Regelmatig schrijf ik op facebook korte stukjes over non dualiteit en aanverwante onderwerpen.
Hieronder heb ik een aantal gepubliceerd. Mocht je ze willen overnemen stuur dan eerst een mailtje roeland@dirah.nl
Herplaatsing is mogelijk als wordt vermeld © Roeland de Looff www.jijbenteenheid.nl
WANNEER WORDT "JIJ" GEBOREN?
Wist je dat wanneer jouw lichaam uit de baarmoeder verschijnt "jij" helemaal niet geboren wordt?
Een baby functioneert op instinctmatig niveau. Als er iets verkeerd is dan zet een baby het op het huilen. Er gaat dan simpelweg een alarmsysteem af zonder dat daar over wordt nagedacht en ook zonder dat deze daad wordt geëvalueerd. Er is geen "ik" dat geldt als bindend element van de ervaring.
Het menselijke kind wordt geboren met een brein dat nog niet af is. Pas later is het kind in staat tot ingewikkelder interacties, reflecteren en sturen van het gedrag.
Het reflecteren over acties (had ik het beter niet anders kunnen doen), het eventueel onderdrukken van emoties (soms zou je je baas in het gezicht willen spuwen, maar dat is niet altijd slim) en het vermogen tot zelf reflectie (wat wil ik met mijn leven) gebeurt slechts op latere leeftijd.
Heel geleidelijk ontwikkelt zich een ik dat dient als een virtueel bindmiddel voor die hogere functies. "Jij" wordt dan ook na de lichamelijk geboorte heel geleidelijk geboren."Jij" verschijnt in stukjes en beetjes, naarmate de hersenen zich meer ontwikkelen en van je verwacht wordt dat je ingewikkelder interacties aangaat.
We hebben het hier niet over een soort van verloren paradijs, want puur op instinct handelen is in een menselijke maatschappij onmogelijk. Er zijn wel mensen die net als een baby heftig en snel switchen tussen de ene emotionele staat en de andere, maar dan spreken we over een borderline storing. Deze mensen hebben geen makkelijk leven.
Iedere keer als er complexere hersenprocessen plaatsvinden verschijnt er een ik als een duvel uit een doosje om te zorgen voor een eenheid van ervaring. Dat hoeft zeker niet dezelfde ik te zijn. De ik die bijv. verliefd is is een hele andere virtuele ik dan die in een depressie zit. Dus eigenlijk besta jij helemaal niet
JUISTE HERINNERINGEN OF ILLUSIES?
Iedere keer als je je iets herinnert kleur je de oorspronkelijke herinnering met je gevoelens van het moment dat je een herinnering ophaalt.
De oorspronkelijke herinnering wordt gewist en de gekleurde herinnering wordt opgeslagen.
Als je een herinnering nooit ophaalt zal die op een gegeven moment verdwijnen. Immers kennelijk is die herinnering van weinig belang. De hersenen beschouwen die herinnering als overbodig.
Conclusie alles wat je je herinnert over het verleden is een illusie. Je zult een wellicht uitgesproken mening hebben of je bijv. wel of niet een prettige jeugd hebt gehad, maar je kunt er niet van op aan of dat werkelijk zo is geweest.
Het verleden zoals we dat herinneren is een illusie, net zoals alles
DE DOODAls de dood er is dan ben jij er niet. Er is geen ik om het dood zijn te ervaren. Mensen hebben weliswaar een instinctieve angst voor de dood, maar als je het goed bekijkt het is een non issue.
Wie je was voor je geboorte zul je zijn na je dood.
Als je wilt weten hoe het is om dood te zijn, mediteer dan op hoe het is om niet geboren te zijn.
HET IK ALS MIDDELPUNT VAN DE WERELD
Je ervaart de wereld met jezelf als middelpunt. En niet alleen dat, je interpreteert de wereld met als filters je zintuigen en je oordelen en ideeën.
Dit wekt de indruk dat jij ongelooflijk belangrijk bent en geeft mede aanleiding tot ideeën dat de ik na de dood wel zou moeten doorgaan. Echter gezien vanuit het universum ben jij volslagen onbelangrijk. Zelfs het waargenomen universum is volgens inflatietheorie slechts een zandkorrel van het echte universum dat groter is dan vele Sahara's bij elkaar (Alan Guth). Als je dit weet dan rest slechts verwondering over de grootsheid van het universum en de kleinheid van datgene waarvan jij het gevoel hebt dat daar de wereld omdraait.
DINGEN GEBEUREN ZOALS ZE GEBEUREN De komeet die de dinosaurussen uitroeide had geen bedoeling, was niet kwaadaardig, maar was er gewoon. We kunnen het onszelf eenvoudig maken door niet overal iets achter te zoeken, door niet onszelf, anderen of wat dan ook de schuld te geven, maar dingen te aanvaarden zoals ze zijn. Dat wil niet zeggen dat we het leuk hoeven te vinden, maar wel dat we inzien dat het is zoals het is en op een fundamenteel niveau niet anders kan zijn dan het is. "In a universe of electrons and selfish genes, blind physical forces and genetic replication some people are going to get hurt, other people are going to get lucky and you won't find any rhyme or reason in it, nor any justice. There is no purpose, no evil, no good; nothing but pitiless indifference." Richard Dawkins
Uit een studie gedaan in 1998 van Richard Gregory blijkt dat als we naar iets kijken slechts 20% van de informatie die naar de visuele cortex gaat afkomstig is van de retina's (lichtgevoelige cellen in de ogen). De andere 80% komt uit andere delen van de hersenen. Het gaat dan o.a. om selecteren van waar je aandacht aan besteed, categoriseren van wat je ziet (etikettering), koppelen aan eerdere herinneringen en de betekenis ervan bepalen. Dus dat je dingen ziet zoals ze zijn kun je wel vergeten. Je ervaart vooral je eigen beeld van de werkelijkheid. Niet hoe die echt is.