ประวัติความเป็นมาของ ศศช.บ้านหัวขัว - หนองผำ

เริ่มจากการที่มีชาวบ้าน บ้านหัวขัว จำนวน 4 ครัวเรือน โดยการนำของนายแก้วลา ติ๊บแก้ว ได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานที่บ้าน “เด่าหนองผะดู”

หรือบ้านหนองผำ ในปัจจุบัน เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2523 สาเหตุที่อพยพเข้ามาอยู่ ณ ที่นี้ คือ บ้านหัวขัว มีจำนวนประชากรมากขึ้นจากการอพยพเข้ามาเพิ่มของชาวบ้านการแต่งงานกันภายในหมู่บ้าน และการแต่งงานกับคนนอกหมู่บ้าน จึงทำให้พื้นที่สำหรับอยู่อาศัยไม่เพียงพอ และมีพื้นที่ทำกินมีน้อยลง นายแก้วลา ติ๊บแก้ว เป็นผู้นำออกหาสำรวจพื้นที่เพื่อตั้งเป็นชุมชนแห่งใหม่ พบบริเวณใกล้ๆ กับอารามหนองผำ มีพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์มีหนองน้ำ ที่มีน้ำอยู่เต็มเปี่ยมตลอดเวลาไม่เคยเหือดแห้งมีผำ (สาหร่ายชนิดหนึ่ง) และปลาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากมายเหมาะแก่การตั้งชุมชนและประกอบอาชีพ นอกจากนี้แล้วบริเวณนี้ยังมีอารามบ้านหนองผำที่หลวงปู่ครูบาวงค์(ครูบาชัยยะวงษาพัฒนากิจจานุรักษ์)กับชาวบ้านได้มาสร้างอารามไว้ตั้งแต่ปีพ.ศ.2517และอยู่ปฏิบัติธรรมจนถึง พ.ศ.2518 เมื่อมีชุมชนเกิดขึ้นหลวงปู่ครูบาวงค์ (ครูบาชัยยะวงษาพัฒนากิจจานุรักษ์) ก็เมตตามาส่งเคราะห์ให้ชาวบ้านเป็นประจำทุกปีในเดือนมกราคม ช่วงของเทศกาลปีใหม่ ชาวบ้านจะพากันมาถวายข้าวหลวงปู่ ทางเหนือเรียกว่า “พิธีตานข้าว” เป็นการทำบุญเพื่อความเป็นสิริมงคล และในเดือนมีนาคม หลวงปู่จะมาทำพิธีขอฝน (เนื่องจากแถวนี้ฝนแล้ง) เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจในการประกอบอาชีพการเกษตรของชาวบ้าน หลวงปู่ได้ตั้งชื่อชุมชนใหม่แห่งนี้ว่า “ บ้านหนองผำ “ จนถึงปัจจุบัน