωμη» εμπειρία; Περίμενε και προσπάθησε ξανά. Μην πετάς τίποτα, ποτέ!

Άνθρωπε, το ακούς; Δεν είναι μόνο η θεραπεία. Και το όραμα που είχες για κάτι που θα έπρεπε να κάνεις… αλλά δεν έγινε τίποτα; Πέταξες την ιδέα μόνο και μόνο επειδή δε φαινόταν να λειτουργεί; Δεν τιμάς την υπερδιαστατικότητα που σου διδάξαμε. Πρέπει να δουλέψεις το γραμμικό έναντι του μη-γραμμικού! Προσπάθησε το ξανά. Κατανόησε ότι επειδή απλώς δε λειτούργησε τη στιγμή που το προσπάθησες στο γραμμικό σου μονοπάτι, αυτό δε σημαίνει ότι τελείωσε!

Τίμησε το όραμα και την αγάπη που υπήρχε σ’ αυτό. Τίμησε τον χρόνο και την απίστευτη δουλειά που εμπλέκεται στην προετοιμασία της εκπλήρωσης της σημαντικότερης πρόθεσης σου. Τι ντροπή να έχεις όλες τις απαντήσεις δίπλα σου, αλλά μη διαθέσιμες επειδή νόμισες ότι η πόρτα ήταν γραμμική και μπορούσε ν’ ανοίξει μόνο μία φορά!

Ερώτηση 10 – Είναι σωστό να θεραπεύεις κάποιον που δεν μπορεί ν’ αποφασίσει μόνος του;

«Αγαπητό Πνεύμα, είμαι θεραπευτής. Είναι σωστό και κατάλληλο να κάνω θεραπεία σ’ έναν άνθρωπο που δε φαίνεται να έχει την ικανότητα να τη ζητήσει; Για παράδειγμα, έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε κώμα, ή ένα άτομο με ανισόρροπη νοητική κατάσταση. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα κατάλληλο μάθημα ζωής και στην παρέμβαση; Είναι σωστό;»

Φαίνεται λοιπόν ότι ο Άνθρωπος μπροστά σου έχει την ελεύθερη βούλησή του «σε σίγαση», και ρωτάς για την καταλληλότητα μιας αναγκαστικής θεραπείας; Υπάρχουν δύο απαντήσεις εδώ: (1) Να θυμάσαι ότι δε θεραπεύεις... εξισορροπείς. Είναι επομένως σωστό ν’ ανάψεις ένα φως σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο; Αναγκάζεις τους ενοίκους να δουν; Όχι. Τους βοηθάς να επιλέξουν! Άρα, στην πραγματικότητα, η ερώτηση είναι: «Είναι σωστό να εξισορροπείς χωρίς άδεια;» (2) Κάθε Άνθρωπος που δεν είναι ισορροπημένος, ή είναι αναίσθητος, έχει ένα κομμάτι αγνής ισορροπίας σε κάθε κύτταρο. Αν ο Ανθρώπινος εγκέφαλος είναι σε δυσλειτουργία, πολύ συχνά τα άλλα κύτταρα (δισεκατομμύρια από αυτά) είναι εντάξει… και φωνάζουν για ισορροπία – το καθένα από αυτά!

Δε διαφέρει απ’ όταν ο εγκέφαλος είναι σε εγρήγορση και άλλα μέρη του σώματος έχουν πρόβλημα… πονάνε! Ο πόνος είναι ο μεγάλος επικοινωνητής της βιολογίας. Για να ειδοποιεί τον εγκέφαλο ότι χρειάζεται διόρθωση και ισορροπία σε μία δεδομένη περιοχή. Το ίδιο ισχύει για το αντίθετο. Αν ο Άνθρωπος είναι σε κωματώδη κατάσταση, τα κύτταρα στο σώμα προσπαθούν να ισορροπήσουν. Θέλουν να είναι ξύπνια! Υπάρχει μία κραυγή πρόθεσης στον εγκέφαλο του μη ισορροπημένου ατόμου για να ισορροπήσει. Αυτός είναι συχνά ο λόγος της ανησυχίας του. Αν και μπορεί να είναι δυσλειτουργικό, είναι συχνά επίσης καταπιεσμένο, εφόσον μέρος αυτού θέλει να είναι ολόκληρο… αλλά δεν μπορεί να το εκφράσει.

