5. สนับสนุนสัตว์จรจัดและบาดเจ็บให้อยู่รอด
Post date: Jul 25, 2009 11:25:40 AM
http://www.allforthem.org/th/viewpage.php?page_id=1
ข้อมูลการโอนเงิน:
ธนาคารกสิกรไทย สาขาถนนสุขาภิบาล 3
ชื่อบัญชี นายหิรัณยศักร์ ปฐมหิรัณย์สกุล
ประเภทออมทรัพย์ เลขบัญชี 735-2-53289-9
Swift code : KASITHBK (for foreign money transfer)
Kasikorn Bank, Sukhabhibarn 3 Branch, Saving Acct. No. 735-2-53289-9
Name of Acct : Hiranyasak Pathomhiransakul
เริ่มต้นจาก ...........
ด้วยเพราะความรักและความสงสารจึงก่อกำเนิดตำนานเรื่องราวของเราขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ
เมื่อปี พศ. 2540
จากแมวตัวแรกที่เราพบเห็นเขาถูกเจ้าของทอดทิ้งตอนย้ายบ้านไปก็ไม่เอาเขาไปด้วย ทิ้งเขาไว้ให้อดอยาก เที่ยวมาวนเวียนขออาหารจากเราและต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ จากเพื่อนบ้านใจร้ายบางคนที่เจอเมื่อไรเป็นต้องไล่ตีทุกทีไปอย่างไร้เหตุผล ด้วยความสงสารจึงรับเข้ามาเลี้ยงในบ้านไม่ให้ออกไปเพ่นพ่านถูกทำร้ายอีก ให้นอนบนเตียงของเราด้วย (หลังจากทำความสะอาดจนมั่นใจว่าปลอดโรคปลอดเห็บหมัดแล้ว) และรับเขาเข้ามาเลี้ยงในบ้านขณะที่ภรรยาของข้าพเจ้าเป็นโรคหอบหืดอีกด้วย
แต่ด้วยความน่ารักและทำตัวดีมากของเจ้าแมวน้อยตัวนี้ชื่อ "ทองคำ" ทำให้เราเปิดใจรักแมวทุกตัวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา ทั้งตัวที่ท้องแก่ บาดเจ็บ ถูกทำร้าย จากแมวก็มาช่วยหมาและสารพัดสัตว์ มาจนถึงวันนี้เดือนมิถุึนายน พศ. 2552 มีหมา แมว กระต่ายที่ได้รับการรักษาจนรอดชีวิตอยู่ในบ้านเรา (เลี้ยงแบบปิด รั้วรอบมิดชิด) จำนวนกว่า 160 ตัว จากค่าใช้จ่ายเพียงเล็กน้อยเดือนละไม่กี่ร้อยบาท ขยับขึ้นมาเป็นเดือนละหลายพันบาท จนปัจจุบันนี้ตกเดือนละ 3 หมื่นบาท ตลอด 10 ปีที่ผ่านมาด้วยเงินทุนส่วนตัวจากรายได้ของเราสองคน จนปัจจุบันนี้ต้องทยอยเอาทรัพย์สินออกขายเพื่อให้พวกเขามีกิน มียา มีค่าหมอรักษาให้อยู่รอดเป็นปกติเหมือนเดิมเพราะจำนวนที่มากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเป็นภาระที่หนักหนาสาหัสทีเดียว
อีกทั้งยังเรื่องของการจัดการอย่างดีทำให้เราสองคนหมดเวลาแห่งความสุขส่วนตัวไปเลย เพราะเราต้องการให้ปลอดเห็บหมัด พยาธิ์ ไรหู และทำหมันทุกตัว มีการกักกันโรคตัวที่มาใหม่ก่อนนำเข้ารวมฝูง เป็นงานที่หนักเอามาก ๆ ด้วยแรงงานในครอบครัวซึ่งทำกันเพียงสองคนตายาย ทำด้วยใจรักและทุ่มเท ทำกันเช้ายันมืด ถ้าวันไหนได้นอนพักผ่อนต่อเนื่องถึง 6 ชั่วโมงถือว่าวันนั้นเป็นวันแห่งความสุขเอามาก ๆ เลย ส่วนเรื่องวันหยุดไม่ต้องพูดถึง ไม่มีคำว่าวันหยุดประจำสัปดาห์ วันหยุดประจำปีหรือใด ๆ ทั้งสิ้น และการที่จะทิ้งบ้านไปไหนพร้อมกันสองคน ช่างเป็นเรื่องที่ไกลเกินฝันจริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นวันปีใหม่ วันตรุษ วันสงกรานต์ วันบุญประเพณีต่าง ๆ วันลอยกระทง