Historia

1. HISTORIA POLSKI

2. HISTROIA ZHR 

3. KALENDARIUM HARCERSTWA NA ZIEMIACH POLSKICH

4. KALENDARIUM SKAUTINGU

5. HARCERSKA POCZTA POLOWA

6. ZHR W BYDGOSZCZY

 7. FSE i DESMOS

8. WORLD ASSOCIATION OF GIRL GUIDESAND, GIRL SCOUTS

Historia Polski

966 – chrzest Polski

972 – bitwa pod Cedynią

997 – wyprawa misyjna św. Wojciecha

1000 – utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie

1025 – koronacja Bolesława chrobrego na pierwszego króla Polski

1226 – Konrad Mazowiecki sprowadza na ziemie polskie Krzyżaków

1331 – bitwa pod Płowcami

1364 – założenie Akademii Krakowskiej

1385 – unia Polsko-Litewska

1410 – bitwa po Grunwaldem

1605 – bitwa pod Kircholmem

1683 – bitwa pod Wiedniem

1772 – Pierwszy rozbiór Polski

1788-1792 – sejm czteroletni/Wielki

3 maja 1791 – Konstytucja 3-go maja

1793 – drugi rozbiór Polski

1794 – insurekcja kościuszkowska

1795 – trzeci rozbiór Polski

1797 – powstanie Legionów Polskich we Włoszech

1807 – utworzenie Księstwa Warszawskiego

1815 – powstanie Królestwa Polskiego

29 listopada 1830 – Powstanie Listopadowe

1869 – powstanie styczniowe

1914 – pierwsza wojna światowa

11 listopada 1918 – odzyskanie niepodległości/koniec pierwszej wojny światowej

1920 – „cud nad Wisłą”

1 września 1939 – druga wojna światowa

1 sierpnia -2 października 1944 – powstanie warszawskie

8 maja 1945 – koniec drugiej wojny światowej

1981 – wprowadzenie stanu wojennego

1989 – koniec socjalizmu

1999 – Polska wstępuje do NATO, 1 maja 2004 – Polska wstępuje do Unii Europejskiej

................................................................................................................................................

Historia ZHR

11 listopada 1988 – Środowisko Ruchu Harcerskiego z Trójmiasta wystąpiło z ZHP i utworzyło wspólnie z drużynami ze Szczecina i Kotliny Kłodzkiej Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej tzw. mały ZHR.

12 lutego 1989 – 51 instruktorów Ruchu (RHR) i innych organizacji alternatywnych spotkało się w celu utworzenia nowej organizacji harcerskiej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR).

 Powołano 10-osobową Komisję Organizacyjną.

Komisję organizacyjna tworzyli: Monika Figiel, Marek Frąckowiak, Marek Gajdziński, Jarosław Janas, Grzegorz Nowik, Krzysztof Stanowski, Andrzej Suchocki, Kazimierz Wiatr, Wojciech Wróblewski i Jacek Zaucha.

Członkowie komitetu założycielskiego: Krzysztof Baldy, Henryk Baniowski, Piotr Bąk, Grażyna Broniewska, Stanisław Broniewski "Orsza", Jerzy Bukowski, Michał Butkiewicz,Michał Rzepiak,Jacek Kaszuba, Jacek Chodorski, Stanisław Czopowicz, Monika Figiel, Marek Frąckowiak, Maria Furmanek, Marek Gajdziński, Michał Guć, Wojciech Hausner, Jarosław Janas, Wiesław Jasiński, Krzysztof Krzyżanowski, Jarosław Kurek, Tomasz Maracewicz, Jerzy Miecznikowski, Józef Mitka, Jacek Milewski, Tomasz Milewski, Aleksander Motała, Jarosław Mularczyk, Maciej Musiał, Jan Nicał, Grzegorz Nowik, Dariusz Nowiński, Jan Pastwa, Jerzy Parzyński, Wincenty Pawlaczyk, ks. Wojciech Pietrzak, Andrzej Sadłowski, Hubert Sarrazin, Jarosław Skorulski, Krzysztof Stanowski, Marek Stępa, Tomasz Strzembosz, Andrzej Suchocki, Zbigniew Szymański, Wiesław Turzański, Ewa Urbańczyk, Marek Ważbiński, Ryszard Wcisło, Kazimierz Wiatr, Paweł Wieczorek, Wojciech Wróblewski, Jacek Zaucha i Maria Żychowska (w sumie 51 osób).

