"ตาแหลว" เป็นเครื่องหมายสำคัญในพิธีกรรมและความเชื่อของผู้คนท้องถิ่นในภาคเหนือ มีลักษณะเป็นไม้ไผ่สาน ไม้ไผ่จะทำจากตอกหนึ่งก้านนำมาหักไปมาเป็นแฉกหรือจะทำจากตอกหลายก้านมาสานรวมกันเป็นสามแฉกขึ้นไป

ตาแหลวนี้จะใช้เป็นเครื่องหมายทางพิธีกรรม มีลักษณะใช้เป็นเครื่องหมายบอกอาณาเขตหวงห้าม เช่น ใช้ติดหน้าบ้านของคนที่ตายอย่างผิดปกติหลังทำพิธีศพเพื่อสร้างเป็นเชตหวงห้ามหรือใช้แขวนกับสายสิญจน์และหญ้าคาฟั่นไว้กลางประตูเมืองหลังพิธีสืบชาตาเมืองเพื่อป้องกันเสนียดจัญไร และใช้เสียบไม้ปักไว้ในบริเวณปลูกข้าวแรกนา เป็นต้น  

ตาแหลว หรือ ตะแหลว นั้นจะตรงกับเฉลวของไทยภาคกลางเป็นเครื่องจักสานทำด้วยตอกเส้นเล็กขัดกัน ให้ส่วนกลางเป็นตา 6 เหลี่ยม ปล่อยชายตอกออกไปคล้ายกับรัศมีแสงอาทิตย์

ตาแหลวเจ็ดชั้นนี้จะประกอบด้วยตาแหลว 2 ชุด ที่ทำขึ้นต่อเนื่องกัน โดยที่ชุดล่างจะใช้ตอกเจ็ดเส้นสานพับปลายสอดกันให้เกิดตา 6 เหลี่ยม จำนวน 7 ตา ส่วนชุดที่สอง ซึ่งติดตั้งเหนือตาแหลวแรก จะใช้ตอกจำนวน 9 เส้นสานขัดกันให้มีตา 6 เหลี่ยมจำนวน 3 ตา

รูปภาพของตาแหลวที่ใช้ในพิธีกรรม