Μπορεί να μην είναι σε θέση να το πουν, ή να το επικοινωνήσουν, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Διότι το Ανθρώπινο σώμα επιθυμεί την ισορροπία που αποκαλείτε φυσιολογική. Όταν το «φυσιολογικό» δεν είναι εκεί, παρότι ίσως να μην το ακούτε να βγαίνει από τα στόματα ή από τα μάτια, κάθε κύτταρο το ποθεί και το ζητάει. Έτσι λοιπόν, ναι, είναι σωστό να δουλέψεις και να εξισορροπήσεις εκείνο το άτομο. Ναι, είναι σωστό να στέλνεις φως σε μία σκοτεινή περιοχή. Δεν αναγκάζει κάτι. Μόνο φωτίζει.

Να θυμάσαι το εξής: Μερικές φορές είσαι ο καταλύτης για την αφύπνιση εκείνου του Ανθρώπου, που δε θα συνέβαινε ποτέ αν δεν είχες κάνει κάτι. Άλλες φορές είσαι η συγχρονικότητα! Είσαι ο άγγελος τους! Σκέψου το την επόμενη φορά που θα περνάς δίπλα από κάποιον που φαίνεται να είναι σε κατάσταση πέραν της συνειδητής προσέγγισης. Βάλτε γύρω του την ενέργεια ισορροπίας. Στείλτε του φως, και μετά άσε την ελεύθερη επιλογή των κυττάρων του να κάνει τη δουλειά της.

Ερώτηση 11 – Είναι σωστό να θεραπεύω τους γύρω μου;

Μια τρίτη ερώτηση σχετική με θεραπεία προέρχεται από κάποιον που δεν είναι θεραπευτής. Προέρχεται από έναν Εργάτη Φωτός που βλέπει γύρω του άτομα που θα ήθελε να βοηθήσει.

«Αγαπητέ Κρύων, αγαπητό Πνεύμα, έχω συγγενείς και φίλους, κι έχω χαρούμενες, πνευματικές πληροφορίες γι’ αυτούς. Έχω θεραπεία γι’ αυτούς. Έχω μάθει τόσο πολλά για το πώς λειτουργούν τα πράγματα. Θα μπορούσα να βοηθήσω να ολοκληρωθούν, θα μπορούσα να βοηθήσω να νιώσουν καλύτερα. Θα μπορούσα να τους δώσω ασκήσεις και πληροφορίες, ακόμα κι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να βοηθήσει. Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνω; Είναι σωστό; Κρύων, έχεις πει ότι αυτή η νέα ενέργεια δεν ευαγγελίζεται. Τότε τι πρέπει να κάνω;»

Εργάτη Φωτός, αυτή είναι ίσως η πιο βαθιά ερώτηση απ’ όλες. Είσαι ο ανάλογος Ανθρωπιστής, δεν είσαι; Έμαθες την ευσπλαχνία για τον εαυτό σου και τους άλλους. Είσαι πιο ξάγρυπνος στην απανθρωπιά πολλών και θλίβεσαι περισσότερο από ποτέ για τη Γη. Η απάντηση είναι όπως ήταν πάντα: Φροντίζεις τον εαυτό σου. Μήπως αυτό σου φαίνεται ότι δεν είναι απάντηση; Θα σου πω τον μηχανισμό κι εσύ αποφασίζεις.

Όσο πιο ψηλά στέκεται ο φάρος, τόσο πιο μακριά λάμπει το φως και μπορεί να είναι ορατό. Όσο πιο στέρεος είναι ο φάρος, τόσο λιγότερο θα τον επηρεάζει η καταιγίδα. Καθώς βαδίζεις στον πλανήτη μοιράζοντας αυτό το φως, θα λάμπεις σε περιοχές που είναι σκοτεινές. Οι σκοτεινές περιοχές είναι εκεί όπου θα είναι η πάντα παρούσα «ελεύθερη βούληση», που είναι τόσο σεβαστή απ’ όλους εμάς… και τόσο θεμελιώδης για τους γύρω σας.

