In het dal aangekomen doen we in Tamarë wat noodzakelijke boodschappen. De euro's worden gelukkig geaccepteerd. De Albaniërs zijn zeer nieuwsgierig naar de ligfiets en iedereen wuift of roept ons toe. Vrouwen zijn tradioneel in zwart gekleed. De klim die daarna volgt is nauwelijks te doen en we moeten ruim twee uur lopen. De indrukwekkende natuur doet het leed enigszins verzachten. Ons uiteindelijke doel Gusinje moeten we al snel laten varen. In Selce wordt het donker en een paar jongens geven aan dat we wel in het weiland kunnen wildkamperen. Ze zijn heel behulpzaam met het opzetten van de tenten. Een van de jongens tracht echter sneaky de toptas van Minko weg te moffelen door deze in de greppel te gooien maar gelukkig hebben we het in de gaten. Je moet toch erg oppassen, de mensen zijn hier erg arm. Nadat we hebben gezegd dat we geen mobiele telefoon hebben en er voor hun niets te halen is haasten ze er vandoor. Nadat we snel iets hebben gekookt barst er een enorm noodweer los. Urenlang blijft het regenen, hagelen en bliksemen. Van Albanese bandieten hebben we geen last want die wagen zich ook niet meer buiten met dit noodweer.

Vervolg:

20 september: Selce - Grbaje