سندروم دکرون (De Quervain) یک بیماری دردناک است که بر تاندون‌های مچ دست اثر می‌گذارد. این بیماری به افتخار جراح سوئیسی که اولین بار آن را شناسایی کرد، نام‌گذاری شده است. تاندون‌ها، بافت‌های فیبری قوی هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. در سندرم دکرون، تاندون‌هایی که انگشت شست را کنترل می‌کنند، ملتهب می‌شوند. سندروم دکرون در واقع همان تورم تاندون‌هایی است که در امتداد انگشت شست مچ قرار دارند و به پایه انگشت شست متصل می‌شوند.
انقباض تاندون می‌تواند منجر به تورم و درد شود که فعالیت‌های روزانه را دشوار می‌کند. این بیماری در زنان 30 تا 50 سال بسیار شایع است. اگر به این نوع سندروم مبتلا هستید، احتمالاً وقتی مچ دست خود را بچرخانید و یا چیزی را بگیرید یا حتی مشت کنید، درد خواهد داشت. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که 2 تاندون اطراف پایه شست شما متورم شوند. تورم غلاف تاندون‌ها را ملتهب شوند. این عمل باعث می‌شود که به اعصاب مجاور فشار وارد شود و در نتیجه باعث درد و بی‌حسی شود.
چه چیزی باعث سندروم دکرون می‌شود؟
شایع‌ترین علت سندروم دکرون استفاده بیش از حد از مچ دست است. حرکات تکراری و روزانه باعث تحریک و درد می‌شوند. از رایج‌ترین حرکاتی که باعث ایجاد این بیماری می‌شود می‌توان به تایپ کردن بیش از حد در طول روز، بافندگی، استفاده بیش از حد از ابزارآلات سنگین، نگهداشتن نوزاد برای مدت طولانی، حمل کیسه‌های مواد غذایی سنگین، کشیدگی یا آسیب به ناحیه مچ دست و … اشاره کرد. همچنین شرایطی که باعث تورم در سراسر بدن می‌شود، مانند آرتریت و حتی انجام ورزش‌هایی مثل راکت، تنیس و … هم این بیماری را تشدید می‌کند؛ اما به‌طورکلی علت دقیق بروز این بیماری هنوز نشناخته است.
اگر شما یک خانم هستید و یا بیشتر از 40 سال سن دارید، سرگرمی یا کارهای روزمره شامل حرکات مکرر با دست و مچ است، این یک علت بسیار رایج برای مبتلا شدن به این بیماری است. حتی حاملگی و تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز می‌تواند باعث ایجاد این بیماری شود.
علائم سندروم دکرون
علائم سندروم دکرون می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
احساس درد شدید هنگام استفاده از انگشت شست
احساس دردی که به طور ناگهانی ظاهر می‌شود
دردی که به انگشت شست و یا از مچ به پایین بازو (ساعد) منتقل می‌شود
احساس درد و یا اختلال در حرکت‌دادن انگشت شست، به‌ویژه هنگام نیشگون گرفتن یا گرفتن اشیا
تورم در نزدیکی قاعده انگشت شست
بی‌حسی در پشت انگشت شست و انگشت اشاره
صدا دادن انگشتان به خصوص انگشت شست
تشخیص سندروم دکرون چگونه انجام می‌گیرد؟
برای تشخیص این بیماری، پزشک ممکن است یک آزمایش ساده انجام دهد. فیزیوتراپیست یا دکتر شما با انجام تست فینکلشتاین (Finkelstein test) می‌تواند تشخیص دهد که آیا به این بیماری مبتلا شده‌اید یا نه. ابتدا از شما می‌خواهد تا انگشت شست خود را خم کنید و روی کف دست قرار دهید بعد از شما می‌خواهد چهار انگشت دیگر خود را روی انگشت شست قرار دهید تا به حالت مشت دربیایید در آخر از شما خواسته می‌شود تا مچ دست خود را به سمت انگشت کوچک خود خم کنید.
اگر حساسیت یا درد در قسمت انتهایی انگشت فیزیوتراپی دست شست خود احساس کردید، احتمالاً به سندروم دکرون مبتلا هستید. آزمایش‌های دیگری مانند اشعه ایکس معمولاً برای تشخیص بیماری لازم نیست.
درمان تنوسینوویت دکرون بیشتر بر کاهش درد و تورم متمرکز است و همچنین علل و علائم این بیمار در افراد مختلف متفاوت است؛ بنابراین درمان نیز متفاوت است.