Podczas tego spotkania wybrano także dwóch przedstawicieli opozycji harcerskiej do rozmów "Okrągłego Stołu" - Marka Frąckowiaka i Wojciecha Wróblewskiego.

25 lutego 1989 – Powołanie do życia ZHR.

1-2 kwietnia 1989 – I Zjazd ZHR w Sopocie. Przewodniczącym Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej został Tomasz Strzembosz, Naczelnikiem Krzysztof Stanowski.

Uchwalono statut z dwiema rotami Przyrzeczenia (także dla niewierzących).

23 kwietnia 1990 – Sąd wojewódzki dla miasta Warszawy dokonuje rejestracji ZHR.

30.11-2.12.1990 II Zjazd ZHR, na którym przyjęto poprawioną wersję statutu z jedną rotą Przyrzeczenia i Prawa oraz rozdziałem organizacji na męską i żeńską.

3 października 1992 – Zjednoczenie ZHR i ZHP r. zał. 1918.

23 listopada 1997 – Zjednoczenie ZHR i POH. 

................................................................................................................................................

Kalendarium harcerstwa na ziemiach polskich

1909 - pierwsze wzmianki w czasopismach lwowskim i warszawskim o ruchu skautów angielskich kierowanych przez Roberta Baden-Powella 

1910 - Andrzej Małkowski - członek "Zarzewia", "Sokoła" i "Eleusis"*, tłumaczy na język polski "Scouting for Boys" Roberta Baden-Powella 

1911 - we Lwowie zorganizowano pierwszy kurs skautmistrzowski 

21 maja 1911 - powstaje Komenda Skautowa we Lwowie 

22 maja 1911 - powstają trzy męskie i jedna żeńska drużyna 

15 października 1911 - ukazuje się pierwszy numer "Skauta" redagowanego przez A. Małkowskiego (m.in. słowa hymnu harcerskiego, tekst ślubowania i Prawa Skautowego oraz ogłoszenie konkursu na odznakę skautową) 

1912 - ukazuje się podręcznik "Harce młodzieży polskiej”, w którym zaproponowano nazwy: harcerz, harcerka, zastęp, zastępowy, drużyna, drużynowy, hufiec, hufcowy, harcmistrz itp. 

1913 - na zlocie w Birmingham 56-osobowa grupa polskich skautów rozbiła własny obóz, wywiesiła polską flagę (choć Polski nie było jeszcze wtedy na mapie) oraz występowała ze sztandarem z białym orłem w koronie 

1916 - drużyny męskie podległe Naczelnej Komendzie Skautowej w Warszawie zaczynają używać nazwy Związek Harcerstwa Polskiego 

1-2 listopada 1916 - na Zjeździe Zjednoczeniowym w Warszawie powołano jednolity Związek Harcerstwa Polskiego, który przyjął za swe odznaki Krzyż Harcerski i lilijkę z literami ONC. Naczelnikiem został ks. Mauersberger 

1-2 listopada 1918 -  w Lublinie utworzono ogólnopolski ZHP (ok. 30 tyś. członków) 

27 grudnia 1918 - wybucha Powstanie Wielkopolskie, w którym bierze udział kilkuset skautów 

15/16 stycznia1919 -  ginie założyciel harcerstwa Andrzej Małkowski, którego statek wpadł na minę w drodze z Francji do Odessy 

31 grudnia - 2 stycznia 1920-21 - obraduje I Walny Zjazd ZHP (m.in. zatwierdzono Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie). Naczelnikiem został hm. Stanisław Sedlaczek, Naczelniczką hm. Maria Wocalewska z Łodzi 

1926 - socjaliści wykorzystując metodę harcerską organizują Czerwone Harcerstwo TUR ze Stanisławem Dubois na czele 

1935 - w Spale koło Tomaszowa odbył się Zlot 25-lecia harcerstwa, w którym wzięło udział ok. 25 tys. uczestników 

1939 27 września - grupa instruktorów podjęła decyzję o dalszym działaniu ZHP w konspiracji wojennej. Przyjęto nazwę Szare Szeregi (organizacja męska) i Związek Koniczyn (organizacja żeńska). Pierwszym Naczelnikiem Szarych Szeregów został hm. Florian Marciniak** z Poznania.

