หน่วยการเรียนรู้ที่ 9
หน่วยการเรียนรู้ที่ 9
การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุในเชิงลึก
หัวข้อเรื่อง
9.1 การออกแบบโครงสร้างโปรแกรมขนาดใหญ่โดยใช้ OOP
9.2 การใช้ Design Patterns ที่นิยม เช่น Singleton, Factory, Observer
9.3 การปรับปรุงประสิทธิภาพและความสามารถในการขยายโค้ดด้วย OOP
จุดประสงค์รายวิชา
เพื่อให้นักศึกษาสามารถออกแบบและพัฒนาโปรแกรมในเชิงลึกโดยใช้แนวคิด OOP
เพื่อให้เข้าใจและนำ Design Patterns มาใช้ในการออกแบบโปรแกรมที่มีโครงสร้างซับซ้อน
เพื่อให้สามารถพัฒนาโปรแกรมที่สามารถขยายและปรับปรุงได้ง่ายในอนาคต
เพื่อฝึกฝนการนำ OOP มาประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาการออกแบบซอฟต์แวร์ที่มีขนาดใหญ่และซับซ้อน
สมรรถนะของรายวิชา
นักศึกษาสามารถใช้ OOP ในการออกแบบและพัฒนาโปรแกรมที่มีโครงสร้างซับซ้อน
นักศึกษาสามารถประยุกต์ใช้ Design Patterns ที่นิยม เช่น Singleton, Factory, Observer, และอื่นๆ เพื่อแก้ปัญหาทางด้านการออกแบบ
นักศึกษาสามารถออกแบบโปรแกรมที่มีการทำงานร่วมกันระหว่างหลายๆ อ็อบเจกต์และสามารถขยายโปรแกรมได้ในอนาคต
นักศึกษาสามารถพัฒนาโค้ดที่สามารถทดสอบได้ง่าย และทำให้การบำรุงรักษาโปรแกรมในระยะยาวมีความสะดวก
คำอธิบายรายวิชา
การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุในเชิงลึก จะเน้นการนำแนวคิด OOP มาประยุกต์ใช้ในการพัฒนาโปรแกรมขนาดใหญ่ ที่ซับซ้อน และต้องการความยืดหยุ่นในการขยายและบำรุงรักษานักศึกษาจะได้เรียนรู้การใช้ Design Patterns ซึ่งเป็นเทคนิคที่ช่วยให้การออกแบบโปรแกรมมีความยืดหยุ่น และสามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงได้ง่าย จะทำให้นักศึกษามีความสามารถในการออกแบบระบบที่มีการทำงานร่วมกันระหว่างหลายๆ คลาส และสามารถจัดการกับความซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการพัฒนาระบบขนาดใหญ่ จะมีการฝึกปฏิบัติการใช้งาน Design Patterns เช่น Singleton, Factory, Observer, Strategy, Decorator ฯลฯ เพื่อให้สามารถนำไปใช้ในโปรเจ็กต์จริงได้