10 groszy 1840 - e/a
Odmiana
Wariant
Numery katalogowe
Awers
e
a
Plage 107
Berezowski 797 - odmiana, wycena 2,00
Kopicki 9387 (nie wyróżnia odmian)
Bitkin 1182
Czapski 7952
Parchimowicz 1027f (nie wyróżnia
odmian)
G. M. Romanow 176 (nie wyróżnia odmian, w dopisku informacja o monetach z kropkami po roku, GROSZY i nominale.)
Rewers
Święty Jerzy w zbroi bez płaszcza
Przymknięte dzioby orła, długie języki
Smok z długimi skrzydłami
Ogon orła - wąski, 7 piór
Kropka po 10
G w GROSZY z pionowym szeryfem
Jagódki w gałązce laurowej 1-2-1-2
Pięć listków pod jedynką w dacie.
Pisząc artykuł do BN przyjąłem, że monety z kropką po 10 bito przed monetami z kropką po GROSZY. Motywowałem to istnieniem monet z kropką po GROSZY w połączeniu z awersem nowego typu (z szeroko rozwartymi dziobami orła) występującym na monetach bitych później, aż do roku 1865. Wiadomość o istnieniu takiej kombinacji awers/rewers pojawiła się na cafe Allegro, ale przez dwa lata intensywnych poszukiwań nie udało mi się dotrzeć do takiej monety.
W tej sytuacji naturalne wydaje się przestawienie kolejności emisji i przyjęcie, że najpierw bito monety z kropką po GROSZY, a póżniej monety z kropką po 10.
Potwierdził to R. Janke publikując w BN notatki K. Beyera.
W roku 1848 Kasa Powiatu Łowickiego zwróciła się do władz z wątpliwościami dotyczącymi autentyczności dziesięciogroszówek 1840 z kropką po 10. Komisja Rządowa Przychodów i Skarbu wyjaśniła, że monety są oryginalne, a kropka jest pomocniczym znakiem zastosowanym w celu ułatwienia identyfikacji monet bitych ze wsteczną datą w późniejszych latach. Wspomina o tym również książę Jerzy Michajłowicz Romanow.
W wolnym tłumaczeniu:
„Istnieją egzemplarze z kropką po cyfrze 10, po słowie groszy i w końcu po roku. Mennica dla celów kontroli rozporządziła w 1841 r. umieszczać kropkę to po 10, to po słowie groszy i w końcu po roku. Ludność odniosła się do tej nowinki której wkrótce zaniechano w następstwie zakazu otrzymanego z Petersburga”.
Notatka ta sugeruje, że monety z kropkami emitowano już od roku 1841, ale po analizie rysunków stempli awersu i rewersu jestem przekonany, że nastąpiło to trochę później.
Ostatecznie, zgodnie z rękopisem K. Beyera trzeba przyjąć, że tę odmianę bito w roku 1846.