Grupa instruktorów związanych ze Stronnictwem Narodowym powołała mniejsze od Szarych Szeregów "Hufce Polskie". Naczelnikiem "HP" został Stanisław Sedlaczek. 

1944 30 grudnia - powołano do życia ZHP (początkowo na terenach wyzwolonych - Lubelszczyzna, Rzeszowszczyzna, Białostocczyzna) oparte na działaczach komunistycznych 

1947 - zaproponowano połączenie Organizacji Harcerzy i Harcerek 

1948 - przedstawiono program Harcerskiej Służby Polsce 

18-20 grudnia 1948 - odbyła się konferencja, na której ZHP uznane zostało za organizację wierną ideom socjalistycznym 

1949 15 października - ZHP wcielono do komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej zakazując używania Krzyża, lilijki i munduru harcerskiego oraz zmieniono Prawo i Przyrzeczenie, jako drużynę uznano szkołę, jako zastęp - klasę, bez podziału na płeć. Przyjęto nazwę Organizacji Harcerskiej ZMP. 

1955 maj/czerwiec - powstaje Organizacja Harcerska Polski Ludowej z Centralną Szkołą Instruktorów Harcerskich w Łodzi 

1956 8-10 grudnia - w Łodzi przy ul. Fornalskiej (obecnie Wileńskiej) powołano do życia Związek Harcerstwa Polskiego i przywrócono stare symbole (mundur, Krzyż, lilijka) 

1954-62 - pod przewodnictwem Jacka Kuronia działają komunistyczne drużyny "Walterowców" - organizacji odrzucającej wzór drużynowego wzorującej się na postawie komunisty 

1980 - powstają Kręgi Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM), których celem jest odnowa harcerstwa w oparciu o przedwojenne wartości - Boga, Ojczyznę i służbę bliźnim. 

1982 - rozwiązano ze względu na wprowadzenie stanu wojennego (13 grudnia 1981) Radę Porozumienia KIHAM, która działa dalej w warunkach konspiracji. Powstają też inne niekomunistyczne organizacje harcerskie - Niezależny Ruch Harcerski w Lublinie, Polska Organizacja Harcerska w Koninie (1958), a KIHAM przekształca się w Ruch Harcerstwa Rzeczypospolitej. 

1985 (październik) - Powstanie pierwszych drużyn POH.

1989 luty - powstaje Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej

1989 marzec - powstaje Związek Harcerstwa Polskiego 1918

Rejestracja POH 

1992 3 października - dochodzi do połączenia ZHR i ZHP-1918 w jeden ogólnopolski ZHR. 

23 listopada 1997 - delegaci VI Krajowego Kongresu POH podejmują decyzję o rozwiązaniu Polskiej Organizacji Harcerskiej i wstąpieniu w szeregi ZHR

"Zarzewie” - młodzieżowa organizacja przygotowująca swych członków do zbrojnej walki o niepodległość

"Sokół” - narodowa organizacja wychowania fizycznego (towarzystwo gimnastyczne)

"Eleusis” - stowarzyszenie wychowania moralnego propagujące abstynencję od alkoholu, tytoniu, kart i rozpusty

Naczelnikami Szarych Szeregów byli:

hm. Florian Marciniak (1939-1943)

hm. Stanisław Broniewski (1943-1944)

hm. Leon Marszałek (1944-1945)

................................................................................................................................................

Kalendarium skautingu

1857

22 lutego w Londynie urodził się twórca skautingu Robert Baden-Powell 

1880-90

E.Th.Seton i D.C.Beard stosują metody zbliżone do skautowych wśród młodzieży amerykańskiej. Jednocześnie Robert Baden-Powell stosuje zwiady, podchodzenie i tropienie wśród żołnierzy angielskich. 

1899

Robert Baden-Powell dowodzi obroną południowo-afrykańskiego miasta Mafeking wykorzystując do służby łącznościowej, porządkowej i wartowniczej oddziały skautów. 

1907

Baden-Powell organizuje na wyspie Brownsea (Anglia) pierwszy obóz skautowy. 

1908

Ukazuje się "Scouting for Boys” Roberta Baden-Powella 

1913

W Birmingham (Anglia) odbywa się zlot skautów z całego świat. Wśród 30.000 uczestników udział bierze też 56-osobowa grupa instruktorów z Polski z Andrzejem Małkowskim na czele. 

