Embedded Files
Volgens de kwantummechanica kun je bij het bekende twee spleten experiment (een experiment waarbij vele elektronen door twee spleten worden gevuurd) niet voorspellen waar een individueel elektron (deeltje) terecht komt.Echter als je heel veel elektronen door de twee spleten schiet wordt het totale patroon wel voorspelbaar.
De voorspelbaarheid neemt toe naarmate het om meer deeltjes gaat. Als je bijvoorbeeld een miljoen elektronen door de spleten vuurt kun je vrijwel exact voorspellen hoe het totale patroon eruit zal zien.
Je kunt dus niet voorspellen waar het individuele deeltje terecht komt, maar wel hoe het totale patroon zal worden gevormd.
Nu is het zo dat iedere lichaamscel in ons lichaam gemiddeld 20 maal een miljoen maal een miljoen deeltjes bevat (een 2 met 13 nullen).
Die atomen zijn opgebouwd uit elementaire deeltjes, wat betekent dat het aantal elementaire deeltjes dat een cel bevat nog veel groter is. Met zoveel elementaire deeltjes zijn alleen de totale patronen relevant.
Gezien die grote aantallen kun je niet zeggen dat als gevolg van kwantumeffecten een hersencel, ook wel genoemd neuron, willekeurig zal gaan vuren. En zelfs al zou dat gebeuren dan heeft dat geen invloed want wil er een actie plaatsvinden dan moeten miljoenen neuronen op een geordende manier vuren. Een enkele 'ontregelde' neuron heeft geen enkele invloed.
Kortom de kwantumonzekerheid speelt geen enkele rol in het beslissingsproces. Mensen die dat wel beweren hebben vaag iets gehoord, maar niet de moeite genomen om uit te rekenen wat nu precies de omvang van de kwantumonzekerheid is.
Hetzelfde geldt voor elke andere gebeurtenis. Wil een luchtstroom of wat dan ook in beweging komen dan zullen miljarden atomen in harmonie moeten bewegen. Een enkel deeltje kan niet door een toevalssprong daarvoor zorgen.
Dit betekent dat het universum in principe voorspelbaar is.
Niels Bohr en Albert Einstein voerden discussies over de resultaten van de kwantummechanica. Volgens Einstein zou er een nog onbekende factor zijn die ervoor zou zorgen dat de baan van het individuele elektron voorspelbaar werd. Bohr dacht dat een dergelijke factor niet gevonden zou kunnen worden. Tot op heden wordt dit debat gevoerd en is het onbeslist, al steunen de meeste natuurkundigen de visie van Bohr. Echter deze discussie heeft betrekking op het individuele deeltje, niet op de voorspelbaarheid van totale patronen.
Of de baan van een individueel deeltje nu wel of niet voorspelbaar is, is op de schaal van zelfs microscopisch kleine vormen onbelangrijk. Waar het om gaat is dat het totale patroon wel is te voorspellen.
Als grotere vormen zich zouden gedragen volgens de wetten van de kwantummechanica dan zouden delen van mijn lichaam plotseling op willekeurige plaatsen opduiken. Delen van voorwerpen zouden plotseling verdwijnen en op willekeurige plekken verschijnen. Dat is niet het geval. Daarom is de wereld op het niveau van grotere vormen in principe voorspelbaar.
De fysicus Gerard van 't Hooft heeft er wel op gewezen dat de vele factoren die invloed hebben op wat er gebeurt dermate ingewikkeld zijn dat het ons nooit zal lukken een computer te bouwen die de toekomstige toestand van de wereld exact kan voorspellen. Daarom zal in onze beleving de wereld altijd onvoorspelbaar blijven.
Desalniettemin is alles wat er gebeurt het resultaat van andere zaken op een in principe voorspelbare manier.
Meer lezen over dit soort onderwerpen? Bestel dan het boek "Jij bestaat niet" door overmaking van Euro 24,50 (buitenland Euro 29,50) op NL 19 INGB 0000 416584 op naam van Dirah Academie te Tilburg en sturen van een mailtje naar roeland@dirah.nl met je volledige adres. Door op de afbeelding hieronder te klikken krijg je meer informatie over het boek.
Google Sites
Report abuse