Oinarrizko matematikan, zenbakien zuzena lerro zuzen eta graduatu bat da, zenbaki erreal guztiak adierazteko erabiltzen dena, hots, R multzoa adierazteko. Zuzen horretako puntu oro zenbaki erreal batekin eta bakarrarekin bat datorrela esaten da.
Zenbaki osoak adierazteko, berriz, lerroaren gainean ondo markaturiko puntuak jartzen dira, distantzia berera kokatuta. Hurrengo irudi honetan −9 eta 9 arteko zenbakiak bakarrik ikusiko dituzun arren, zuzenak zenbaki erreal guztiak barne hartzen ditu, ezkerrera zein eskuinera betiko jarraituz eta, noski, zenbaki osoen arteko zenbaki guztiak ere barne hartuz. Zenbakien zuzena oso baliogarria da zenbaki negatiboak agertzen diren batuketak eta kenketak egiten laguntzeko.
Zenbaki oso baten balio absolutua zeinu negatiboa kontuan hartzen ez denean duen balioa da. Idazteko era honako hau da: b zenbaki osoaren balio absolutua |b| idazten da.
Esaterako, |7|=7 da, baina |-7|=7.
Zenbaki osoak batzeko:
Batugaiak zeinu berekoak badira, balio absolutuak batu eta zeinu hori gaineratuko diogu.
Batugaiak zeinu desberdinekoak badira, balio absolutuen arteko kenketa egingo dugu eta ondoren balio absoluturik handiena duen batugaiaren zeinua gaineratuko diogu.
Kenketarako era berean jokatuko dugu baina zeinua kontuan hartuz.
Esaterako:
(+5)+(+9) = +14
(+5)+(-9) = -4
Bi zenbaki oso bidertzeko, beren balio absolutuak biderkatu eta ondoren zeinua gaineratu honako arau honen arabera:
+ · + = +
+ · - = -
- · + = -
- · - = +
Hots, zeinu bera dutenean, biderkadura positiboa izango da eta zeinuz kontrakoak direnan, aldiz, biderkadura negatiboa izango da.
Esaterako:
(+4) · (+5) = +20
(+3) · (-3) = -9
(-6) · (+2) = -24
(-2) · (-6) = 12
Zatiketa egiteko biderketa egiteko prozesu bera jarraituko dugu.
Eragiketen hierarkia honako hau da:
Parentesiak
Berreketak
Biderketak
Zatiketak
Batuketak
Kenketak
Zenbaki bat beste batekin zatigarria dela esaten da bien arteko zatiketa zehatza denean, alegia, zatiketaren hondarra zero denean.
Adibideak:
Zatitzen badugu 36 zati 6, zatidura 6 da eta hondarra 0. Beraz, 36 6rekin zatigarria dela esaten da.
Aldiz, 33 zatitzen badugu 6rekin, zatifura 5 da baina hondarra 3 da. Hortaz, 33 ez da 6rekin zatigarria.
Zenbaki bat beste batekin zatigarria den jakiteko, zatiketa egin beharrik ez izateko, Zatigarritasun Irizpideak erabiltzen dira.
Hainbat irizpide edo arau dago:
Zenbaki bat lehena dela esaten da bere zatitzaile bakarrak 1 eta bere burua direnean. Esaterako, 13 lehena da bakarrik zatitu baitaiteke 13rekin eta 1ekin. 1 ez da zenbaki lehentzat hartzen.
Zenbaki bat konposatua dela esaten da bi baino zatitzaile gehiago dituenean. Adibidez, 34 konposatua da bere zatitzaileak honako hauek direlako: {1, 2, 17, 34}.
Eratostenes-en bahea zenbaki lehenak topatzeko oso erabilgarria da:
Zenbaki oro faktoreetan deskonposa daiteke eta gero euren biderkadura bezala adierazi. Ordea, zenbaki lehenak era bakar batean baino ezin dira deskonposatu: a = a·1
Zenbaki bat faktorizatzea hura zenbaki lehenen biderkadura gisa idaztea da. Bestela esanda, faktore lehenetan deskonposatzea. Esaterako, 72 horrela deskonposatzen da zenbaki lehenen biderkadura gisa: 72=2·2·2·3·3. Idazkera errazteko, berreketak erabiltzen dira: 72=23·32
N zenbakia A beste zenbaki baten multiploa dela esaten da N zati A zatiketaren emaitza zehatza bada. Hau da, N zenbakia Arekin zatigarria bada. Adibidez: 35 5en multiploa denez, 7ren multiploa ere bada.