หรือจะไปทานอาหารนอกบ้านกันสองคนฉันท์สามีภรรยาเป็นไม่มี เพราะการทิ้งพวกเขาร้อยกว่าชีวิตไว้ในบ้านตามลำพัง เราเกรงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตแก่พวกเขา ไม่ว่าจะเป็นตัวที่ไม่ถูกกันหลุดมากัดกัน (ซึ่งเคยเกิดขึ้นแล้ว) หรือการจะทิ้งตัวที่เจ็บหนักในสภาพช่วยตัวเองไม่ได้ไว้ตามลำพัง ก็วิตกว่าหากทิ้งบ้านไป เมื่อกลับมาจะพบกับโศกนาฏกรรมซึ่งเราไม่ยอมให้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้เป็นภาระซึ่งเกิดขึ้นจากความรักและความผูกพันซึ่งเราสองคนเต็มใจจะสละความสุขส่วนตัวให้พวกเขา และไม่เคยคิดจะแจกจ่ายพวกเขาออกไปให้ผู้อื่นเลย ด้วยเพราะความรักและผูกพันเหมือนหนึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวนั่นเอง
และนี่ก็คือที่มาของชื่อเว็บไซต์นี้ " All for them.org " คือ " ทำทุกอย่างเพื่อพวกเขา " นั่นเอง
จากประสบการณ์ที่คลุกคลีกับพวกเขาเหล่านี้มาร่วม 10 ปี สิ่งที่เราพบเห็นก็คือ เคราะห์กรรมที่เกิดขึ้นกับพวกเขาเหล่านี้เกือบทุกรายเกิดจากน้ำมือของมนุษย์แทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะโดยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ที่ร้ายกว่านั้นคือการเอาสัตว์ด้อยโอกาสเหล่านี้มาเป็นเครื่องรองรับและระบายอารมณ์ หรือแม้แต่เป็นเป้าซ้อมยิงหนังสติ๊ก หรือซ้อมยิงปืน ซึ่งก็เคยเจอหัวกระสุนปืนลมฝังอยู่ในตัวเขา บ้างก็ถูกตีจนลูกตาทะลัก ถูกฟันด้วยของมีคมสารพัด
เราสองคนปรารถนาจะหยุดเหตุการณ์เหล่านี้ โดยเอาประสบการณ์ของเรามาแบ่งปันและช่วยแก้ปัญหาให้แก่สังคม อยากปลูกฝังกล่อมเกลาให้คนเรารู้จักเมตตาและมองพวกเขาสัตว์ด้อยโอกาสเหล่านี้ก็เป็นชีวิตหนึ่งซึ่งมีเลือดเนื้อ รู้จักเจ็บปวด และรักตัวกลัวตายเหมือนอย่างเรา ๆ เช่นกัน อยากจะปลูกฝังให้เด็ก ๆ และเยาวชนให้มีความรัก เมตตาและรับผิดชอบต่อชีวิตน้อย ๆ ที่พูดไม่ได้เหล่านี้ไม่ทิ้งขว้างเมื่อหมดกระแสความนิยมจากภาพยนต์หรือสื่อใด ๆ หรือทิ้งขว้างเมื่อพวกเขาโตขึ้น ไม่น่ารักเหมือนตอนเล็ก ๆ อีกแล้ว ความเมตตาและความรับผิดชอบที่ถูกปลูกฝังให้เด็กและเยาวชนเหล่านี้ จะติดตัวเขาไปเมื่อเป็นผู้ใหญ่จะได้มีความรับผิดชอบต่อครอบครัวและต่อสังคมต่อไป ปัญหาเรื่องการทอดทิ้งภรรยา คู่ครองหรือการคลอดแล้วทิ้งก็คงจะเบาบางไปได้บ้าง เพราะมีความรับผิดชอบเป็นพื้นฐานตั้งแต่เยาว์วัย
ภาระค่าอาหาร ค่ายา ค่ารักษาพยาบาล ของใช้จำเป็นในการยังชีพและเวชภัณฑ์สำหรับพวกเขา ร้อยกว่าชีวิตในขณะนี้ ตกประมาณเดือนละ 30,000 บาท และนับวันจะทวีขึ้นเรื่อย ๆ ตามจำนวนและขนาดที่เติบโตขึ้น ตลอด 12 ปีที่ผ่านมาเราสองคนแบกภาระนี้กันตามลำพังสองคนสามีภรรยาเท่านั้น ซึ่งเป็นภาระที่หนักมาก และไม่เคยมีรายได้จากการกระทำนี้เลย จึงขอวิงวอนท่านผู้มีจิตกุศลทุกท่านทั้งที่อยู่ในและต่างประเทศ กรุณาสนับสนุนและให้กำลังใจแก่เราให้ยืนหยัดทำในสิ่งที่ดี ๆ ถวายแด่องค์ในหลวงของเราด้วยครับ