หน่วยการเรียนรู้ที่ 1
หน่วยการเรียนรู้ที่ 1
บทนำเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (Introduction to OOP)
หัวข้อเรื่อง
1.1 ความหมายและประวัติของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ
1.2 เปรียบเทียบ OOP กับแนวคิดการเขียนโปรแกรมแบบ Procedural
จุดประสงค์รายวิชา
เพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจหลักการพื้นฐานของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (OOP)
เพื่อให้ผู้เรียนสามารถอธิบายข้อดีของ OOP
เพื่อให้ผู้เรียนสามารถอธิบายและสร้างคลาสและออบเจ็กต์พื้นฐาน
เพื่อให้ผู้เรียนสามารถอธิบายความแตกต่างระหว่างการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุและการเขียนโปรแกรมเชิงฟังก์ชัน (Procedural Programming)
สมรรถนะของรายวิชา
สามารถอธิบายแนวคิดของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (OOP)
สามารถเปรียบเทียบ OOP กับการเขียนโปรแกรมแบบเชิงฟังก์ชัน
สามารถสร้างคลาสและออบเจ็กต์จากคลาส
สามารถอธิบายการทำงานของคลาสและออบเจ็กต์
สามารถระบุข้อดีของการใช้ OOP ในการพัฒนาโปรแกรม
คำอธิบายรายวิชา
การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ จะเป็นการแนะนำแนวคิดและหลักการพื้นฐานของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (Object-Oriented Programming: OOP) ซึ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจเกี่ยวกับองค์ประกอบหลักของ OOP เช่น คลาส (Class), ออบเจ็กต์ (Object), การห่อหุ้มข้อมูล (Encapsulation), การสืบทอด (Inheritance), โพลีมอร์ฟิซึม (Polymorphism), และการรวมกลุ่ม (Composition) รวมถึงการเปรียบเทียบกับการเขียนโปรแกรมเชิงฟังก์ชัน (Procedural Programming) ผู้เรียนจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสำคัญของ OOP ในการพัฒนาโปรแกรมที่สามารถขยายและบำรุงรักษาได้ง่าย นอกจากนี้ยังจะได้เรียนรู้วิธีการสร้างคลาสและออบเจ็กต์ในภาษาโปรแกรมต่างๆ เช่น Java, Python, หรือ C++ รวมถึงการใช้งานเมธอดและตัวแปรภายในคลาส ผู้เรียนจะได้เห็นความแตกต่างของการเขียนโปรแกรมแบบ OOP กับการเขียนโปรแกรมแบบทั่วไป และทำความเข้าใจถึงข้อดีและข้อจำกัดของการใช้ OOP ในการพัฒนาโปรแกรม