Επίσκεψη του κ.Δημήτρη Παπανικολάου

στο 4ο Γυμνάσιο Νέας Σμύρνης

Την Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024 επισκέφθηκε το σχολείο μας ο γνωστός καλαθοσφαιριστής Δημήτρης Παπανικολάου, ο οποίος έδωσε μια ομιλία για τον αυτισμό. Ορμώμενος από δικές του εμπειρίες -του  οικογενειακού του περιβάλλοντος και της προσωπικής του ζωής- και πιστεύοντας ότι η παιδεία είναι αυτή που διαμορφώνει Ανθρώπους και συνειδήσεις, έκανε σκοπό της ζωής του να  επισκέπτεται τα σχολεία, να κάνει ομιλίες, να δίνει συνεντεύξεις και να μιλά πολύ ανοιχτά -από καρδιάς θα έλεγα- για τον αυτισμό, κάνοντας το ακροατήριό του συμμέτοχο   στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις ανάγκες των ατόμων με αυτισμό. Προσπάθησε -και πιστεύω τα κατάφερε- με τον άμεσο λόγο του να μας πληροφορήσει για τις διάφορες διαταραχές του φάσματος, τις διαφορετικές συμπεριφορές και τις πολλές βαθμίδες λειτουργικότητας που μπορούν να εντοπιστούν σε ένα άτομο που βρίσκεται στο φάσμα. Μέσα από τον χειμαρρώδη λόγο του μας έδωσε να καταλάβουμε την αξία της αποδοχής και του σεβασμού που οφείλουμε να επιδεικνύουμε απέναντι σε ‘μοναδικά’ παιδιά και ‘μοναδικούς’ συνανθρώπους μας που βρίσκονται στο φάσμα και όχι μόνο.

Παρακάτω αποδελτιώσαμε και μοιραζόμαστε μαζί σας φράσεις μία προς μία ξεχωριστές και πολύτιμες, διαμάντια από μόνες τους, οι οποίες αντανακλούν αλήθειες ζωής που μας άγγιξαν….. Διαβάζοντάς τες καταλαβαίνουμε τη σπουδαιότητα του Ανθρώπου που τις μοιράστηκε μαζί μας:

     i.      Είναι πιο σωστό να χαρακτηρίζουμε τους άλλους μοναδικούς και όχι διαφορετικούς, γιατί είναι σαν να θεωρούμε πως εμείς μόνο είμαστε φυσιολογικοί και έτσι θέτουμε τους άλλους σε άμυνα.

     ii.    Κανείς δεν πεθαίνει από αυτισμό, αλλά μπορεί κάποιος να πεθάνει από αποκλεισμό! 

iii.     Δεν πρέπει να φοβόμαστε τους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με μια πάθηση συμπεριφοράς, μα πρέπει να φυλαγόμαστε από τους ανθρώπους που παριστάνουν πως είναι καλά, ενώ δεν είναι. 

iv.        Η εκφραστικότητα είναι πολύ σπουδαία, γιατί όταν σε ενημερώνω για ένα πρόβλημά μου για το οποίο δε φέρω ευθύνη, τότε η ευθύνη μεταφέρεται σε εσένα και δεν έχεις δικαιολογία να με κοροϊδεύεις. 

   v.       Η βιωματική εκπαίδευση είναι αναντικατάστατη, γιατί μέσα από αυτήν γίνεται τρόπος ζωής η σωστή συμπεριφορά και ο συνυπολογισμός των δικαιωμάτων των συνάνθρωπων μας! 

 vi.    Το να μην παρκάρεις σε μια μπάρα Α.Μ.Ε.Α.είναι παιδεία. Το να είσαι άριστος στα μαθηματικά είναι προπαίδεια. Το να βοηθάς κάποιον να περάσει το φανάρι είναι παιδεία.Το να είσαι άριστος στη φυσική είναι προπαίδεια.

 vii.     Η διαφορά του νικητή από τον ηττημένο είναι πως ο νικητής προσπάθησε ακόμη μια φορά σε αυτό που αγαπούσε! 

viii.     Για να συνεχίσουμε τη ζωή μας χρειαζόμαστε δεξιότητες και αυτές τις δεξιότητες τις αποκτάμε στο σχολείο.

ix.     Ρώτησαν έναν διάσημο αθλητή που έκανε πολλά λεφτά στη ζωή του, αν θα γύριζε τον χρόνο πίσω τι θα άλλαζε,και εκείνος απάντησε: «Θα ήθελα να έχω σπουδάσει». 

   x.         Οι αδύναμοι κοροϊδεύουν, οι δυνατοί βοηθάνε. Αν κάποιος κοροϊδεύει είναι επειδή αυτός δεν είναι καλά  μέσα του.

xi.      Αν πας κάπου μονάχος, ίσως πας γρηγορότερα.Αν θες όμως να φτάσεις μακρύτερα, πρέπει να πάμε όλοι μαζί ως ομάδα!

