تقویت همکاری والدین با مدرسه

پشتیبانی از والدین با ایجاد کانال های ارتباطی در شبکه های مجازی

همه‌ی والدین نیاز به کانال‌های ارتباط اثربخش با معلم فرزند خود دارند، والدین نیاز به دانستن درباره‌ی حقوق و مسئولیت‌های خود، آگاهی از وضعیت پیشرفت دانش‌آموزان (فرزند آن‌ها)، گفتگو در خصوص دشواری‌های پیش روی فرزند آن‌ها در زمان دوری از کلاس درس، چگونگی برخورد رفتار با فرزندان خود در منزل، اطلاع از برنامه‌ی مدرسه در فضای مجازی، شناسایی شیوه‌هایی که بتواند در خانه به فرزند خود در امر آموزش کمک کند، دانستن دشواری‌های پیش روی فرزند خود و اقدامات مدرسه در خصوص رویارویی با آن را در این دوران دارند. این امر می‌تواند از طریق کتاب‌ها یا خبرنامه‌های روزانه نوشته‌شده برای والدین به‌صورت pdf در کانال‌ها ارائه شود.

زمان های آزاد

شیوه‌ی دیگر تشویق والدین برای همکاری در زمان شیوع ویروس کووید 19، تماس در زمان‌هایی خاص (مثلاً یک‌بار در هفته برای والدین هر دانش‌آموز) با کادر مدرسه است. بنا نهادن "زمان آزاد" که والدین می‌توانند شخصاً با کادر مدرسه در ارتباط باشند و پیشرفت درسی دانش‌آموز خود را از کادر مدرسه و معلم از طریق تماس تلفنی جویا شوند، در مشارکت اولیا بسیار تأثیرگذار است.

طراحی و برنامه ریزی برای آموزش

اولین قدم می‌تواند طراحی یک برنامه روتین و روزانه با در نظر گرفتن مشخصه‌های فردی مانند سن کودکان باشد. این برنامه باید قابلیت این را داشته باشد که در محیط‌هایی متنوع مثل فضای برخط (آنلاین)، رادیو و تلویزیون دنبال شود. همچنین فعالیت‌هایی مثل زمان برای بازی و روخوانی نیز در برنامه باید در نظر گرفته شود. رویکرد ما باید این‌گونه باشد که هر فعالیت روزانه را فرصتی برای یادگیری بچه‌ها در نظر بگیریم. نکته مهم دیگر این است که در حد امکان، از خود بچه‌ها در این برنامه‌ریزی استفاده کنیم. این نکته را در نظر بگیرید، با اینکه وجود برنامه روزانه در این دوران برای کودکان و نوجوانان بسیار مهم است، درعین‌حال باید تا حدودی انعطاف‌پذیر بود و با توجه به احساس کودک قابلیت تغییر نوع فعالیت را داشته باشد. مثلاً اگر در حین برنامه آموزشی برخط (آنلاین) متوجه شدید فرزند شما آشفته و بی‌قرار به نظر می‌رسد، نوع فعالیت را تغییر داده و فعالیتی را در نظر بگیرید که کودک را به فعالیت بیشتر وا دارد. فراموش نکنید که برنامه‌ریزی و انجام کارهای خانه با مدیریت والدین برای توسعه توانمندی‌های حرکتی ظریف در کودکان بسیار مؤثر می‌باشد. پس سعی کنید به نیازهای کودکان در لحظه توجه کنید.

