(Λοΐζος/Παπαδόπουλος)
Τέσσερ΄ αγόρια δυνατά και μιά κουτσή κιθάρα.
Νά΄χαμε τώρα δυό τσιγάρα, και δύο γιά μετά. (2)
Θά ΄ταν ο κόσμος μαγικός, παράδεισος η πλάση.
Στου φεγγαριού το τάσι, καφές βαρύ-γλυκός. (2)
Νά΄χαμε, λέει, ένα σουγιά κι΄ ένα διπλό καρβέλι.
Νά΄χαμε και δυό στάλες μέλι, να γλύκαιν΄ η καρδιά. (2)
Θά ΄ταν ο κόσμος μαγικός, παράδεισος η πλάση.
Στου φεγγαριού το τάσι, καφές βαρύ-γλυκός. (2)
΄Ενας γαλάζιος ουρανός παράθυρο και σκέπη.
Νά΄χαμε τρεις δραχμές στην τσέπη και τρεις ο διπλανός. (2)
Θά ΄ταν ο κόσμος μαγικός, παράδεισος η πλάση.
Στου φεγγαριού το τάσι, καφές βαρύ-γλυκός. (2)