Έχετε κάποιον συγγενή που ζει μαζί σας; Ίσως ένας φίλος που αγαπάτε; Και όλα μέσα σας επιθυμούν να μπορούσατε να τους βοηθήσετε – αλλά εκείνος δεν ενδιαφέρεται; Θα σας πω πώς μπορεί ίσως να ενδιαφερθεί. Αφήστε τον να σας δει! Ας δει ότι «ζείτε αυτό που πιστεύετε». Να γιορτάζετε τη δουλειά που δε σας αρέσει. Να γίνεστε ανεκτικοί με το αφόρητο άτομο. Να χαμογελάτε χαρούμενα κάθε μέρα – και να το εννοείτε. Να γιορτάζετε τη ζωή σας! Να θεραπεύετε το σώμα σας και να μιλάτε στα κύτταρα σας.

Τότε ίσως, απλά ίσως, εκείνο το άτομο να έρθει σ’ εσάς μια μέρα και να σας πει: «Αν και δεν μπορώ να πιστέψω όσα πιστεύεις, μπορώ να δω ότι λειτουργούν για σένα. Από πού να αρχίσω. Πώς μπορώ να έχω ό,τι έχεις;» Ω, οικογένεια, δε λαχταράς ν’ ακούσεις αυτά τα λόγια; Γνωρίζετε σε ποιους μιλάω εδώ, έτσι δεν είναι; Και αυτή είναι η απάντηση. Θα μπορούσε να είναι τόσο απλό; Ποιος είπε ότι είναι απλό! Η φροντίδα του εαυτού σας, το να δονείστε υψηλότερα, το να μπαίνετε σε κατάσταση ανάληψης… αυτά δεν είναι απλά. Είναι εργασία.

Ερώτηση 12 – Πόσα βήματα υπάρχουν στη διαδικασία της ανάληψης;

«Αγαπητέ Κρύων, πόσα βήματα υπάρχουν για την ανάληψη; Θα ήθελα μία οριστική απάντηση παρακαλώ. Έχω ακούσει πολλές εκδοχές».

Ορίστε η αλήθεια: Υπάρχει μόνο ένα βήμα. Ένα. Αυτό είναι. Υπάρχει στο χρονικό σημείο που δηλώνετε πρόθεση να πάτε πέρα από κει που είστε, να πάτε στο επόμενο επίπεδο, να επιτρέψετε στη δόνηση σας ν’ αλλάξει. Αυτή είναι η «αρχή της ανάληψης».

Κάθε Άνθρωπος μπορεί μετά ν’ αναλύει διανοητικά όσο θέλει για το πόσα βήματα ίσως χρειαστούν για να φτάσει σ’ εκείνον τον σκοπό. Μπορεί ν’ ανέβει όσες βαθμίδες θέλει. Μπορεί να περάσει οποιεσδήποτε διαδικασίες για να πετύχει τον ίδιο σκοπό. Κάποιοι μπορεί να περάσουν δύο, άλλοι δώδεκα, και άλλοι να πούνε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, πάρα πολλά τα βήματα, και να σταματήσουν.

Η πραγματική απάντηση λοιπόν, είναι ότι υπάρχει ένα βήμα – το βήμα όπου ο Άνθρωπος λέει στο Πνεύμα, «Είμαι έτοιμος. Θέλω να προχωρήσω πέρα από κει που είμαι και να εισέλθω σε μία ελαφρύτερη, υψηλότερη δόνηση». Μετά αφήστε την ελεύθερη βούλησή σας να αποφασίσει τι θέλετε να κάνετε, και πόσα σκαλοπάτια θέλετε ν’ ανεβείτε. Το ένα βήμα της πρόθεσης αρχίζει τη διαδικασία, και τα υπόλοιπα είναι μεταβλητά εξαρτώμενα από το άτομο.

