18 september: Kotor - Podgorica
Kotor - Mount Lovcen - Cetinje - Podgorica (102 km 1885 hm)
Kotor zeer vroeg verlaten om 8 uur. Het wordt één van de mooiste ritten van de reis. Fraaie uitzichten op de baai en zeer veel foto stops. De weg slingert langs vele haarspeldbochten omhoog met fraaie uitzichten over de baai. Zeer lange klim van ruim 35 km geleidelijk omhoog vanaf nul naar 1550 meter. Veel applaus voor de ligfiets onderweg. Bovenop de berg in het Lovcen nationaal park ligt het Mausoleum van Petar II Petrovic Njegos, te bereiken via een lange steile trap vanaf de parkeerplaats. De suppoost van het museumpje bewondert onze fietsbenen en laat vervolgens zijn enorme kuiten zien. “Van het traplopen” lacht hij.
Vanaf het Mausoleum volgt een bochtige en onoverzichtelijke afdaling tot Cetinje, de oude hoofdstad van Montenegro. Montenegro blijkt heel anders dan Kroatië. Montenegro is een veel ruiger bergvolk dan de Kroaten, veel mannen met baarden. Overal zie je mensen houthakken. Meters hout naast ieder huisje. 's Avonds ruik je de geur van de vele houtkachels, want de herfst is al aangebroken en het koelt hier snel af in de bergen. Veel meer kinderen en zwerfhonden. Een stuk ruiger en minder aangeharkt. Een lieve hond heeft Minko nog de hele klim achtervolgt. Hij wilde graag mee. Zelfs in de afdaling liep de hond 30 km per uur. Uiteindelijk ging de ligger iets te hard naar beneden en is hij aangehaakt bij andere fietsers.
In Cetinje doen we wat boodschappen en doen we de ansichtkaarten op de post. Hordes schoolkinderen drommen samen om de ligger en stellen in keurig Engels allerlei vragen. Na Cetinje vervolgen we de afdaling over zeer smalle bochtige weggetjes tot het wat armoedig ogende Rijeka Cronejevica. Een zeer fraaie weg met uitzicht op het nationaal park van het Skadar meer.
Uiteindelijk bereiken we na wat op en af weggetjes een steeds drukker wordende autoweg en dalen verder af tot Podgorica. De hoofdstad van Montenegro is een drukke stad met weinig bezienswaardigheden. Eerst Steve's hostel bezocht, gelegen in een achterbuurt bij het stadion. Het oogt een beetje vervallen, niet de rijkste buurt van de hoofdstad. Niemand is aanwezig maar er staat een telefoonnummer op de deur. De buren zijn zo vriendelijk te bellen. Een knechtje van Steve komt even later opdraven en laat ons de hostel zien. Het oogt allemaal erg “basic” en er is alleen nog plek vrij in de slaapzaal. Kamperen in de tuin blijkt helaas niet mogelijk, hoewel het wel op de website staat aangegeven. We besluiten maar naar het andere adresje die we via booking.com hebben opgezocht te gaan, een paar kilometer verderop. In het donker fietsen en lopen we over voetpaden langs drukke snelwegen en om kwart voor acht komen we aan bij hotel Ideal. Dit hotel blijkt een prima accommodatie voor 40 euro met ontbijt en wireless lan. Daarna uit eten bij de lokale tent, restaurant "Pod Orah” met streekgerechten.
Overnachting:
Hotel Ideal 40 euro