Voedselrijke structuurrijke landschappen

Intensieve graslanden (hp) en soortenrijke cultuurgraslanden (hp*) met relicten van halfnatuurlijke graslanden domineren deze landschappen. Europese habitats zijn er eerder schaars vertegenwoordigd. Het belangrijkste is wellicht 6510 (en varianten hierop). Regionaal belangrijke biotopen zijn vaker aanwezig: rrbhc, rbbkam, rbbvos, rbbhu, rbbzil, rbbmc, rbbhf, rbbmr, rbbsf. 

Grote uitbreidingen van natuurgebieden gebeuren de laatste jaren zeer vaak op voormalige landbouwgronden. Dergelijke gronden zijn doorgaans zeer productief met een hoge jaarlijkse biomassaproductie, hetgeen de ontwikkeling van soortenrijke habitats en rbb’s sterk hypothekeert. Het is zeer moeilijk om met klassieke beheermaatregelen zoals hooibeheer of seizoensbegrazing een hoge natuurkwaliteit te verkrijgen of te herstellen. Vaak is het verkrijgen van een hoge structuurvariatie op verschillende niveaus (gebied, habitat, microschaal) de hoogst haalbare doelstelling. 

Beheerdoelen worden dan ook eerder in functie van een bepaald structuurbeeld (bv. halfopen bos, wastinelandschap, mozaïek van verschillende biotopen/habitats) en fauna opgesteld. Er wordt verondersteld dat fauna -opnieuw op verschillende schaalniveaus- sterk zal reageren op de ontwikkeling van structuurvariatie.