ตำนานเรื่องเล่าของ สี่หู ห้าตา จากนิทานพื้นบ้าน ณ.อนุสาวรีย์ 3 ครูบา(วัดเขต)

ตำนานเรื่องเล่าของ สี่หู ห้าตา จากนิทานพื้นบ้าน

      กาลครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีชายหนุ่มกำพร้าผู้หนึ่ง ฐานะยากจนขัดสนมา แต่ยังมีที่ทำกินเพียงน้อยนิดไว้สำหรับปลูกข้าว มีอยู่ปีหนึ่งดูเหมือนว่า ฝนฟ้าจะไม่เป็นใจให้ชายหนุ่มมากนักต้นข้าวที่ปลูกไว้ แห้งตายมากพอสมควร แต่ก็ยังเหลืออยู่บ้าง

มีพระอินทร์บนสวรรค์อีกท่านหนึ่ง ซึ่งมองเห็นชีวิตและความเป็นอยู่ ของชายหนุ่มผู้นี้พระอินทร์ผู้ศักดิ์สิทธิคิดอยากจะลงมา ช่วยเหลือชายหนุ่มกำพร้า ใ้ห้พ้นจากความทุกข์ยากจึงแปลงร่างมาปรากฎ เป็นสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง ซึ่งมีหู สี่หู มีตาอีกห้าดวง ในโลกมนุษย์ไม่มีสัตว์ประเภทนี้เลยก็ว่าได้ และสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้มาทำลายต้นข้าวที่ยังเหลืออีกส่วน บังเอิญชายหนุ่มซึ่งได้มาพบเห็นข้าวที่ถูกทำลายก็เกิดความโมโหขึ้นมาทันที คิดจะฆ่าสัตว์ตัวนี้ แต่ก็ไม่มีอาวุธใดและพยายามหาวิธีจะกำจัดให้พ้นๆไปแต่ก็ไม่รู้จะทำด้วยวิธีใดอีก ระยะเวลาผ่านไปจนกระทั่ง ชายหนุ่มจับสัตว์ประหลาดตัวนั้นได้ จึงพามายังที่พักเป็นกระท่อมหลังเล็กๆได้ผูกไว้ติดกับต้นเสาพอตกเย็นใกล้จะถึงหัวค่ำชายหนุ่มก็ได้หาอาหารที่มีอยู่ตามประสาคนจนพอมีพอกินและให้อาหารสัตว์ตัวนั้น มันก็ไม่ยอมกินอาหารแต่อย่างใด แต่มันทำตัวดูเหมือนว่ากำลังหนาวจัด คงต้องการความอบอุ่นมาก ชายหนุ่มจึงหาฟืนแล้วก็ก่อไฟให้มัน จนระยะเวลาผ่านไปชายหนุ่มรู้สึกว่าง่วงนอนมาก จึงคิดจะกลับไปนอนพักผ่อน พอหันมาอีกทีเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นกำลังจับถ่านไฟแดงที่ร้อนจัด กินเข้าไปอย่างไม่รู้สึกร้อนแต่อย่างใด จนกระทั่งชายหนุ่มเผลหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็สว่างพอดี และยังรู้สึกงงอยู่มากที่ได้พบสัตว์แปลกประหลาดตัวนี้แต่ยังพบความแปลกประหลาดมากไปกว่านั้นอีกที่ชายหนุ่มต้องตกตลึงมากคือสัตว์ตัวนั้นกินถ่านไฟวึ่งไม่เคยพบเจอมาก่อนและยังขับถ่ายออกมาเป็นทองคำแท้อีกชายหนุ่มกำพร้าจึงร่ำรวยขึ้นมาเรื่อยๆ ชายหนุ่มจึงกลับมาทบทวนความคิดอีกครั้ง...เออ..ดีนะที่เราไม่ได้ฆ่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นมิเช่นนั้นเราคงไม่มีทรัพย์สมบัติมากมายอย่างนี้ แสดงให้เห้นว่าชายหนุ่มกำพร้าผู้นี้ ก็ยังมีความเมตตาอยุ่บ้างถึงแม้ต้นข้าวที่ถูกทำลายจนเกิดความเสียหายจนโมโหมากแต่ก็ยังคิดจะละเว้นชีวิตสัตว์ตัวนั้น

  นิทานเรื่องนี้ อ้างอิงมาจากเรื่องเล่าของหลวงปู่ครูบาเจ้าชัยยะวงศาพัฒนา (ครูบาวงศ์)อยากให้ทุกคนมั่นรักษาศิล ภาวนาให้มากๆและมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ถ้าคนเรายึดถือสิ่งเหล่านี้ได้ชีวิตเราจะพบแต่ความสุขตลอดกาล