Vegetatiestructuur

In het natuurreservatennetwerk volgen we de vegetatiestructuur bijvoorbeeld op door vlakdekkende kartering met drones enerzijds en meten we het terreingebruik door grazers te voorzien van een halsband met GPS anderzijds. De relatief kleine inspanning die gepaard gaat met data-inzameling is eigen aan teledectietechnieken en een belangrijke drijfveer om deze technieken in toenemende mate te gebruiken in onderzoek en monitoring.

Natuurlijke processen zorgen voor een fijnmazige afwisseling tussen open en meer gesloten vegetatietypes. De vegetatiestructuur verandert in tijd en ruimte. Via remote sensing volgen we verschuivingen op in tijd en ruimte: samen met de collega's van ATO brengen we de vegetatiestructuur in kaart via drones uitgerust met een camera die kleurenfoto's maakt.

We bemonsterden tot op vandaag 46 blokken met een oppervlakte tussen 5-25 hectare.  De totale bemonsterde oppervlakte bedraagt 447,5 ha in 5 verschillende ecosysteemtypes: heides, kustduinen, estuaria, voedselrijke valleien en de Grensmaas.

Via luchtfotogrammetrie op de RGB-beelden kan de vegetatiestructuur nauwkeurig (1 cm nauwkeurigheid in de x- en y-richting, en 3 cm in de z-richting) berekend worden voor een grid met een resolutie van 2,5cm.

Met remote sensing kunnen we gegevens inzamelen op een grotere schaal, waardoor nieuwe inzichten verworven kunnen worden.

Via automatische verwerking van de beelden met gespecialiseerde software, wordt een 3-D puntenwolk gegenereerd. Elk punt heeft een waarde voor het x-, y- en z-coördinaat, waardoor o.a. een driedimensionaal model van de top van de vegetatie kan geconstrueerd worden. 

De ruimtelijke posities van de bovenkant van de vegetatie worden bepaald op basis van metingen in elkaar overlappende foto’s, die vanuit verschillende cameraposities werden genomen. De gebruikte techniek is Structure-from-Motion (SfM) en combineert fotogrammetrie met computer visualisatie (Westoby et al. 2012; Fonstad et al. 2013). 

Het inzamelen van de luchtbeelden via drones en de productie van de 3D-puntenwolken/2D-rasters gebeurt door ATO (afdeling technische ondersteuning van het Departement Mobiliteit en openbare werken). Het plaatsen van de vaste grondcontrolepunten (GCP’s of Ground Control Points) en het inzamelen van de validatiedata (“ground truth”) wordt door team LEN opgenomen.