Ερώτηση 13 – Μήπως το να λάμπει το φως μας σε σκοτεινά μέρη θεωρείται εισβολή;

«Αγαπητέ Κρύων, ποια είναι η καταλληλότητα και η ακεραιότητα του να λάμπει το φως μας σε περιοχές της Γης, είτε είναι στη δουλειά ή στην οικογένεια, όταν δεν το ζητάνε; Θέλω να είμαι ειλικρινής. Θέλω να έχω ακεραιότητα. Θέλω να είμαι εργάτης φωτός, αλλά αυτό δεν είναι “προσηλυτιστικό”; Αυτό δεν αφορά στη θεραπεία. Αφορά στο να ζεις μια κανονική ζωή».

Εδώ είναι κάτι που σας έχουμε ξαναπεί, αλλά ορίστε πάλι. Όσες φορές κι αν το ακούσετε, δεν είναι υπερβολικό! Είναι το κεντρικό θέμα της ζωής σας. Είναι ο βασικός οδηγός πίσω από αυτά που κάνετε και γιατί τα κάνετε. Είναι παρόμοιο επίσης με την 11η ερώτηση.

Εμφανίζεστε σ’ ένα σκοτεινό μέρος και βαστάτε το φως. Όσοι βρίσκονται σ’ εκείνο το μέρος, αναζητώντας ένα μονοπάτι, κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Ξαφνικά όμως έχουν περισσότερες επιλογές από ποτέ, επειδή εμφανίστηκε το φως. Αυτό δεν είναι προσηλυτιστικό. Δεν ξέρουν το όνομα σας ούτε τι αντιπροσωπεύετε. Αυτό που ξέρουν είναι ότι τώρα μπορούν να δουν καλύτερα! Χωρίς να τους επιβάλετε την αλήθεια σας, ούτε καν να τους μιλήσετε, τους δίνετε επιλογή. Αυτοί, όπως κι εσείς, έχουν ελεύθερη επιλογή να πάνε όπου θέλουν. Αλλά τώρα έχουν καλύτερο φως για να πάρουν τις αποφάσεις τους.

Θα σε ρωτήσω το εξής, φάρε φωτός: Όταν ο καπετάνιος του πλοίου οδηγεί το μεγάλο του πλοίο στην ασφάλεια του λιμανιού, επειδή ο φάρος έδειξε τον δρόμο, αφήνει το πλοίο του και τρέχει να συναντήσει τον φαροφύλακα; Όχι. Αυτοί δε συναντώνται ποτέ. Ούτε το φως έπεισε σε κάτι αυτόν τον καπετάνιο. Απλώς του έδωσε την επιλογή να δει κάτι που ήταν μπροστά του. Εκείνος έκανε τις δικές του επιλογές όταν οδηγούσε το πλοίο του με τα ίδια του τα χέρια.

Πράγματι, είναι κατάλληλο να φωτίζετε μονοπάτια που είναι σκοτεινά και τα μέρη που χρειάζονται φως. Μιλώντας γι’ αυτό, θα θέλατε να μάθετε πού είναι τώρα τα καλύτερα μέρη που θα μπορούσατε να φωτίσετε; Αυτό το λεπτό – αυτή τη στιγμή; Νωρίτερα σήμερα σας επισημάνθηκε η βαθιά επιρροή που παραδέχεται τώρα η επιστήμη ότι είναι μέρος της Ανθρώπινης συνείδησης. Στην ουσία αρχίζετε να βλέπετε τι μπορεί να είναι το «φως».

Σήμερα, κατευθύνατε την Ανθρώπινη συνείδηση σας και το φως που αυτή δίνει, στα πιο σκοτεινά μέρη του πλανήτη. Πηγαίνετέ τη στο Οβάλ Γραφείο της χώρας σας! Μην επιβάλετε μία ενέργεια εκεί, αντίθετα, βάλτε την απλώς εκεί ως σοφία. Οδηγείστε τη στις περιοχές που τη χρειάζονται περισσότερο. Γιατί δεν την πάτε στο Κασμίρ αυτή τη στιγμή; Συμβαίνουν πολλά εκεί. Γιατί δεν την πάτε στην Παλαιστίνη και στην Ιερουσαλήμ αυτή τη στιγμή, διότι κι εκεί συμβαίνουν πολλά.

