Op een fundamenteel niveau is de wereld die wij ervaren opgebouwd uit slechts drie elementaire deeltjes: Up quarks, down quarks en elektronen. Er zijn nog andere elementaire deeltjes, maar die zijn slechts stabiel gedurende minder dan een seconde. Daarnaast hebben we donkere materie en donkere energie. Deze maken geen deel uit van de wereld die wij ervaren.
Alles wat wij zien, proeven en ruiken is opgebouwd uit die drie elementaire deeltjes welke bij elkaar worden gehouden door de vier natuurkrachten, waar elektromagnetische straling de belangrijkste van is.
Die deeltjes zijn puntdeeltjes. Dit betekent dat ze weliswaar massa hebben, maar geen omvang.
Op een fundamenteel niveau is dus slechts sprake van één energieveld dat alles omvat.
De drie elementaire deeltjes zijn te vergelijken met legostenen die gecompliceerdere vormen maken. De ontwikkeling van 3 bouwsteentjes naar gecompliceerdere vormen gaat in drie fasen:
1. De 3 elementaire deeltjes, up quarks, down quarks en elektronen rangschikken zich op bepaalde manieren zodat ze 119 atomen vormen. Nog steeds een redelijk beperkt aantal bouwstenen. Zie rechts een overzicht van die 119 atomen welke ontstaan uit die drie elementaire deeltjes. Je kunt dit proces vergelijken met het bouwen met legosteentjes. Als je drie verschillende soorten legosteentjes hebt kun je uit die legostenen diverse vormen maken. Een andere analogie is digitale informatie. Deze bestaat uit 2 elementaire deeltjes, namelijk enen en nullen. Deze worden gecombineerd in allerlei mogelijke vormen waardoor complete digitale werelden ontstaan waar je met een avatar doorheen kunt wandelen.
2. Die 119 atomen gaan onderling verbindingen aan vormen een gigantisch aantal moleculaire verbindingen. Uit 118 atomen ontstaat miljoenen soorten moleculen.
3. Die moleculen op hun beurt maken weer andere vormen. Daarbij gaat het om anorganisch en organisch materiaal. Moleculen kunnen bijv. lichaamscellen vormen. Cellen maken een orgaan. Organen maken een lichaam.
De 3 vormen de 119, welke de complexere vormen maken.
Wat we waarnemen is de grofstoffelijke werkelijkheid: de vormen die door de moleculen gemaakt worden (fase 3)
Echter we nemen niet de fijnstoffelijke werkelijkheid waar die slechts bestaat uit die drie puntdeeltjes verbonden door energie (fase 1).
Stel ik zie een ijzeren beeld. Dat ijzer is uit dezelfde drie fundamentele deeltjes opgebouwd als het materiaal waaruit mijn lichaam bestaat. Datzelfde geldt ook voor de lucht die onzichtbaar is.
Daaruit ontstaat de indruk van afgescheidenheid tussen mij en het beeld terwijl er sprake is van een onderliggende eenheid.
Als ik de fijnstoffelijke realiteit zou kunnen waarnemen dan zou ik zien dat alles bestaat uit hetzelfde spul (quark elektronen mix) bijeengehouden door energie. Het beeld, mijn lichaam en de tussenliggende lucht bestaat allemaal uit dezelfde quark elektronen mix.
Stel je eens voor een wereld zonder kleuren, zonder aparte materialen, waarin alle vormen zijn opgebouwd uit hetzelfde basismateriaal en waarin bovendien geen leegte bestaat. Immers de quarks elektronen mix houdt niet ergens op maar kent alleen verschillen in dichtheid. Wat we ervaren als leegte is niet leeg, maar slechts een minder dicht deel van de allesomvattende quark - elektronen mix. Omdat het minder dicht is kunnen we er doorheen lopen.
In feite zijn wij slechts energie in beweging die zich bevindt in een wereld die is gevuld met dezelfde energie. Dat is de echte wereld die wij niet waarnemen.
Wat we waarnemen is de wereld op een grofstoffelijk niveau waarin zich verschillen en afgescheidenheid lijken voor te doen. Dat komt omdat de mens geprogrammeerd is tot overleven en dan is het vooral belangrijk om verschillen te ervaren. Als je geen verschil ervaart tussen jou en de leeuw zul je er geen enkel probleem mee hebben om als lunch te dienen voor de leeuw. In dat geval zul je snel uitgestorven zijn want je kunt je niet voortplanten.
Een analogie: een holografische projectie is één projectie bestaande uit hetzelfde licht. Echter wat wij ervaren zijn de verschillende beelden welke die projectie voortbrengt. Dit is een goede analogie omdat zichtbaar licht een vorm van elektromagnetische straling is. Dat is datzelfde energievorm die het ene energieveld dat onze wereld vormt schept.
