Cantigas profanas
1. Cantiga de amor
Algunos cancioneros gallego-portugueses incluyen cantigas atribuidas al «Rey don Afonso, de Castella et de León», que contienen temáticas profanas, con versos serios o jocosos, de rimas afiladas, burlonamente machaconas y con cierto aire rústico.
Fuente: Alfonso X de Solainde, I, p. 110.
Senhora, por amor Dios,
habed algún duelo de mí,
que los mos oíos como irios
coirem del día que vus vi;
Hermanos e primos e tíos
todolos yo por vos perdí;
se vos non pensades de mí
fi.
Por amor de Dios, señora,
que os doláis de mí a esta hora,
que mis ojos como ríos
corren desde que yo os vi.
Por pensar en vos dejé
de pensar en primos, tíos
y hermanos, y a todos los
perdí de vista por ti:
si tú no piensas en mí,
¡fí!
Versión de texto de Luis Cañizal: «En las clases, siempre había algún alumno que hacía el silbidito de burla del ¡fí! final.»
Recitado de la Cantiga de amor, por Luis Cañizal.
2. Cantiga jocosa: Non quer'eu donzela fea
Fuente: Alfonso X de Solainde, I, p. 111.
Traducción al castellano actual
Non quer'eu donzela fea
nen me faça i peior.
Non quer'eu donzela fea
e negra come carvon[e],
que ant'a mia porta pea
nen faça come sison[e].
Non quer'eu donzela fea
que ant'a mia porta pea.
Non quer'eu donzela fea
e velosa come can[e],
que ant'a mia porta pea
nen faça come alermã[e].
Non quer'eu donzela fea
que ant'a mia porta pea.
No quiero yo doncella fea
que se tire pedos delante de mi puerta.
No quiero yo doncella fea
y negra como el carbón
que se tire pedos delante de mi puerta,
ni que huela como un sisón .
No quiero yo doncella fea
que se tire pedos delante de mi puerta.
No quiero yo doncella fea
ni peluda como un perro,
que se tire pedos delante de mi puerta
ni que apeste como mala hierba.
No quiero yo doncella fea
que se tire pedos delante de mi puerta.