10 september: Kuterevo-Azic Lokva
10 september: Kuterevo-Azic Lokva
Embedded Files
Kuterevo - Krasno - Azic Lokva (43 km, 965 hoogtemeters)
Kuterevo - Krasno - Azic Lokva (43 km, 965 hoogtemeters)
Na een uitgebreid ontbijt babbelen we nog wat met gastheer Tomo die al vroeg aan de sljivovica zit. Het blijft maar motregenen dus een vroeg vertrek zit er dit keer weer niet in. Een Belg die als vrijwilliger in het nabijgelegen berenpark werkt wordt opgetrommeld. Het blijkt dat de wilde beer, zelfs in dit Velebit nationaal park, vogelvrij is. Veel Polen en Tsjechen komen hier jagen op beren. Een beer levert al gauw 25000 euro op, wat voor de gemiddelde Kroaat een fortuin is. De achtergebleven weesbeertjes worden opgevangen in het berenpark. Vanwege het slechte weer en ons krappe tijdsschema hebben we helaas geen tijd om het parkje te bezoeken en zodra het enigszins lijkt opgeklaard vertrekken we. Na het uitwisselen van adressen met de gastfamilie en betaald te hebben (slechts 70 euro voor de overnachting, alle drankjes en maaltijden) verlaten we Kuterova. Via een erg steil binnenweggetje en komen we weer op de hoofdweg richting Krasno Polje. De bedoeling was om dwars door het Velebit nationaal park te fietsen naar de Alan pas, maar gezien de aanhoudende regen lijkt het ons verstandiger gewoon rechtdoor de pas over en dan meteen richting kust afdalen naar Sveti Juraj. Aan de andere kant van de berg is het vast droger en hebben we wind mee, is de gedachte. Dat blijkt inderdaad te kloppen, echter de wind is zo sterk dat we moeite hebben om op de fiets te blijven. Op de Jadranska Magistrala, de kustweg, is het gelukkig droog en met 19 graden een stuk aangenamer dan bovenin de bergen. We hebben echter dermate veel last van de Bora wind dat we hele stukken moeten lopen en ons vaak aan de vangrail moeten vastgrijpen om niet in zee te worden geblazen of te worden verpletterd door het vakantieverkeer (het meeste verkeer trekt gelukkig naar het noorden, op weg naar huis). Als ik een stukje probeer te fietsen stopt er een politieauto en een pissige agent begint in het Kroatisch een heel verhaal tegen me af te steken. Het enige dat ik ervan opvang is het woord “Bura” maar zijn boodschap is overduidelijk. Ik mag hier niet mag fietsen en dat is ook eigenlijk niet verantwoord met die rukwinden.
In Arches bij Moab is de VS hadden we in 2008 ook last van dergelijke rukwinden, maar toen stopte er in no-time bezorgde automobilist met een pickup truck waarmee we verder konden liften. We steken af en toe onze duim op langs de Magistrala, maar tevergeefs. Lopend ploeteren we verder over de Magistrala. Het uitzicht is weliswaar magistraal maar op dat moment hebben we er geen oog naar. Na 2 uur zwoegen gooien we om half vijf 's middags het bijltje erbij neer bij Azic Lokva, slechts 9 km na de afdaling. Ons uiteindelijke doel voor vandaag, Starigrad, ligt nog zo'n 90km verder en dat halen we voor geen meter met deze wind!
Bij de bushalte is een sobere sobe en we hopen morgen op rustiger weer. In het ergste geval kunnen we altijd nog proberen te liften of de bus te pakken, hoewel de norse en onvriendelijke eigenaar van de sobe beweert dat het uitgesloten is met de fiets op de bus te stappen. In de sobe koken we de maaltijd met uitzicht op een prachtige ondergaande zon. De voor noodgevallen meegenomen boerenkoolstampot komt nu uitstekend van pas, want in de wijde omgeving is geen winkel of restaurantje te bekennen.
Overnachting:
Overnachting:
Sobe: Azic Lokva, 30 euro
GPS route:
GPS route:
Vervolg:
Vervolg:
Page updated
Google Sites
Report abuse