Amor particular

Pero tamén Llach ten unha vertente romántica, da que nos deixou unha chea de fermosas cancións como esta...

AMOR PARTICULAR

Com t’ho podria dir

perquè em fos senzill, i et fos veritat,

que sovint em sé tan a prop teu, si canto,

que sovint et sé tan a prop meu, si escoltes,

i penso que no he gosat mai ni dir-t’ho,

que em caldria agrair-te tant temps que fa que t’estimo.

Que junts hem caminat,

en la joia junts, en la pena junts,

i has omplert tan sovint la buidor dels meus mots

i en la nostra partida sempre m’has donat un bon joc.

Per tot això i coses que t’amago

em caldria agrair-te tant temps que fa que t’estimo.

T’estimo, sí,

potser amb timidesa, potser sense saber-ne.

T’estimo, i et sóc gelós

i el poc que valc m’ho nego, si em negues la tendresa;

t’estimo, i em sé feliç

quan veig la teva força, que empeny i que es revolta, que jo...

Que passaran els anys,

i vindrà l’adéu, com així ha de ser,

i em pregunto si trobaré el gest correcte,

i sabré acostumar-me a la teva absència,

però tot això serà una altra història,

ara vull agrair-te tant temps que fa que t’estimo.

T’estimo, sí,

potser amb timidesa, potser sense saber-ne.

T’estimo, i et sóc gelós

i el poc que valc m’ho nego, si em negues la tendresa;

t’estimo, i em sé feliç

quan veig la teva força, que empeny i que es revolta, que jo...

AMOR PARTICULAR

Cómo podría decírtelo

para que me fuese sencillo, para que te fuese verdad,

que a menudo me sé tan cerca de ti, si canto,

que a menudo te sé tan cerca de mi, si escuchas,

y pienso que nunca me atreví a decirte siquiera,

que debería agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.

Que juntos hemos caminado,

en la alegría juntos, en la pena juntos,

que a menudo has llenado la vaciedad de mis palabras

y en nuestra partida siempre me has dado un buen juego.

Por todo esto, y por lo que te escondo,

debería agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.

Te quiero, sí,

tal vez con timidez, tal vez sin saber quererte.

Te quiero, y te soy celoso

y lo poco que valgo me lo niego, si me niegas la ternura;

te quiero, y me sé feliz

cuando veo tu fuerza que empuja y se rebela, que yo...

Que pasarán los años,

llegará nuestro adiós, y así ha de ser,

y me pregunto si hallaré el gesto correcto,

y sabré acostumbrarme a tu ausencia.

Pero todo esto ya será otra historia,

ahora quiero agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.

Te quiero, sí,

tal vez con timidez, tal vez sin saber quererte,

te quiero y te soy celoso

y lo poco que valgo me lo niego, si me niegas la ternura;

te quiero, y me sé feliz

cuando veo tu fuerza que me empuja y se rebela. Que yo...

Te amo...