درمان سندروم دکرون
انواع درمان‌هایی که معمولاً برای سندروم دکرون در نظر گرفته می‌شوند عبارت‌اند از:
دارو: مسکن‌های ضدالتهابی (مانند آسپرین یا ایبوپروفن)، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای ضدافسردگی ممکن است برای کاهش درد کمک‌کننده باشند.
گرما یا سرما: استفاده از کیسه‌های حرارتی یا کمپرس یخ که از گرمای بیش از حد یا قراردادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید، زیرا ممکن است پوست شما آسیب ببیند.
اسپلینت: برخی افراد از تکیه‌گاه یا آتل الاستیک استفاده می‌کنند.
فیزیوتراپی: این روش شامل تمرینات ورزشی مناسب، استفاده از جریان الکتریکی و آتل‌بندی است.
تزریق آستروئید: این تزریق‌ها فقط در صورتی توصیه می‌شوند که التهاب مرتبط با یک بیماری خاص وجود داشته باشد؛ زیرا می‌تواند اثرات نامطلوبی داشته باشد.
جراحی: به‌عنوان آخرین راه اشت و می‌تواند مشکلات مربوط به تاندون‌ها و اعصاب خاص را اصلاح کند. اگر مشکل شما شدید باشد که با بستن اسپلینت یا استراحت برطرف نمی‌شوند و سایر درمان‌ها هم درد شما را تسکین ندهد، ممکن است به یک عمل جراحی نیاز داشته باشید. در طی این جراحی سرپایی، دکتر جراح بریدگی کوچکی در غلاف اطراف تاندون‌های متورم ایجاد می‌کند که این امر باعث می‌شود، فضای بیشتری را برای حرکت تاندون‌ها فراهم شود. پس از جراحی، برای تقویت مچ دست و شست حتماً باید فیزیوتراپی دست انجام دهید. این کار به جلوگیری از برگشت بیماری شما کمک می‌کند.
شما می‌توانید برای راحتی خود و اطرافیانتان و عدم مراجعه به مراکز درمانی، از دستگاه فیزیوتراپی خانگی استفاده کنید بعد از اینکه ناحیه بهبود یافت و به قدرت کامل بازگشت، باید از دست خود استفاده عادی داشته باشید و از انجام فعالیت‌های سنگینی که با مچ دست شما سروکار دارد پرهیز کنید.
پیشگیری از سندروم دکرون و نکاتی که باید در مورد آن بدانید!
بهترین راه برای پیشگیری از تنوسینوویت دکرون موارد زیر را شامل می‌شود:
اجتناب از حرکات تکراری
گرم‌کردن مناسب قبل از انجام هرگونه بلندکردن و یا فعالیت‌های ورزشی
استراحت مچ دست پس از فعالیت زیاد
اجتناب از فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شود
ماهیچه‌هایی که به طور منظم تمرین داده می‌شوند انعطاف‌پذیرتر هستند و سریع‌تر ترمیم می‌شوند. این ماهیچه‌ها همچنین بسیار کمتر در معرض آسیب‌هایی هستند که می‌تواند منجر به مشکلات تاندون شود.
استراحت برای سلامت مفاصل، تاندون‌ها و رباط‌ها بسیار ضروری است. این بخش‌ها وقتی تحت‌فشار هستند نمی‌توانند به‌خوبی ترمیم شوند پس برای ترمیم آسیب و بازسازی نیاز به استراحت دارند.
یک رژیم غذایی حاوی چربی‌ها و روغن‌های ضروری برای روان‌سازی، پروتئین برای ترمیم و کلسیم برای استخوان‌ها، همراه با سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی خطر آسیب را بسیار کاهش می‌دهد و مواد مغذی موردنیاز برای حفظ سلامتی شما را تأمین می‌کند.
زندگی با سندروم دکرون
سندروم دکرون می‌تواند یک وضعیت موقتی باشد و به‌طورکلی به درمان پاسخ می‌دهد. اما درمان تنوسینوویت دکرون بسیار مهم است؛ چون اگر این عارضه درمان نشود، می‌تواند حرکت شما را برای همیشه محدود کند و یا باعث ترکیدن غلاف تاندون‌ها شود. هنگامی که علائم شما بهتر شد، برای جلوگیری از تکرار این بیماری تلاش کنید.
شما می‌توانید با خیال راحت بهترین و باکیفیت‌ترین لوازم پزشکی و یا دستگاه‌های فیزیوتراپی مورد نیاز خود را از شرکت تجهیزات پزشکی برجیس تهیه کنید. این شرکت معتبر تجربه موفق و راضی کننده‌ای در زمینه محصولات پزشکی و تجهیزات فیزیوتراپی دارد و بهترین تجهیزات را ارائه می‌دهد.