1920

I Zlot Międzynarodowy (Jamboree) w Londynie. Roberta Baden-Powella obwołano Naczelnym Skautem Świata. 

1924

II Jamboree w Kopenhadze (Dania) 

1929

III Jamboree w Anglii (okolice Birkenhead) 

1933

IV Jamboree w Gödöllö k. Budapesztu (Węgry) 

1937

V Jamboree w Holandii 

1941

8 stycznia w Kenii umiera założyciel skautingu generał lord Baden-Powell

................................................................................................................................................

Harcerska Poczta Polowa

Harcerska Poczta Polowa – poczta polowa zorganizowana formalnie 4 sierpnia 1944 r. przez harcerzy Zawiszy Szarych Szeregów, działająca na terenie Warszawy w czasie Powstania Warszawskiego. 

Pierwsza poczta polowa została zorganizowana przez harcmistrza Kazimierza Grendę ps. "Granica" w dzielnicy Śródmieście-Południe już w dniu 2 sierpnia. Ta poczta działała jedynie na ograniczonym terenie tej dzielnicy. W dniu 4 sierpnia naczelnik Kwatery Głównej Szarych Szeregów hm. por. Stanisław Broniewski, ps. "Orsza" postanowił powołać do życia Harcerską Pocztę Polową dla całego wyzwolonego miasta. 

Główny Urząd Pocztowy mieścił się przy ulicy Świętokrzyskiej nr 28. Poza tym istniało jeszcze osiem urzędów pocztowych w różnych dzielnicach miasta: nr 2 na ulicy Szpitalnej, nr 3 na Placu Napoleona, nr 4 na ulicy Okólnik, nr 5 na ulicy Czerniakowskiej, nr 6 na ulicy Krasickiego (Mokotów) nr 7 na ulicy Wilczej i nr 8 na ulicy Żelaznej. 

Skrzynki pocztowe zostały rozlokowane w czterdziestu punktach miasta. Naczelnikiem Poczty mianowany został hm. ppor. Przemysław Górecki ps. "Kuropatwa" – jeden ze współtwórców najmłodszego członu konspiracyjnych Szarych Szeregów tzw. Zawiszy. To właśnie Zawiszacy w ramach przygotowań okupacyjnych do powstańczego zrywu, poznawali gruntownie topografię miasta, przygotowując się do przyszłej roli łączników i to oni właśnie stali się główną siłą powstańczej poczty. 

Korespondencja była ograniczona do 25 słów i od początku podlegała cenzurze. Przesyłki były doręczane bez opłat pocztowych. Przyjmowano jednak chętnie dobrowolne opłaty w postaci książek, opatrunków i żywności dla rannych w szpitalach. Ilość dziennych przesyłek wahała się w granicach od 3 do 6 tysięcy listów i osiągnęła szczytowe nasilenie w dniu 13 sierpnia gdy wpłynęło 10 tysięcy listów. Harcerze posługiwali się 10 stemplami pocztowymi z napisem w kole "Poczta harcerska" i lilijką harcerską. 

We wrześniu 1944 r. Powstańcza Poczta Harcerska, została wraz z całym personelem wcielona do Armii Krajowej i od tego czasu napis "Poczta Harcerska" został zastąpiony napisem "Poczta Polowa". W tym też miesiącu ukazały się znaczki Poczty Polowej w pięciu kolorach dla pięciu dzielnic Warszawy. Działalność Poczty Polowej została zakończona w dniu 3 października, dniu kapitulacji Warszawy. 

W czasie 63 dni powstania, pocztowcy w harcerskich mundurach przenieśli ok. 200 000 przesyłek. Wielu z nich zginęło lub zostało rannych.

................................................................................................................................................

