เรื่อง การตัดสินใจกับความกล้า

          วันหนึ่งมีชายคนหนึ่ง เขากำลังขับรถจะไปบ้านเพื่อนที่นัดกันไว้ ในขณะที่เขากำลังขับรถอยู่นั้น ก็มีหมาตัวหนึ่งกำลังจะข้ามถนน เขาไม่เห็นหมาตัวนั้นเลย ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าตาลายไม่เห็นทาง เมื่อไม่เห็นทางเขาก็ชนหมาตัวนั้น รถของเขาก็ล้มลง เขาได้รับบาดเจ็บมาก และตาทั้งสองข้างหลุดไป ในขนะเดียวกันนั้นได้มีรถวิ่งสวนทางมาคันหนึ่ง ซึ่งเป็นรถของเพื่อนของเขาที่นัดกันไว้นั่นเอง เพื่อนเขาก็พาไปส่งที่โรงทยาบาล พอถึงโรงบาลแล้วหมอก็รีบรักษาเพื่อช่วยชีวิตเพื่อนของเขา ความรีบร้อนทำให้หมอใส่ตาผิด เปลี่ยนเอาตาดำไว้ข้างในและตาขาวออกนอก ตอนนั้นหมอไม่ทันดูว่าใส่ตาผิด พอเขารู้สึกตัว เขาก็ลืมตาขึ้น ทำให้เขาเห็นขี้ในท้องเต็มไปด้วยพญาธิมากมาย ทำไมเขาอาเจียนไม่รู้จักหยุด หมอครับ"  ทำไมผมจึงเป็นอย่างนี้ เห็นแต่ขี้แล้วอาเจียนทุกที หมอก็เลยสะดุ้ง เพราะเห็นตาของคนเจ็บไม่มีตาดำหมอก็นึกในใจว่า เอ๊ะ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นไปได้ หรือว่าผีหลอก ในขณะนั้นเองนายแพทย์ไหญ่ กำลังจะไปส้วมเพื่อคลดน้ำหนัก เพราะเขาปวดท้อง นายแพทย์ใหญ่ก็ได้ยินเสียงคนร้องขอความมช่วยเหลือ ทำให้นายแพทย์ใหญ่หายปวดท้อง นายแพทย์ใหญ่ก็วิ่งตามเสียงนั้นไปอย่างรวกเร็ว ก็เจอกับหมอเวร กำลังจะเป็นลมและจะล้มด้วย นายแพทย์ใหญ่ก็ช่วยไว้อย่างกระทันทัน สักครู่ก็มีชายยคนหนึ่งเปลี่ยนตาผิดคลานออกมาหานายแพทย์ใหญ่นก็สังเกตุเห็นว่า นัยตาของชายคนนั้นเป็นสีขาวล้วน นายแพทย์ใหญ่ก็นึกได้ว่า ไม่ใช่ผีเผออะไรหรอก ที่แท้หมอเวร ไม่ไช่โกงผีหลอก แต่เป็นคนไข้หลอก นายแพทย์ใหญ่ก็รีบพาเขาเข้าห้องผ่าตัดเปลี่ยนตาใหม่ทันที. 

แหล่งที่มา : นางสาวอามีเนาะ สาและ จากหนังสือพื้นบ้าน บ้านบาโงปูโละ หมู่ 3 ตำบลเรียง จังหวัดนราธิวาส 

ต้นฉบับ