جلسات بحث آزاد

بچه‌ها را ترغیب به سؤال پرسیدن و بیان احساسات کنید. توجه کنید فرزند شما ممکن است نسبت به استرس واکنش‌های متفاوتی داشته باشد، پس صبور باشید و او را درک کنید. اول از آن‌ها بخواهید که درباره موضوع با شما صحبت کنند. بررسی کنید چقدر از موضوع اطلاع دارند و با توجه به سطح دانسته‌های آن‌ها درباره‌ی موضوع با آن‌ها همراه شوید. درباره‌ی آموزش‌های بهداشتی، با آن‌ها صحبت کنید. به‌صورت روزانه می‌توانید به اهمیت کارهایی مانند شستن دست‌ها اشاره کنید. اطمینان پیدا کنید که فضایی امن برای بحث آزادانه در این امور برای فرزندتان فراهم کرده‌اید. نقاشی کشیدن و قصه‌گویی در امور مرتبط می‌تواند شروع خوبی برای آغاز بحث با فرزندان باشد. مراقب باشید که نگرانی‌های آن‌ها را نادیده یا کم اهمیت نشمارید. به آن‌ها اطمینان دهید که داشتن برخی احساسات مانند ترس در این شرایط طبیعی است. با داشتن تمرکز کامل به آن‌ها نشان دهید که به آن‌ها گوش می‌دهید و به آن‌ها این اطمینان را بدهید که هر زمآن‌که مایل باشند می‌توانند راجع به مسائل و مشکلاتشان با شما و معلمشان صحبت کنند. به آن‌ها درباره اخبار جعلی هشدار دهید و آن‌ها را ترغیب کنید که فقط از منابع مورد تائید مانند رادیو تلویزیون اطلاعات مورد نیاز را دریافت کنند.

صبور باشید و آموزش را به تدریج جلو ببرید.

آموزش را با جلسه‌های کوتاه شروع کرده و به‌تدریج آن‌ها را طولانی‌تر کنید. اگر هدف شما داشتن جلسات 30 تا 45 دقیقه است از جلسه‌ی ده‌دقیقه‌ای شروع کرده و به‌تدریج آن را طولانی‌تر کنید. در طول یک جلسه فعالیت‌های آنلاین را با فعالیت‌های آفلاین و فعالیت بدنی همراه کنید.

  • از فرزندتان در فضای مجازی مراقبت کنید

فضاهای دیجیتالی فرصت مناسبی برای ادامه آموزش، بازی و ارتباط با دوستان برای کودکان فراهم کرده است. درعین‌حال افزایش دسترسی آنلاین ممکن است با تهدیدهایی مثل امنیت و از بین رفتن حریم خصوصی بچه‌ها همراه باشد. درباره‌ی ماهیت اینترنت، چگونگی کارکرد آن، مشکلاتی و مسائلی که ممکن است دچار آن شوند و باید از آن خبر داشته باشند و نحوه‌ی رفتار مناسب در این محیط‌ها (مثلاً رفتار مناسب در هنگام تماس تصویری) با بچه‌ها صحبت کنید. قوانینی درباره‌ی نحوه‌ی چگونگی، زمان و مکان استفاده از اینترنت با مشارکت فرزندتان تدوین کنید. از قابلیت ابزارهای کنترل والدین در دستگاه‌های موبایل یا کامپیوتر استفاده کرده و سعی کنید ریسک‌های فضای آنلاین را کاهش دهید (به‌خصوص در مورد بچه‌های کوچک‌تر) ابزارهای مناسب آنلاین برای تفریحات بچه‌ها در نظر بگیرید. وب‌سایت‌هایی مانند کامن سنس [1] در سطح جهانی و توپ مارکت در ایران [2] پیشنهادهایی برای اپلیکیشن ها، بازی‌ها و سرگرمی‌های موبایلی با توجه به سن افراد ارائه می‌دهند. در صورت وقوع آزار و اذیت یا تهدیدات سایبری و یا مواجهه یا محتوای نامناسب، با مدرسه یا سایر مکانیسم‌های گزارش دهی محلی آشنا شوید و تعدادی از شماره‌های پشتیبانی و خط تلفن‌های مفید مانند اورژانس اجتماعی را همیشه در دسترس داشته باشید. فراموش نکنید که برای دریافت آموزش دیجیتالی نیازی به اشتراک گذاشتن عکس یا اطلاعات شخصی دیگر از سوی کودکان و نوجوانان نیست.

[1] https://www.commonsensemedia.org/

[2] https://toopmarket.com/

ارتباط با فراهم کنندگان مواد آموزشی برای کودکان

راهی را برای ارتباط با معلمین و مدرسه پیدا کنید. برای کسب اطلاع از آخرین دستورالعمل‌ها و غیره بیشتر با مدرسه ارتباط داشته باشید، از آن‌ها سؤال کنید و یا راهنمایی بخواهید. فعالیت و شرکت در گروه‌های والدین یا انجمن‌های مرتبط با آموزش در خانه می‌تواند کمک‌کننده و پشتیبان شما در این دوران باشد.