ZHR w Bydgoszczy

Wspominając rok 89 w harcerstwie trzeba sobie uświadomić sytuację, która istniała już wcześniej w latach 80-tych. Jak wiemy w latach 1980-81 na bazie zrywu solidarnościowego powstały Kręgi Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM). Taki krąg powstał również w Bydgoszczy z inicjatywy głównie instruktorów skupionych wokół 19 Pomorskiej Drużyny Harcerzy Lotniczej im. Żwirki i Wigury - szczepu prowadzonego przez hm Mariusza Dopierałę. Drużyna ta współpracowała z "19" krakowskimi i nadawała wówczas w Bydgoszczy ton tradycyjnemu harcerstwu. Wokół wspomnianego kręgu zgromadzili się instruktorzy również z innych środowisk. Podjęli oni próbę uzdrowienia sytuacji w harcerstwie, w tym zwłaszcza poprawienia poziomu pracy drużyn. Wprowadzony stan wojenny stłumił wszelkie niezależne inicjatywy: w 1982 roku nastąpiło samorozwiązanie większości KIHAM-ów, a wraz z nimi kręgu bydgoskiego. Istnienie tradycyjnego harcerstwa w Bydgoszczy nie zakończyło się jednak w roku 1982. Te środowiska, które w kręgu Małkowskiego funkcjonowały podjęły próbę doprowadzenia do tego, aby bydgoskim hufcem ZHP kierowały osoby, które są instruktorami harcerskimi, rozumieją harcerstwo, traktują je jako styl życia, a nie rodzaj pracy zarobkowej. Osoby te podchodziły poważnie do prawa harcerskiego czego symbolem była słynna 10 wyszyta na lilijkach instruktorskich mówiąca o tym, że wszystkie dziesięć, w tym również dziesiąty punkt prawa jest istotny. Próby te zakończyły się krótkotrwałym sukcesem. Została "przejęta" rada hufca, która wybrała nową komendę hufca składającą się właśnie z tych instruktorów rozumiejących harcerstwo. Niestety ówczesne władze partyjne zareagowały błyskawicznie. Skończyło się to rozwiązaniem wybranych demokratycznie i powołanych organów i wprowadzeniem komisarycznego zarządu w hufcu. Wielu instruktorów spotkały represje. Przykład może stanowić wcielenie do wojska hm. Piotra Grądziela lub przymusowy wyjazd z Bydgoszczy hm. Janusza Pruskiego. Paradoksalnie ta porażka scementował środowiska skupione wokół idei tradycyjnego harcerstwa. Mowa tu o takich drużynach jak 9 BWDH-y i 9 BWDH-ek, 10 BDH-y i 10 BDH-ek, 34 BDH-y, 68 BDH-y, 95 BDH-y., Funkcjonowały one w ramach niezależnego, "postkihamowskiego" harcerstwa, które dzisiaj jest nazywane Ruchem Harcerskim czy Ruchem Harcerskim Rzeczypospolitej. W ramach Ruchu zdobywano wprowadzane w całej Polsce sprawności np. BS 83, zdobywana podczas drugiej pielgrzymki Ojca św, Jana Pawła II do ojczyzny, sprawność poświęconą Grzesiakowi "Czarnemu". Andrzejowi i Oldze Makowskim, diamentową sprawność związaną z jubileuszem harcerstwa, BS 87 i wreszcie w 88 sprawność poświęconą "Ponuremu"- jednemu z wybitnych dowódców AK. W tym klimacie istnienia w wewnątrz ZHP, ale w sposób autonomiczny doszliśmy do roku 89, do przełomu związanego z obradami okrągłego stołu, w których instruktorzy RHR-u uczestniczyli, gdzie dyskusja na temat harcerstwa była obecna. Dyskusja ta była efektem dylematów, które przeżywali instruktorzy prowadzący normalną wychowawczą działalność ZHP, który niszczył przedwojenne harcerskie ideały służby Bogu i Polsce. Jednym ze skutków tych obrad była niekorzystna decyzja, w której ZHP zachował monopol na pracę metodą harcerską. Przekreślało to szanse na zalegalizowanie nowej organizacji harcerskiej i tym samym unormowanie kwestii moralnych i wychowawczych.

W tej atmosferze 12 lutego 1989 roku w kościele na Chłodnej w Warszawie spotkali się przedstawiciele prawie wszystkich nurtów niezależnego harcerstwa. Jednomyślnie określili oni czym się różnią od istniejącego ZHP i zdecydowali o utworzeniu własnej organizacji o nazwie Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej. Hufiec ZHR-u powstał w Bydgoszczy w listopadzie 1990 roku (początkowo jako jednostka koedukacyjna), a od marca 1991 roku funkcjonował Bydgoski Hufiec Harcerek i Bydgoski Hufiec Harcerzy im. Jana Wierzejewskiego.

                                                                                                    hm. Michał Butkiewicz

 ................................................................................................................................................