درمان خانگی سندروم دکرون
اگر برای درمان سندروم دکرون نیازی به جراحی نباشد، از درمان‌های خانگی هم می‌توان برای کم‌کردن درد مچ دست استفاده کرد. در بسیاری مواقع، داشتن یک مچ‌بند یا آتل کوچک می‌تواند مانع حرکت دست شده و درد را کاهش دهد.
مچ دست نباید حرکت زیادی داشته باشد. کارهایی مانند تایپ، حرکات تند با دست و هر فعالتی که دست در آن حرکت‌های پیوسته دارد، باید کم یا متوقف شود. نباید با دست آسیب دیده اجسام سنگین را بلند کرد. از طرفی در جوانانی که درگیر این سندروم هستند، استفاده زیاد از کامپیوتر و بازی‌های کامپیوتری که هم ممنوع است.
گرم و سرد کردن زیاد دست، مثلاً کار کردن طولانی مدت در معرض آب سرد یا گرم، می‌تواند درد سندروم دکرون را افزایش دهد.
اما در هنگامی‌که درد دست اوج می‌گیرد با کمک چند قطعه یخ می‌توانید کمپرس سرد داشته باشید. در این صورت برای ساعاتی درد دست کم خواهد شد.
در خانه برای کم‌کردن درد از داروهایی مانند ایبوپروفن هم می‌توان استفاده کرد. ژل پیروکسیکام هم به‌عنوان یک داروی موضعی در کاهش درد این ناحیه تأثیر زیادی دارد. این داروها به دلیل کم کردن التهاب، درد را تسکین می‌دهند.
با اینکه گفتیم در هنگام درد، کمپرس سرد می‌تواند حکم مسکن داشته باشد، اما در بسیاری از افراد این کمپرس گرم است که باعث کاهش درد می‌شود. قرار دادن یک حوله گرم، یا بستن باند کشی روی موضع درد، به خصوص بعد از استفاده از ژل پیروکسیکام، می‌تواند تا حد زیادی درد مچ دست را آرام کند.
چه کسانی بیشتر مبتلا به سندرم دکرون می‌شوند؟
سندرم دکرون بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که کارهای تکراری و پیوسته با دست انجام می‌دهند. این مشکل برای تمامی افراد و در همه سنین می‌تواند ایجاد شود. اما زنان بیشتر از مردان دچار این سندرم می‌شوند.
مادران بعد از تولد نوزادشان زیاد به این مشکل دچار می‌شوند. این موضوع به دلیل بلندکردن زیاد نوزاد اتفاق خواهد افتاد. به مرور زمان که نوزاد بزرگ می‌شود، مادر همان حرکات اولیه را انجام می‌دهد بدون توجه به اینکه وزن نوزاد بیشتر شده است. همین تکرار باعث ایجاد سندرم دکرون می‌شود.
یکی دیگر از دلایل ایجاد سندرم دکرون، وجود التهاب در مفاصل دست است که به مرور زمان باعث این مشکل می‌شود.
بازی‌های کامپیوتری یکی دیگر از دلایل سندرم دکرون است. استفاده زیاد از کیبورد و موس، و انجام حرکات تکراری با دسته‌های کنسول بازی، می‌تواند باعث التهاب این بخش از مچ دست شود.
تایپ کردن‌های طولانی مدت هم از دیگر دلایل ایجاد سندرم دکرون است. به همین دلیل کسانی که کارهایی از این دست دارند بیشتر در معرض این بیماری هستند.
حمل وسایل سنگین، استفاده زیاد از دست و حرکات تکراری در خانه، مانند شستن مدام و ساییدن سطوح هم از دیگر دلایل ابتلا به سندرم دکرون است.
مشکل دیگری که چند سالی است به‌عنوان یک دلیل بزرگ برای ابتلا به سندرم دکرون است، استفاده زیاد از گوشی‌های هوشمند است. حرکات تکراری مانند اسکرول کردن، تایپ با دکمه‌های گوشی یا نگهداشتن طولانی مدت گوشی در دست، از دیگر دلایل ابتلا به این سندرم است.
آنچه در این مقاله از برجیس خواندید…
در این مطب شما را به صورت کامل با سندروم دکرون یا De Quervain آشنا کردیم. در حال حاضر شما با راه‌ها تشخیص این سندروم و هچنین علائم آن آشنایی کامل داشته و می‌دانید که چه چییز باعث ایجاد این بیماری می‌شود.