De volgende ochtend word ik al vroeg wakker door luide stemmen rond de tent. Daar zul je het hebben, nu worden we nog beroofd en afgeslacht, panikeer ik, nog half in dromenland Even later komt er een busje langs en verdwijnen de stemmen in de verte. Ze gaan hier dus al vroeg naar het werk, kennelijk waren het forensen onderweg naar Shkoder, zo'n 70km hiervandaan... Ook wij staan vroeg op om te voorkomen dat we meer ongewenst bezoek krijgen. Om zeven uur zitten we al op de fiets! Alhoewel, meer naast dan erop, want we hebben ons weer ingesteld op een wandeldagje. Het eerste stuk is mogelijk nog lastiger dan de vorige dag, want de weg gaat nu gestaag omhoog van zo'n 600 meter naar een 1400m hoge pas. We leggen 11 km af in ruim 3 uur met het duwen en slepen van de fiets over zeer grof gravel. Er rijden een paar auto's langs, voornamelijk Mercedessen. Ook een huwelijksstoet trekt langs en stopt midden op de bergweg. De feestvierders stappen uit, er worden handen geschud en sterke drank en sigaretten worden aangeboden. We krijgen snoepjes van de bruid en vervolgen onze tocht. Hier en daar komen we langs prachtige plekken waar we ook zouden kunnen kamperen, maar dan waren we zeker overvallen........door het onweer. ;-)
Uiteindelijk bereiken we de pas nabij Lepushe en wordt het wegdek minder slecht. In het dorpje komen weer hordes kinderen op ons af en mogen ze de ligfiets uitproberen. In Lepushe is ook een pensionnetje waar evt. ook gekampeerd kan worden, maar de pas was zeker niet haalbaar geweest. De afdaling naar de grens met Montenegro valt mee en grote stukken kunnen weer fietsend worden afgelegd. Bij de afslag naar Vermosh is men bezig de weg te renoveren, het wegdek wordt 2x zo breed maar het blijft erg grof gravel. Rond het middag uur passeren we de grens, het avontuur in het wilde Albanie zit er op! Meteen begint het asfalt en snel zijn we in Gusinje. Gusinje doet zeer oosters aan met moskeeën en koffiebars met oude mannetjes en nog meer opdringerige kinderen. Ik word geïnterviewd door een journalist en er worden veel foto's gemaakt van de ligfiets. Ook wil er een man met mij op de foto en vele kids vergapen zich aan de ligger.
Na wat boodschappen fietsen we naar het Grbaje dal. Onderweg probeert een groepje kids ons nog te stoppen, om ook een proefritje te maken op de ligger. We fietsen er snel langs maar ze proberen toch nog Luddo's tassen te grijpen. De weg naar het Grbaje dal is gelukkig veel stiller en gaat na 8 km aardig steil omhoog naar de Eko Katun lodge waar we voor 2 euro de tent op mogen zetten. Helaas is het wat bewolkt om van de mooie uitzichten te genieten. Maaltijd met wijn plus camping voor 22 euro voor 2 personen is een koopje. Tijdens het avondmaal in het restaurant spelen locals traditionele liederen en wordt het toch nog gezellig.