FSE - Federacja Skautingu Europejskiego 

(pełna nazwa Międzynarodowy Związek Przewodniczek i Skautów Europy - Federacja Skautingu Europejskiego)

europejska federacja chrześcijańskich organizacji skautowych, założona przez jezuitę, o. Sevina. W Polsce członkiem FSE jest Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego "Zawisza".

Od 1980 roku Federacja Skautingu Europejskiego jest uznana jako organizacja pozarządowa posiadająca status doradczy w Radzie Europy.

Aktualnie skupia organizacje narodowe z następujących krajów: Albania, Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Kanada (2 członków, jeden katolicki i jeden protestancki), Czechy,

Francja, Niemcy (2 członków, jeden katolicki i jeden protestancki), Węgry, Włochy, Łotwa, Litwa, Polska, Portugalia, Hiszpania, Rumunia, Rosja (status obserwatora), Szwajcaria, Ukraina.

 ................................................................................................................................................

DESMOS

DESMOS - Międzynarodowe Porozumienie Skautów Prawosławnych

Międzynarodowe Porozumienie Skautów Prawosławnych to platforma współpracy narodowych organizacji skautowych, które w swoich szeregach skupiają skautów wyznania prawosławnego.

 DESMOS powstało w roku 1996 w Oslo. Wśród organizacji założycielskich znajdował się Związek Harcerstwa Polskiego. 

DESMOS jest luźną formą współpracy i ma statut konsultacyjny przy WOSM. 

Do celów DESMOS zaliczono:

*rozwój i promocja ducha braterstwa i zrozumienia wśród skautów Wiary Prawosławnej

*promocja ciepłych stosunków i współpracy pomiędzy Skautingiem a oficjalnymi Prawosławnymi Kościołami lokalnymi

*rozwój programu wychowawczego, który powinien uwydatniać duchowy wymiar osobowości młodych Prawosławnych, w zgodzie z celami, głównymi zasadami i metodą Ruchu Skautowego

*wprowadzenie Skautingu do państw lub regionów, w których istnieje Kościół Prawosławny

*rozwijanie współpracy między członkami DESMOS

*promocja Skautingu wśród Prawosławnych dziewcząt i chłopców(na podstawie II Artykułu Statutu Międzynarodowego Porozumienia Skautów Prawosławnych)

Najwyższym organem Porozumienia jest Konferencja, w której uczestniczyć mogą przedstawiciele narodowych organizacji skautowych, będących członkami DESMOS.

Do tej pory odbyły się trzy konferencje DESMOS:

1. Konferencja w Atenach (Grecja) 1999

2. Konferencja w Durbanie (RPA) 2002

3. Konferencja w Salonikach (Grecja) 

................................................................................................................................................

 World Association Of Girl Guidesand, Girl Scouts

(WAGGGS Światowe Stowarzyszenie Dziewcząt Przewodniczek i Dziewcząt Skautek)

WAGGGS to największa niepolityczna organizacja dla dziewcząt i młodych kobiet, dobrowolny ruch wychowawczy oparty na wartościach duchowych, otwarty dla wszystkich dziewcząt, niezależnie od rasy, religii i narodowości, liczący ponad 8 milionów członkiń w 130 krajach. Współpracuje z ONZ i jej wyspecjalizowanymi agendami. Ma status konsultanta w UNESCO i UNICEF, jest aktywnie zaangażowana na poziomie narodowym i międzynarodowym.

Region europejski WAGGGS odbywa swoje konferencje co trzy lata. Komitet Europejski ściśle współpracuje z Europejskim Komitetem Skautowym i niektóre działania odbywają się wspólnie.

................................................................................................................................................

 WOSM - The World Organization Of Scout Movement

 (Światowa Organizacja Ruchu Skautowego)

WOSM jest międzynarodowym stowarzyszeniem organizacji skautowych różnych krajów. Skupia ponad 16 milionów skautów ze 140 krajów. Władzą najwyższą WOSM jest Światowa Konferencja, która odbywa się co 3 lata. Najwyższą władzą między posiedzeniami jest Komitet Światowy. Rolę sekretariatu pełni Biuro Światowe z siedzibą w Genewie. Organizacja funkcjonuje w 5 regionach: europejskim, amerykańskim, arabskim, afrykańskim i azjatyckim. Podstawowy dokument określający zasady działania WOSM to "Konstytucja i Regulaminy WOSM". 

Znakiem przynależności zuchów, harcerzy i instruktorów do Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM) jest plakietka z białą lilijką na fioletowym tle.