Het wordt nog gekker. Immers we nemen niet de wereld waar zoals die buiten is, maar slechts een plaatje zoals dat ontstaat in ons hoofd. Iedereen denkt dat hij de echte wereld ervaart, maar we ervaren slechts datgene wat onze hersenen ervan maken. Wat we ervaren is een illusie. Een illusie is niet hetzelfde als een droom. Een illusie kent zijn grondslagen in de werkelijkheid. Een droomt kent die niet. Een illusie kent zijn grondslagen in de werkelijkheid, maar die werkelijkheid wordt niet op een juiste manier ervaren. Het is dus niet zo dat er geen wereld bestaat. Er is wel een wereld, maar die is totaal anders dan we ervaren. We ervaren afgescheidenheid, terwijl er in werkelijkheid slechts sprake is van één energieveld dat alles omvattend is. Jij bent Eenheid, Het ijzeren beeld is net zozeer jij als je lichaam, al ervaar je dat anders. Dat is de kern van de illusie. We ervaren een virtuele wereld gegenereerd door onze hersenen. De beelden, geluiden en gevoelens ontstaan slechts binnen ons bewustzijn. Dat bewustzijn is er op geprogrammeerd om één poppetje binnen dat bewustzijn te identificeren en te ervaren als ik. Het is één bewustzijn, maar desalniettemin voelt een enkel poppetje als ik. Hetzelfde mechanisme zorgt er ook voor dat in een droom je je identificeert met een bepaalde figuur, zelfs als die figuur een totaal ander uiterlijk heeft als jij. Er is in een droom altijd sprake van een ik figuur en schijnbare anderen. Toch is het allemaal jouw droom, gegenereerd door jouw bewustzijn.
Dit is onze normale situatie. Evolutie heeft ons geprogrammeerd tot het ervaren van het virtuele poppetje als ik en heeft daar goede redenen voor immers het organisme moet overleven.
Dit schept een gevoel van 'ik' tegenover 'de wereld', wat niet altijd prettig is.
Bij sommige mensen werkt dat identificatie mechanisme minder. Dat komt door een anders functioneren van de hersenen waar een hele reeks van oorzaken aan ten grondslag kunnen liggen zoals Parkinson, epilepsie, een lichte herseninfarct, psychologische oorzaken, drugs- en alcohol gebruik enz.
Als het mechanisme dat zorgt voor de identificatie met de ik niet meer werkt kan het zijn dat de persoon zich niet identificeert met de ik figuur, maar met het hele plaatje. Dat kan een extatisch gevoel geven wat we aanduiden met verlichting.
De redenen waarom iemand een verlichtingservaring krijgt lopen sterk uiteen. Het is een sterk persoonlijk proces waarvoor meestal geldt dat zelfs de persoon die het overkomt niet precies weet waarom het plaatsvindt. Meestal blijft het bij vage verklaringen. Als dit gebeurt dan kan iemand daar soms mooi over vertellen, maar dat wil niet zeggen dat diezelfde ervaring dan blijvend in anderen wordt opgewekt.
Het kan zijn dat iemand zo bevlogen raakt van het horen van een mooi verhaal dat de ik identificatie tijdelijk minder wordt. Dit komt door de werking van de spiegelneuronen. Als je iemand hoort vertellen over een eenheidservaring dan gaan je hersenen middels de spiegelneuronen dat spiegelen. Bovendien is er rond iedere leermeester een leuk sfeertje van gezamenlijkheid, acceptatie e.d.
Dat geeft een goed gevoel, echter zowel de activiteit van spiegelneuronen als de fijne sfeer geven geen blijvende ervaring. Het gevoel verdwijnt weer als je in je dagelijkse omgeving bent met dagelijkse beslommeringen en mensen die niet altijd aardig zijn. Dit kan ertoe leiden dat iemand steeds weer teruggaat om die eenheidservaring te krijgen. Er is dan een groot risico tot spirituele verslaving.
Ook bij spirituele meesters is de uitbreiding van het ik tot alles wat is meestal niet totaal. Immers bepaalde delen van de identificatie van het ik blijven in stand. Over het algemeen lopen ze weg als ze een hongerige leeuw zien, ze reageren op hun naam. In het dagelijks leven zijn ze net zo als andere mensen.
Zelf denk ik dat van een leermeester verwacht kan worden dat hij weet wat er met hem aan de hand is en dat ook op een juiste manier onder woorden brengt. Helaas gebeurt dat zelden. Een van de weinigen die dat wel deed was UG Krishnamurti die ook heel eerlijk zei dat zijn verhaal niet een gelijke toestand in de toehoorder kon opwekken. Hij zei, heel eerlijk dat hem een wonderlijke 'calamiity' (ongeluk) was overkomen die niets met spirituele beoefening te maken had. Hij kon dus ook op geen enkele manier er voor zorgen dat anderen een soortgelijke calamity zouden ervaren.
Dat iemand een bepaalde ervaring heeft gehad of dat er iets met hem is gebeurd maakt hem niet een beter, meer ontwikkeld of 'heilig' mens.
Indien iemand de onderliggende eenheid van de wereld ervaart dan kan gesteld worden dat dit meer overeenkomt met de situatie in de echte wereld dan het ervaren van afgescheidenheid.
De natuur heeft ons echter geprogrammeerd tot het ervaren van afgescheidenheid. De natuurlijke toestand is dan ook niet het ervaren van eenheid, maar het ervaren van afgescheidenheid. Voor de meesten van ons zit er weinig anders op dan dat te aanvaarden.
En dat is precies zoals het moet zijn.
Meer lezen over dit soort onderwerpen? Bestel dan het boek "Jij bestaat niet" door sturen van een mailtje naar roeland@dirah.nl met je volledige adres. Na het ontvangen van een bevestiging kun je Euro 24,50 (buitenland Euro 29,50) overmaken op NL 19 INGB 0000 416584 op naam van Dirah Academie te Tilburg.