เรื่อง หัวล้านนอกครู

          มีชายอยู่สองคนชื่อ นายมา กับ นายมี เป็นเพื่อนกัน ทั้งสองรักใคร่สนิทสนมกันดี เพราะ มีปมด้อยเหมือนกันคือหัวล้านกะบาลใส่ทั้งคู่ ไม่มีผมสักเส้น ไม่ว่าจะเดินไปมาทางไหน จะไปเที่ยวที่ไหน ก็มีแต่คนหัวร่อขำ ทั้งสองคนได้แต่ไปหายาและหาอาจารย์ดี ๆ ที่ว่าจะช่วยรักษาโรคหัวล้านได้ ก็ไม่เจอ แต่ก็ยังไม่ทิ้งความพยายาม ยังคงหาไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก็ลาพ่อแม่ว่าจะเข้าไปฤาษีตามในป่าให้ช่วยเดินทางเข้าป่า พบกับความลำบากอยู่เป็นเดือน ๆ ในที่สุดก็พบฤาษี ก็เข้าไปขอให้ฤาษีช่วย ฤาษีก็ช่วยฤาษีบอกให้ทั้งสองลงไปในบ่อน้ำข้างกุฏิ แล้วดำน้ำคนละ 3 ครั้ง ห้ามเกินเด็ดขาดทั้งสองคนดีใจแขบโดดลงไปในบ่อทันที แล้วก็ดำน้ำพร้อมๆกัน ครั้งแรกผมขึ้นมาหิดหนึ่ง ครั้งที่สองผมยาวเกือบครึ่งหัวแล้ว ครั้งที่สาม ผมยาวเกือบเต็มหัวยังอีกหิดเดียวก็เต็ม ทั้งสองก็หารือกัน ถ้าดำอีกครั้ง ผมก็ต้องเต็มหัว ฤาษีก็ไม่รู้ว่าเราดำสี่ครั้ง เพราะแกนั่งหลับตา แกจะเห็นได้อย่างไร ว่าแล้ว

ทั้งสองก์คำเป็นครั้งที่สื่ พอโผล่ขึ้นมาปราฏว่า ผมที่ยาวขึ้นเกือบเต็มหัวหายไปหมดเลย นายมีกับนายมาก็ตกใจ แขบขึ้นจากบ่อ ไปขอให้ฤาษีช่วยอีกที ฤาษีกลับสมน้าหน้า ด่าทั้งสองว่าเป็นหัวล้านนอกครู ไม่เชื่อฟังคำสั่ง ก็ให้หัวล้านพรรค์นั่นแหละ ดีแล้ว ผลสุดท้าย นายมากับนายมีก็กลับบ้านด้วยความเสียใจ.

แหล่งที่มา : นายตุ้ย สงัดศรี อายุ 42 ปี บ้านเลขที่ 7 ต.วังไผ่ อ.เมือง จ.ชุมพร 

ต้นฉบับ