  xii.        Όταν οι άνθρωποι κατάλαβαν πως πρέπει να βοηθούν ο ένας τον άλλον και να ενώνονται, τότε δημιουργήθηκε και η ιδέα του πολιτισμού. Όλοι μαζί κερδίζουμε, όλοι μαζί χάνουμε. 

xiii.           Είμαστε ο μέσος όρος των πέντε ανθρώπων που επιλέγουμε να συναναστρεφόμαστε στη ζωή μας. Ή θα κάνουμε παρέα με ανθρώπους που κρίνουν και γκρινιάζουν στη ζωή τους ή θα κάνουμε παρέα με ανθρώπους που οραματίζονται.

xiv.            Δεν έχει σημασία η κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα,αλλά το όραμα που έχουμε             μαζί με τη δύναμη και την προσήλωση με τις οποίες θα κυνηγήσουμε το όραμα αυτό! 

xv.            Όταν δεν είμαστε εμείς καλά, τότε κανείς γύρω μας δεν μπορεί να είναι καλά. 

xvi.         Να μη φοβόμαστε να προβάλλουμε κάτι κακό που μας συμβαίνει, γιατί οι καλοί άνθρωποι γύρω μας είναι πιο πολλοί από τους κακούς που θα θέλουν να μας στιγματίσουν. 

xvii.            Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε με όλους ‘κολλητοί’.Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να σεβόμαστε κάθε άνθρωπο γύρω μας, όσο διαφορετικός και αν είναι από εμάς. 

xviii.            Ο κόσμος δεν καταστρέφεται από αυτούς που κάνουν κακό, αλλά από αυτούς που δεν κάνουν τίποτα για να διορθώσουν και να εξαλείψουν το κακό που συμβαίνει γύρω τους. 

xix.            Καμιά φορά,όταν έχουμε περάσει δύσκολα, παίρνουμε και παραπάνω αντοχές για να παλέψουμε και να τα καταφέρουμε μετέπειτα στη ζωή μας.  

xx.            Ποτέ δεν πρέπει να ζηλεύουμε τους ανθρώπους γύρω μας, παρά μόνο να τους θαυμάζουμε, γιατί έτσι θα γίνουμε και εμείς καλύτεροι και πιο χρήσιμοι άνθρωποι.

xxi.            Πολλές φορές, όταν χαρακτηρίζουμε κάποιον ήρωα, είναι λόγω της ανικανότητάς μας ως κοινωνία να είμαστε εμείς σωστοί απέναντί του.

xxii.            Δεν έχει σημασία τόσο το τι συμβαίνει στη ζωή μας, αλλά το πώς το αντιμετωπίζουμε εμείς.Και ποτέ δεν πρέπει εγωιστικά να λέμε: «γιατί σε μένα», αφού σε κάθε άνθρωπο όλο και κάτι συμβαίνει. 

xxiii.            Κάθε φορά που βοηθάω τον κόσμο γύρω μου, αυτή η βοήθεια επιστρέφει σπίτι μου, στο παιδί μου, στην οικογένειά μου. 

xxiv.            Είναι σπουδαίο στους ανθρώπους γύρω μας να βγάζουμε την καλή τους πλευρά, τον καλό τους εαυτό και να αναδεικνύουμε τα καλά τους στοιχεία χωρίς να λέμε ψέματα.

xxv.            Στη ζωή πρέπει να φανατιζόμαστε μόνο με τη δουλειά μας και την οικογένειά μας και να δενόμαστε με τα πρόσωπα και όχι με τα ‘χρώματα’ που φορούν τα πρόσωπα. 

xxvi.            Να πηγαίνεις εκεί που σε αγαπάνε και όχι εκεί που αγαπάς, γιατί είναι προτιμότερο να βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που σε εκτιμούν και σε στηρίζουν, παρά να παλεύεις με θηρία. 

xxvii.            Στον άνθρωπο, όταν μεγαλώνει, πέφτουν σίγουρα οι σωματικές του δυνάμεις, όμως οι ψυχικές του δυνάμεις μπορούν να μείνουν αναλλοίωτες…. και αυτό είναι σπουδαίο, όταν συμβαίνει. 

xxviii.            Η πραγματική αναγνωσιμότητα διαφέρει από την ηλεκτρονική. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν 1.000.000 followers, αλλά δεν τους ξέρει κανείς! Άλλο το ‘επιτυχημένος’, επειδή έχεις 1.000 like, κι άλλο το «Άξιος Άνθρωπος» που κυνηγάει την ευτυχία και όχι τα χρήματα! 

xxix.            Αυτός που φεύγει από τη ζωή, θέλει αυτοί που μένουν στη ζωή να συνεχίζουν τη ζωή τους δυνατά… και έτσι φεύγει ευχαριστημένος.

Γ2, Παξινού Χρυσάνθη

Α3, Κωνσταντινίδου Ειρήνη