10 groszy 1840 - e/a

Odmiana

Wariant

Numery katalogowe

Awers

e

a

Plage 107

Berezowski 797 - odmiana, wycena 2,00

Kopicki 9387 (nie wyróżnia odmian)

Bitkin 1182

Czapski 7952

Parchimowicz 1027f (nie wyróżnia

odmian)

G. M. Romanow 176 (nie wyróżnia odmian, w dopisku informacja o monetach z kropkami po roku, GROSZY i nominale.)

Rewers

Święty Jerzy w zbroi bez płaszcza

Przymknięte dzioby orła, długie języki

Smok z długimi skrzydłami

Ogon orła - wąski, 7 piór

Kropka po 10

G w GROSZY z pionowym szeryfem

Jagódki w gałązce laurowej 1-2-1-2

Pięć listków pod jedynką w dacie.

Pisząc artykuł do BN przyjąłem, że monety z kropką po 10 bito przed monetami z kropką po GROSZY. Motywowałem to istnieniem monet z kropką po GROSZY w połączeniu z awersem nowego typu (z szeroko rozwartymi dziobami orła) występującym na monetach bitych później, aż do roku 1865. Wiadomość o istnieniu takiej kombinacji awers/rewers pojawiła się na cafe Allegro, ale przez dwa lata intensywnych poszukiwań nie udało mi się dotrzeć do takiej monety.

W tej sytuacji naturalne wydaje się przestawienie kolejności emisji i przyjęcie, że najpierw bito monety z kropką po GROSZY, a póżniej monety z kropką po 10.

Potwierdził to R. Janke publikując w BN notatki K. Beyera.

W roku 1848 Kasa Powiatu Łowickiego zwróciła się do władz z wątpliwościami dotyczącymi autentyczności dziesięciogroszówek 1840 z kropką po 10. Komisja Rządowa Przychodów i Skarbu wyjaśniła, że monety są oryginalne, a kropka jest pomocniczym znakiem zastosowanym w celu ułatwienia identyfikacji monet bitych ze wsteczną datą w późniejszych latach. Wspomina o tym również książę Jerzy Michajłowicz Romanow.

W wolnym tłumaczeniu:

„Istnieją egzemplarze z kropką po cyfrze 10, po słowie groszy i w końcu po roku. Mennica dla celów kontroli rozporządziła w 1841 r. umieszczać kropkę to po 10, to po słowie groszy i w końcu po roku. Ludność odniosła się do tej nowinki której wkrótce zaniechano w następstwie zakazu otrzymanego z Petersburga”.

Notatka ta sugeruje, że monety z kropkami emitowano już od roku 1841, ale po analizie rysunków stempli awersu i rewersu jestem przekonany, że nastąpiło to trochę później.

Ostatecznie, zgodnie z rękopisem K. Beyera trzeba przyjąć, że tę odmianę bito w roku 1846.