Badania do celów sanitarno-epidemiologicznych - podstawa prawna

Kwestię badań do celów sanitarno-epidemiologicznych reguluje

Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. 2008r.,nr 234, poz. 1570 z późn. zm.),

Zgodnie z art. 6 Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. 2008r., nr 234, poz. 1570 z późn. zm.) obowiązkiem przedsiębiorcy jest skierowanie osób wykonujących prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby na badania sanitarno-epidemiologiczne i pokrycie kosztów tych badań.

Badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych obejmuje badanie lekarskie i badania dodatkowe. O zakresie badań dodatkowych decyduje lekarz prowadzący badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych.

Badanie laboratoryjne kału w kierunku pałeczek duru brzusznego, durów rzekomych A, B, C oraz innych pałeczek z rodzaju Salmonella i Shigella mogą przeprowadzać wyłącznie akredytowane laboratoria stacji sanitarno-epidemiologicznych.

Lekarz, na podstawie wywiadu lekarskiego, badania przedmiotowego i badań dodatkowych, wydaje orzeczenie o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia/ wykonywania prac, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby.

W przypadku stwierdzenia przeciwwskazań do wykonywania prac, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby, przedsiębiorca jest obowiązany, z zachowaniem poufności, niezwłocznie odsunąć pracownika od takich prac, a przedsiębiorca wykonujący takie prace jest obowiązany zaprzestać ich wykonywania.