Badago era erraz baina luze bat zenbaki baten multiploak kalkulatzeko, alegia, zenbaki bera behin eta berriro batuz. Adibidez, 7ren multiploak honako hauek dira: {7, 14, 21, 28, 35, 42, 49,...}.
Bi edo zenbaki gehiagoren Multiplo Komunetako Txikiena (MKT) beraiekin zatigarria den zenbaki positiborik txikiena da.
MKT(a,b) adierazpenak a eta b zenbakien Multiplo Komunetako Txikiena adierazten du.
Adibidea: Zein da 4 eta 6ren MKT?
4ren multiploak: {4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 40, 44, 48, 52, 56, 60, 64, 68, 72, 76, ...}
6ren multiploak: {6, 12, 18, 24, 30, 36, 42, 48, 54, 60, 66, 72, ...}
4 eta 6ren multiplo komunak bi zerrendetan agertzen diren zenbakiak baino ez dira: {12, 24, 36, 48, 60, 72, ....}
Hortaz, 4 eta 6ren multiplo komunetako zerrenda horretatik txikiena 12 da, hots, MKT(4,6)=12.
Bi zenbakiren MKT horrela kalkulatzen da:
A zenbaki bat N beste zenbaki baten zatitzailea da baldin N zati A zatiketa zehatza bada. Adibidez: 7 zatitzaile bat da 35ena, izan ere, 35/7=5 zatiketa zehatza da.
Zenbaki batek dituen zatitzaileen zerrenda mugatua da eta zatitzaile bakoitzak bere "bikotea" dauka. Adibidez, 35/7=5 denez, 35/5=7 ere bada eta ondorioz, 5 ere 35en zatitzailea da. Kasu honetan, 7 eta 5 zatitzaile bikote bat da 35entzat. Hori ezagutzeak zenbaki baten zatitzaile guztiak ateratzea erraztu egiten du, honako metodoa jarraitzen badugu. Hasi zatitzaile txikienetik gero eta zatitzaile handiagoak bilatzen, zatiketa zehatza den probatuz. Momenturen batean, zatidura zatitzailea baino txikiagoa dela lortuko dugu eta orduan zerrendaren erdira iritsi gara: geratzen diren zatitzaileak aurrekoen "bikoteak" izango dira.
Adibidez, 24ren zatitzaileak topatzeko: 24/1=24 (1 zatitzailea da), 24/2=12 (2 zatitzailea da), 24/3=8 (3 zatitzailea da), 24/4=6 (4 zatitzailea da), 24/6=4 (6 zatitzailea da) eta zatidura (4) zatitzailea (6) baino txikiagoa denez, zerrendaren erdira iritsi gara; beraz, geratzen diren zatitzaileak aurrekoen "bikoteak" dira: 8, 12 eta 24. Hortaz, 24ren zatitzaile guztiak hauek dira: {1, 2, 3, 4, 6, 8, 12 eta 24}.
Bi edo zenbaki gehiagoren Zatitzaile Komunetako Handiena (ZKH) berauek zatitzen dituen zenbaki oso positiborik handiena da. Esaterako, 8 eta 12ren ZKH 4 da.
ZKH(a,b) adierazpenak a eta b zenbakien Zatitzaile Komunetako Handiena adierazten du.
Esaterako: Zein da 12 eta 20ren ZKH?
12ren zatitzaileak: {1, 2, 3, 4, 6, 12}
20ren zatitzaileak: {1, 2, 4, 5, 10, 20}
12 eta 20ren zatitzaile komunak bi zerrendetan agertzen diren zenbakiak dira: {1, 2, 4}
Hortaz, 12 eta 20ren zatitzaile komunetako zerrenda horretatik handiena 4 da, hots, ZKH(12,20)=4.
Bi zenbakiren ZKH horrela kalkulatzen da: