Port Wrocław

W 1897 r. we Wrocławiu do użytku oddana została nowa droga wodna prowadząca przez Starą Odrę i Kanał miejski. W związku z tą inwestycją powstał projekt L. Günthera zakładający budowę trzech dużych basenów na obszarze u zbiegu Dolnej Odry Wrocławskiej ze Starą Odrą. Ostatecznie w latach 1897-1903 zbudowano tylko jeden – Port Miejski, który był najdłuższym (700 m) z zaplanowanych basenów. Dysponował on suwnicą zainstalowaną po obu stronach basenu oraz czternastoma żurawiami, małym parowcem portowym, dwoma lokomotywami, małymi wywrotkami wąskotorowymi i wieloma innymi urządzeniami portowymi. Przy nabrzeżach zaś zbudowano m.in. magazyny oraz okazały spichlerz (który obecnie jest w połowie spalony i popada w ruinę).

II wojna światowa poczyniła ogromne szkody w Porcie Miejskim i wiele z nich do dziś nie zostało naprawionych. Od 1945 r. port pełni głównie rolę tranzytową. Do lat 50-tych XX wieku podlegał zarządowi miasta, następnie przedsiębiorstwu Żegluga Na Odrze, które w 1993 roku zostało przekształcone w Odratrans S.A. Krajobraz Portu Miejskiego tworzą dziś głównie: basen portowy, spichlerz, dawny magazyn drobnicy, dawny magazyn cukru, suwnica, dźwig-żuraw, lokomotywownia, budynek wagi, warsztaty mechaniczne, budynek dawnego zarządu portu, obecnie - budynek administracyjny przedsiębiorstwa Odratrans S.A.

Wyładunek kruszywa z barki.

FOMT