Γιατί δεν την πηγαίνετε στις μητέρες όλων αυτών που αναρωτιούνται τι θα φέρει το μέλλον για τα παιδιά τους σε δέκα χρόνια από τώρα; Το χρειάζονται! Γιατί δεν τους δίνετε αγάπη και δεν τους αγκαλιάζετε, ενόσω μπορείτε. Όλα όσα είπα είναι εφικτά. Είναι αυτά που κάνει ένας Εργάτης Φωτός. Είναι αυτά που αφορούν στην Ανθρώπινη συνείδηση. Είναι υπερδιάστατο και εκπληκτικό στη δύναμη του να δημιουργεί αλλαγή μέσω του φωτός.

Ερώτηση 14 – Κρύων, αποχωρείς στο τέλος του έτους;

«Αγαπητέ Κρύων, καταλαβαίνουμε ότι θα φύγεις στο τέλος του έτους όταν θα είναι έτοιμα τα πλέγματα. Στο πρώτο βιβλίο, μίλησες γι’ αυτό. Είναι αλήθεια;»

Το 1989 σας δώσαμε την πληροφορία ότι ήμασταν εδώ για να βοηθήσουμε στο στήσιμο των πλεγμάτων και ότι ασχολήθηκαν πολλοί. Αυτή ήταν «Η Ομάδα Κρύων» που αναφέραμε. Υποδείξαμε τον χρόνο άφιξης και αναχώρησης εκείνης της ομάδας. Σας είπαμε επίσης ότι η ενέργεια Κρύων υπήρχε πάντα στον πλανήτη. Αρχικά εγκατέστησα τα πλέγματα, και είμαι ένας μόνιμος μηχανισμός στήριξης εδώ.

Δεν ήρθα εγώ το 1989, αλλά η ομάδα για την αλλαγή του πλέγματος… σε απάντηση της δικής σας αλλαγής σχετικά με τους σκοπούς του πλανήτη. Εκείνη η ομάδα θα φύγει στο τέλος αυτού του έτους. Εκείνη είναι η ενέργεια που θα φύγει, ενώ εγώ θα παραμείνω όπως πάντα, στην υπηρεσία της οικογένειας που κάθεται μπροστά μου.

Η ενέργεια μου είναι ακριβώς σαν τη δική σας: Είναι αγγελική, όμως είναι εν μέρει Φυσική και εν μέρει αγάπη. Κι αυτή, αγαπητέ Άνθρωπε, είναι επίσης η ενέργεια στην καρδιά και στο κέντρο κάθε ατόμου στο σύμπαν. Δεν είναι μία κατάσταση διχοτόμησης, εφόσον και οι δύο ανήκουμε ο ένας στον άλλον, είμαστε συνυφασμένοι. Διότι ήταν η αγάπη του Θεού που δημιούργησε τον πλανήτη… όλα τα πνευματικά και φυσικά χαρακτηριστικά μαζί. Θα παραμείνω σ’ αυτή τη Γη μέχρι τον τελευταίο Άνθρωπο. Τότε και μόνο τότε θα αποχωρήσω.

Το πιο δύσκολο για εμάς είναι να φύγουμε από ένα τέτοιο μέρος… όπου είχαμε μία ανταλλαγή ενέργειας μαζί σας. Καθώς θα φεύγουμε από αυτή την αίθουσα, μερικοί θα δείτε τα χρώματα, διότι είναι μία ευσπλαχνική ώρα, που δημιουργεί αγνή ενέργεια. Σηκωνόμαστε από εκεί που είστε και αρχίζουμε να πηγαίνουμε πίσω στη σχισμή στο πέπλο που επιτρέψατε να συμβεί σήμερα. Καθίσαμε σ’ ένα θαυμάσιο μέρος κατόπιν πρόσκλησης. Κάποια μέρα μπορεί να σκεφτείτε τη συνάντηση αυτή. Μήπως αναρωτηθείτε ποιος ήρθε να δει ποιον; Να ξέρετε ότι σήμερα, αυτή η συνοδεία ήρθε να δει εσάς και κάποιοι το γνωρίζετε διότι το νιώσατε σήμερα.

Κι έτσι είναι.

ΚΡΥΩΝ